Iedereen kent ze wel, van die levenslessen welke je als kind leert van je ouders. ‘Je mag niet met vreemden praten’, ‘niet met je eten spelen’, ‘als je niets goeds te zeggen hebt, zeg dan maar helemaal niks’, ‘verzwijgen is niet hetzelfde als liegen’ Wanneer je dacht dat je als kind zijnde genoeg lessen had geleerd van je ouders kwam je er als puber achter dat ze nog veel meer wijze woorden in petto hadden. Zoals: ‘ ’s avonds een grote meid, ’s ochtends een grote meid’ en ‘als hij je mee vraagt naar zijn huis te gaan, gewoon niet doen, ook wanneer hij zegt dat hij bij zijn ouders woont’. Allemaal zeer goede levenslessen waardoor je een standvastiger, eerlijker en vooral wereldwijzer persoon wordt. Heel leuk al die lessen van je ouders, maar staan we er eigenlijk ooit bij stil wat voor levenslessen er allemaal in games verstopt zitten? Want ze zijn te vinden hoor! Echt!
Mijn allereerste les leerde ik toen ik Super Mario Bros speelde. Eigenlijk moet ik zeggen, toen mijn zus het speelde want ik snapte geen snars van Super Mario. Als meisje zijnde leer je dat je altijd gered wordt door je vriendje in zijn blauwe tuinbroek, ook als je wordt gekidnapt door een redelijk enge gast die vooral groter en breder is. Best fijn om te weten als achtjarige want als je dus een keer met een vreemde praat en verdwijnt in de kofferbak komt er in ieder geval iemand in een blauw pak naar je zoeken. Toen ik eindelijk zelf een keertje begon te spelen en ik meerdere delen te zien kreeg leerde ik vooral dat blonde dames echt heel dom zijn want ze laten zich keer op keer kidnappen.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
De wijze lessen die volgden waren vooral uit Final Fantasy. Zo heb ik geleerd dat, wanneer je in het zand een hele grote schaduw ziet, er een mogelijkheid bestaat dat dit een buiten proporties grote slang is. Blijkt het inderdaad een buiten proporties grote slang te zijn, ga dan vooral niet door het zand heen rennen want dat haal je niet… behalve wanneer je heel sneaky bij het uiterste puntje begint te rennen wanneer hij heel ver weg is, dan haal je het maar je krijgt dan wel bijna een hartaanval omdat hij je op je hielen zit. Overigens heb ik maar gewoon besloten nooit de woestijn op te zoeken, dan kom ik ook geen buiten proporties grote slangen tegen. Ook leer je dat mannen best een jurk kunnen dragen en dat het knapste, meest lieve en vooral meest hulpeloze en afhankelijke meisje altijd de jongen krijgt. Het maakt niet uit hoe irritant ze is, ze eindigt ten aller tijden in de armen van de held van de game. Borstomvang heeft er kennelijk niets mee te maken, mannen gaan uiteindelijk altijd voor het irritante en hulpeloze type. De meest wijze les waar ik nog steeds last van heb; clowns zijn eng en niet te vertrouwen.
Na Mario en Final Fantasy volgde vele anders games waarbij ik erachter kwam waar het leven echt om draaide. Resident Evil bijvoorbeeld: grote farmaceutische bedrijven zijn niet te vertrouwen want stiekem maken ze bio-wapens. Grote bedrijven zijn gewoonweg niet te vertrouwen! Maken ze geen vaag T of G virus, dan stoppen ze je wel onder de grond met een hele boel mensen in blauwe jumpsuits en experimenteren op je. Zonder dat je het weet natuurlijk. Maar even serieus, het lijkt nu bijna alsof ik jullie in de maling neem. Dat is echt niet zo want er zijn daadwerkelijk wijze lessen te vinden in heel veel games. Bijvoorbeeld de wijze les dat we wat beter met de aarde om moeten gaan want voor je het weet pakt ze je terug. Ze is er gewoon een keer helemaal klaar mee en dan kunnen wij het lekker uitzoeken met onze Geostigma. Tja, dan realiseer je je toch weer eventjes dat het best lastig wordt om te overleven zonder een planeet onder je voeten.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Zo heb ik ook geleerd dat je moet nadenken voordat je wat doet. Dit is zo ongeveer de terugkerende les in elke game. Wanneer je besluit om regelrecht op je vijand af te rennen, zoals ik altijd doe, word je negen van de tien keer neergeknald voordat je je vijand überhaupt bereikt. Nu zal ik in mijn daadwerkelijke leventje niet zo snel op iemand afrennen wanneer hij of zij een wapen vast heeft maar het hele “eerst denken, dan doen”-principe werkt voor een heleboel dingen. Denk bijvoorbeeld eerst even na voordat je je mond open trekt en iets vreselijks zegt. Wat ik ook heb geleerd is dat samenwerken de sleutel tot succes is. Er zijn maar weinig games waar je niemand nodig hebt. Dan bedoel ik niet alleen MMO’s waarbij je daadwerkelijk met andere mensen speelt, maar hoeveel NPC’s zijn er niet die je nodig hebt voor informatie of wat items. Zonder deze informatie loop je maar wat doelloos rond en zonder items kom je eigenlijk ook nergens. Dit geld trouwens voor zo ongeveer elke game die ik ooit heb gespeeld… zo nu en dan erg vervelend…
Wanneer je keuzes maakt waar je vooral zelf beter van word vind niemand je echt aardig. Sowieso vindt niemand je meer leuk wanneer je moreel gezien de verkeerde keuzes blijft maken, plus je krijgt zo’n ‘enge vibe’. Kijkt maar naar Fable, je word er echt niet knapper op wanneer je slechte dingen doet. Nog eens wijze les is dat welke weg je ook gaat bewandelen, het eindpunt altijd hetzelfde blijft en je nooit moet opgeven. Wanneer je doorzet krijg je er iets moois voor terug. Zo werkt het dus ook met het leven. Op ‘easy’ spelen, op ‘normal’ of ‘hard’ krijg je veel gavere trofeeën en items.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Een hele wijze les is de volgende: ren niet weg voor je problemen maar kijk ze recht in de ogen aan. Wanneer je heel hard wegrent worden de vijanden (je problemen) alleen maar sterker en krijg je ze nooit meer uit de weg geruimd. Oh wat had ik hier een hekel aan, al dat vechten tegen elke vijand! Nou, ik rende ze gewoon allemaal straal voorbij totdat ik vast zat bij een verrekte moeilijke baas en telkens maar één save-file had gebruikt. Sindsdien heb ik veel geleerd, vooral om gewoon te vechten met wat je tegenkomt want voor je het weet kan je helemaal opnieuw beginnen en zijn al die geïnvesteerde uren voor niets geweest. Het beschikken over meer dan één terugvalpunt (save game) kan in het leven trouwens ook best nuttig zijn.
Wie weet, de mogelijkheid bestaat dat je zelfs de beste en de meest wijze levenslessen juist van games meekrijgt in plaats van je ouders. Aan de andere kant, misschien was dat alleen bij mijn ouders zo, dat kan natuurlijk ook. Alleen bedenk dit eens: de meest wijze levenslessen leren door het spelen van games… Dat is toch eens een gedachte… klinkt eigenlijk helemaal niet verkeerd!
