Het shooter-genre is in mijn ogen behoorlijk goed bevolkt door een hoop games met allerlei thema’s. Moderne oorlogsvoering lijkt de laatste jaren de bovenhand te hebben, maar ook de Tweede Wereldoorlog blijft fascineren. Dat vinden wij ook bij GameParty, toen we pas met elkaar aan het praten waren over wat de volgende stap in de Call of Duty-serie moest zijn, kwamen we toch eigenlijk allen bij de Eerste of de Tweede Wereldoorlog. De setting van Deadfall Adventures is in ieder geval ook origineel. Het speelt zich af in de jaren ’30 en jij mag als een Indiana Jones-type op jacht naar een aantal schatten, voordat de nazi’s deze vinden. Klinkt vet? Is het ook!
We schrijven 1938 en zogezegd mag onze held, James Quartermain, op zoek naar een aantal fraaie schatten. Hij doet dit echter niet alleen, hij doet dit namelijk te samen met zijn beeldschone vrouwelijke compagnon, Jennifer Goodwin. Het verhaal is lekker cheesy, zoals je dat eigenlijk wel van zo’n game kunt verwachten. De game lijkt ook lekker aan dit imago mee te werken want de eerste explosie in de game zorgt er al voor dat Quartermain in een erg intieme positie (bovenop Goodwin om precies te zijn) terecht komt. Het grapje “is dat je revolver of ben je blij om mij te zien” is nog net niet gemaakt, maar de toon is in ieder geval gezet.
Quartermain schiet zich samen met Goodwin een gedeelte door de tempel, want de twee zijn niet alleen in hun zoektocht naar de schatten. Na een stukje gaat het in ieder geval fout voor de twee, Quartermain raakt buiten bewustzijn en als hij wakker wordt is Goodwin in ieder geval weg. Tijd dus om een weg naar buiten te vinden aangezien Quartermain de tempel toch niet helemaal vertrouwt. En hier heeft hij gelijk in, wanneer je op onderzoek gaat in de tempel zul je naast een hoop puzzels ook een hoop vallen vinden. Voordat ik wist wat er gebeurde stapte ik op een verkeerde steen en kreeg ik ineens een speer naar mij toe geworpen. Opletten waar je loopt dus, iets wat geheel in de sfeer past.
De game bestaat voor een derde uit puzzelen en dingen verzamelen terwijl je de rest van de game aan het schieten bent. Allereerst dat puzzelen. Ben je meer een fan van geweren en heb je het niet zo op puzzelen, dan kun je de moeilijkheidsgraad van de puzzels op easy zetten. Toch vond ik – zelfs op het laagste niveau – de puzzels soms nog best lastig, vooral omdat ik eigenlijk niet wist wat ik moest doen. De game helpt je met een kompas en een blocnote waarop aanwijzingen verschijnen, maar ik kon niet zeggen dat ik deze aanwijzingen nou heel erg vond helpen. In mijn ogen iets te veel trial en error. Daarnaast zijn er nog allemaal schatten verstopt. Het is niet van belang voor het verhaal om deze schatten te verzamelen, maar het kan zeker van pas komen. Elke keer wanneer je een bepaald aantal schatten hebt verzameld kun je die inwisselen tegen een nieuwe vaardigheid op Quartermain’s skill-tree. Het is zijn geen schokkende vaardigheden en het is ook geen uitgebreide skill-tree, maar het kan toch zeker van pas komen.
Dan het gedeelte waar je aan het schieten bent. Er zitten een aantal leuke wapens in de game, waaronder een aantal WOII-prototypes die uiteindelijk helemaal niet zijn gebruikt. De besturing van de game is niet super, maar het kan zeker slechter. Wat de game vooral leuk maakt zijn de tegenstanders in de game. Dit gaat van nazi’s naar mummies tot aan vuurmonsters die je moet doden met je zaklamp. En de eerder genoemde vallen kun je natuurlijk ook in je voordeel gebruiken. Schiet op de knop die de val laat afgaan als er een vijand voorlangsloopt en de vijand wordt ineens gespiesd. Schiet op een pot vol met gevaarlijke insecten en ze zullen de vijand aanvallen. Tenzij jij zelf het dichtstbijzijnde doelwit bent, dan heb je zelf een probleem.
Deadfall Adventures zal geen prijzen gaan winnen voor beste gameplay. En al helemaal niet voor de beste graphics want die zijn niet al te best. En natuurlijk is het storend dat wanneer je een puzzel moet oplossen, de textures van de symbolen slecht zijn. Maar Deadfall Adventures slaagt er wel in om een goede sfeer neer te zetten. Je gaat verschillende omgevingen langs, van jungles tot aan woestijnen tot aan een besneeuwde berg. Het sfeertje wat je verwacht bij zo’n game is in ieder geval goed aanwezig.
Nee, Deadfall Adventures is geen topgame. Maar dat lag eigenlijk ook wel een beetje in de lijn van mijn verwachtingen. Het is natuurlijk geen top titel die met veel bombarie op de E3 op de Gamescom werd getoond. De puzzels zijn soms lastig op te lossen en er zal soms best een beetje trial en error voorbij komen. Maar toch zat ik vaak met een glimlach op mijn gezicht de game te spelen. De humor in de game is zo fout dat het eigenlijk weer leuk is, inclusief slecht haat/liefde-verhaaltje. Er zijn absoluut betere games te verkrijgen, maar wil je eens wat anders dan die moderne oorlogsvoering, dan is het zeker een keer waard om Deadfall Adventures in de gaten te houden. Al is het maar om te kijken wanneer hij in de budgetbak ligt, want mummies afknallen als een soort van Indiana Jones is toch wel heel cool.
[review pros=”+ Gave setting en vijanden
+ Sfeer is heel goed uitgewerkt” cons=”- Aanwijzingen en puzzels zijn vaak vaag
– Graphics zijn ondermaats
– Besturing soms haperig” score=60]
