Binnen de crew van GameParty sta ik niet bekend als een echte retrogamer. Met mijn reviews van Virtual Console games heb ik de afgelopen weken de indruk gewekt alleen maar negatief te kunnen zijn over oude games. Met Earthbound heb ik gelukkig een titel in handen waarmee ik dit negatieve imago weer een beetje recht kan zetten. Earthbound is een RPG die oorspronkelijk alleen in Japan is uitgekomen, maar dankzij de Virtual Console nu ook in Europa te spelen is. Dit pareltje mag je niet missen en ik zal je uitleggen waarom.
In Earthbound speel je een jongen (waarvan je de naam zelf mag bepalen) die midden in de nacht wakker schrikt in zijn bed. Je gaat op zoek naar de oorzaak en nadat je door je moeder terug naar je kamer bent gestuurd om je om te kleden (wie gaat er nu in zijn pyjama naar buiten?) ga je naar buiten om op onderzoek te gaan. Al snel kom je erachter dat er een meteoriet is neergestort vlakbij het dorp, maar door verschillende politieblokkades kom je er niet in de buurt. De volgende ochtend zijn de politieagenten echter verdwenen en kun je dichterbij de meteoriet komen. Dit blijkt een mooi startpunt voor een groot avontuur dat je langs verschillende mooie locaties en opvallende personages zal leiden. Het is een hele uitgebreide spelwereld, waarvan het bijna niet te bevatten is dat dit in de jaren 90 al mogelijk was op de Super Nintendo.
Tijdens het spelen van Earthbound trok ik al snel de vergelijking met de eerste Pokémon-games. Je ontdekt namelijk een grote spelwereld, die je van bovenaf bekijkt, en waarbij je regelmatig (willekeurige) gevechten aangaat. De gevechten in de game zijn turnbased, zoals dat hoort bij een echte Japanse RPG, en als je een aantal personages om je heen verzameld hebt dan zullen die je ook helpen tijdens het gevecht en hun aanvallen loslaten op de tegenstander. Zelf kan je elke keer dat je aan de beurt bent kiezen tussen ‘normale’ aanvallen (er een beetje op los slaan) en de magische varianten. Weet je niet zo goed wat je moet doen of ben je in een luie stemming dan kan je ook kiezen voor de ‘auto-mode’ waarbij het spel het gevecht van je overneemt. Je hoeft dan alleen maar toe te kijken hoe de computer jouw tegenstander in de pan hakt. Of hoe jij zelf in de pan wordt gehakt, want de ‘auto-mode’ is geen garantie dat je het gevecht zult winnen.
De stijl van de game lijkt ook wel bijzonder veel op Pokémon en dat is een groot pluspunt! Ondanks de verouderde graphics weet de game een overtuigende levende wereld neer te zetten. Mensen lopen over straat, auto’s rijden door de steden en in de bossen kom je wilde dieren tegen. Alles is perfect afgewerkt en mede dat zorgt ervoor dat dit spel gewoon erg leuk is om te spelen. Iets dat ik helaas nogal eens mis in veel andere Virtual Console games. Je voelt constant de drang om de wereld verder te ontdekken en jouw personage sterker te maken. Naast de mooie wereld speelt ook het verhaal hier een grote rol in. Dat neemt je immers mee van de ene locatie naar de andere en zorgt ervoor dat je altijd weet wat je moet doen.
Het meest sterke punt van Earthbound is echter wel de humor in de game. Die is van een bijzonder hoog (en flauw) niveau en is overal in de spelwereld terug te vinden. Klop bij een willekeurig huis aan en misschien hoor je iemand aan de andere kant van de deur fluisteren dat ze stil moeten zijn, want anders horen ze je. Of praat tegen de politieagenten bij de wegblokkade en je krijgt te horen dat de politie van het dorp beroemd is om zijn wegblokkades en dat ze daarom regelmatig wegen (zonder reden) afzetten! Een briljante en humoristische wijze om je nog even in het dorp te houden, omdat je nog een opdracht te voltooien hebt. Een ander sterk punt is de opvallend goede soundtrack van Earthbound, vooral voor een game die oorspronkelijk uitkwam op de Super Nintendo. Ik betrapte mezelf erop dat ik enkele uren na de game te hebben afgesloten nog steeds de deuntjes uit de spelwereld aan het neuriën en fluiten was. Dat overkomt me normaal gesproken niet zo snel, dus dat spreekt in het voordeel van Earthbound
Earthbound is zo’n titel waarbij de makers de X-factor in de game hebben weten te verwerken. De game straalt aan alle kanten plezier uit en dat merk je als speler meteen: het is simpelweg leuk om Earthbound te spelen. De uitgebreide spelwereld, de vele personages en de fantastische humor zorgen voor een RPG die je niet snel los zal laten. Wat mij betreft is Earthbound op dit moment één van de toppers op de Virtual Console die je absoluut niet mag missen.
[review pros=”+ Straalt plezier uit
+ Uitgebreide spelwereld” cons=”- We hebben er lang op moeten wachten” score=92]
