Waar bij tv series met de komst van Netflix de term ‘bingewatching’, het achter elkaar kijken van meerdere afleveringen van een serie, een hot item is geworden, zou het in de (wondere) wereld der videogames misschien wel eens de andere kant op kunnen gaan. Één game uitgesmeerd over meerdere afleveringen. En ik ben voor.
Episodische games bestaan in feite natuurlijk al jaren. Er kwam een spel uit, en later verschenen er één of meer uitbreidingen. Meest voor de hand liggend voorbeeld is misschien wel The Sims, dat tot in den treure uitgemolken werd en uitbreidingen ontving. In de ‘goede oude tijd’ nog niet via Steam of een ander digitaal platform, maar gewoon op DVD. In de beginjaren zelfs op CD. Of, kwalitatief trouwens ook een stuk hoogstaander, de games van Blizzard. Warcraft, Starcraft, Diablo; allemaal games waarvan men reikhalzend naar de uitbreidingen uitkeek.
Gebruikelijker in de tegenwoordige tijd is uitbreiding door middel van downloadable content. Nieuwe kostuums, verhaallijnen, multiplayer maps. Ik kan hier natuurlijk wel meer voorbeelden bij gaan noemen, maar ik denk dat ik minder tijd kwijt ben als ik games opsom die géén downloadable content krijgen. Maar je snapt het idee.
Een ontwikkeling die dáár weer uit is voortgevloeid (of uit het feit dat een ontwikkelaar zijn game eigenlijk nog niet af had, maar wel alvast iets uit wilde brengen) is het genre waar ik het vandaag over wil hebben: episodische games. In tegenstelling tot bovengenoemde voorbeelden van uitbreiding beschik je hier in eerste instantie nog niet over een compleet product, maar over een deel daarvan. Telltale maakt natuurlijk fervent gebruik van dit principe in eigenlijk al haar games die de afgelopen jaren zijn verschenen, maar het begint een beetje over te waaien. Meest recente voorbeeld daarin is natuurlijk de nieuwe Hitman-game.
Persoonlijk juich ik het uitbrengen van games verdeeld over verschillende ‘afleveringen’ enorm toe, en ik realiseer me dat dit een erg persoonlijk standpunt is. Maar laat me een poging wagen om het uit te leggen.
Punt 1: ontwikkelaars brengen in mijn ogen te vaak games uit die niet de aandacht hebben gehad die ze verdienen. Op de dag van release verschijnt voor veel games meestal gelijk een patch die in het meest gunstige geval de boel helemaal rechttrekt, maar helaas ook af en toe een nog steeds onvolledig spel achterlaat. Zou het geen beter idee zijn als de ontwikkelaar zich volledig kan focussen op het technisch in orde krijgen van de basis van de game, vervolgens het eerste deel van het verhaal dat ze wil vertellen helemaal afmaakt en polijst en dan de game in de vorm van de eerste episode uitbrengt?
Punt 2: wat in het vat zit, verzuurt niet. Veel mensen hebben geen tijd om zich te verliezen in een game, en hakken zelf hun game-ervaring al in stukjes. Bij mij persoonlijk gaat het zelfs zo ver dat ik, als ik weet dat een game snel uit te spelen is, bewust maar kleine stukjes per gamesessie speel omdat ik niet wil dat de ervaring te snel voorbij is. Dan heb ik nog iets om naar uit te kijken. Als een game episodisch verschijnt, helpt de ontwikkelaar je daar als ware bij, plus dat ze zelf het voordeel hebben dat ik onder punt 1 al omschreef.
Punt 3: de ontwikkelaar kan veel beter inspringen op feedback van gamers. Je ziet het al met beta’s en games met early access: ontwikkelaars willen graag feedback en doen daar ook daadwerkelijk iets mee. In die twee gevallen zal het vooral om details gaan, omdat de basis van een spel al staat. Echter als je een game episodisch maakt, kan je volgende delen veel opener houden om gamers inspraak te geven in de game in kwestie. Bijvoorbeeld als een verhaaltechnische keuze minder goed uitpakt dan verwacht, of de gameplaymechanics nog verbetering kunnen gebruiken. Een game wordt zo als het ware veel interactiever; veel meer een eindproduct dat het resultaat is van een samenwerking tussen ontwikkelaar en consument.
https://www.youtube.com/watch?v=XoKrNitJkx0
Nu is het natuurlijk zo dat er bepaalde genres zijn waarvoor een dergelijk model totaal niet werkt. Denk aan bijvoorbeeld sportgames, of multiplayergames. Je kunt moeilijk aankomen met een FIFA waarin alleen maar Duitse clubs speelbaar zijn, of een Call of Duty waarin je maar op drie maps rond kunt hobbelen. Maar voor (enigszins) verhalende singleplayer-games zie ik echt wel kansen.
Wat ook zou kunnen is dat er een solide multiplayergame wordt uitgebracht, aangevuld met bijvoorbeeld vijf singleplayermissies. Met een interval van twee weken, of voor mijn part een maand, verschijnen de volgende missies, eventueel vergezeld door extra multiplayerconcent. De speler krijgt de mogelijkheid om ideeën aan te dragen voor verder verloop van de singleplayer – alsook voor nieuwe multiplayercontent. Eindregie blijft natuurlijk bij de ontwikkelaar, maar op deze manier krijgt de gamer de mogelijkheid tot meer inspraak en de ontwikkelaar de ademruimte om hier iets mee te doen.
Zou er een ontwikkelaar met dit idee aan de haal gaan? Ik hoop het van harte en ben zeer benieuwd naar het resultaat. Heb jij hier een mening over of ideeën voor? Drop ze in de comments!
