Heb je hem al? In mijn omgeving weten de meeste mensen wel dat ik games review, dus krijg ik vaak wel de vraag wat ik van game a of b vind. De afgelopen dagen was de steeds terugkerende vraag echter “ Heb je hem al?”. Met hem bedoelen ze uiteraard de nieuwe FIFA, een game die jaarlijks met het vallen van de bladeren opnieuw verschijnt, maar desondanks nog steeds een enorme aantrekkingskracht blijkt te hebben. Dat de afgelopen maand meer mensen bij me polsten naar mijn mening van FIFA 20 dan bijvoorbeeld een Gears 5 zegt in elk geval veel over de blijvende populariteit van de grootste Sports-reeks op console. FIFA 20 is en blijft voor veel gamers meer dan gewoon een spelletje, het is een event. Uiteraard had ik hem al enkele dagen, en wat ik van de game vind? Dat lees je uiteraard hieronder.
Het gegeven met een jaarlijkse reeksen die hun basis zo solide hebben vast liggen is dat aanpassingen vaak onopvallend kunnen lijken, soms lijkt het alsof het hem in de details zit. Toch was bij FIFA 19 duidelijk dat het meeste aandacht was besteed aan de balcontrole, finesse en snelheid van de aanvallende kant van het spelletje. Bij FIFA 20 krijgen we echter de andere kant van de medaille. Al in de eerste potjes met deze nieuwe versie merk je dat het meeste aanpassingen doorgevoerd zijn aan de verdedigende kant van het veld. Het is wennen, geloof me. Ik ben het soort speler die steeds richting de goal wil sprinten en die bij het verdedigen simpelweg hetzelfde knopje blijft indrukken om de bal af te blokken. Het verdedigen was voor mij steeds een noodzakelijk kwaad tussen het opzetten van aanvallen door. In FIFA 20 kom ik daar niet langer mee weg, echt niet. Je kan niet steeds op het knopje rammen en hopen op het beste terwijl de A.I van je teamgenoten de meeste kastanjes uit het vuur haalt. Je moet de verdediging met evenveel respect behandelen als de aanval als je in FIFA 20 succes wil halen tegen de meer geavanceerde CPU of menselijke tegenstanders. Het is ietwat moeilijk om zeggen exact waar de verandering in het verdedigen ligt, maar tijdens het spelen voel je al snel dat de steunwieltjes van de fiets zijn. Je moet daadwerkelijk de moeite doen om je verdedigers te positioneren, inschatten welke weg een pass zal nemen om die te kunnen intercepteren, sterke aanvallers verhinderen in hun weg naar doel. Het is even slikken en vergt wat oefening, maar ik ben in elk geval wakker gedurende de volledige wedstrijd nu, dat is zeker. Het draait niet langer om doelpunten maken, je moet ook stevig werken om te zorgen dat er geen doelpunten aan jouw kant gemaakt worden.
Na alle aanpassingen van vorig jaar aan de offensieve kant van de pitch zit er een zekere logica in dat dit jaar de defensieve kant van het spelletje op de schop ging. Vorig jaar waren de spitsen wendbaarder dan ooit en daar staat nu het belang van de verdediger tegenover, BAM…de wereld van FIFA is terug ying yang..in balans. Alleen, en ik hoop echt niet te klinken als een gebroken plaat nu, het komt met ietwat van een leercurve waar je jezelf echt niet door mag laten afschrikken. Na een paar keer op je bek gaan begin je al snel te snappen dat je in 20 constant lichamen in de strijd moet gooien. Je moet constant stoorzender spelen en strijden om de bal, en dat houd wedstrijden wel degelijk boeiend op lange termijn. Wat ook opvalt tijdens het spelen is de bal zelf, waarvan de physics aangepast zijn. In de praktijk komt het er op neer dat die meer wrijving lijkt te ondervinden van het grasveld waardoor die sneller momentum lijkt te verliezen. Passes die vorig jaar gewoon vlotjes hun weg zouden vinden komen nu gewoon niet aan omdat de snelheid van de bal lager ligt. Ook hier is het dus omschakelen geblazen omdat mijn geliefde tactiek van op de flank spelen en dan een dieptepass geven voor doel gewoon niet meer effectief is. De focus op het verdedigende aspect in combinatie met de tragere snelheid van de bal zorgt voor een game die beduidend anders speelt dan de voorganger. FIFA 20 is trager, tactischer en realistischer. Of dat voor jou een leukere voetbalgame dan vorig jaar oplevert is iets dat je voor jezelf moet uitmaken, maar dat het boeiende momenten op het veld oplevert is zeker.
De core-gameplay staat er, maar uiteraard zijn het de modes waar je al die balkunsten in mag gaan etaleren. The Journey dat het verhaal van Alex Hunter vertelde is out, maar veel van de elementen uit dat singleplayer luik zijn overgeheveld naar de career mode. Dat je nu meer interactie met teamgenoten hebt en praatjes met hen kan slaan voegt in essentie weinig toe, maar helpt wel om het teamgevoel te versterken. Ook praatjes met de pers na een wedstrijd hebben een zekere meerwaarde. Uiteraard zijn de dialogen die je tot je beschikking hebt af en toe wat vaag, maar interviews helpen de illusie verkopen dat je op een hoog niveau speelt en zijn niet zonder gevolgen. Grote veranderingen kun je het bezwaarlijk noemen, maar ze maken de career toch weer iets aantrekkelijker.
De grote nieuwigheid is uiteraard de gloednieuwe Volta-mode. Hier verhuist de actie van de onberispelijke velden in grote stadions naar de kleine terreinen van de achterbuurtjes. Het is eigenlijk gewoon FIFA Street, maar dan meer gestructureerd en realistischer. Het is in Volta dat de singleplayer verhaallijn van FIFA 20 schuilt, maar stel je daar niet al te veel bij voor. Het komt vooral neer op een clichématig verhaaltje van underdogs die zich opwerken naar de top.De gameplay zelf maakt gelukkig veel goed, want die is behoorlijk heerlijk te noemen. Wat je in essentie namelijk mag verwachten is het realisme van de FIFA gameplay, maar dan toegepast op kleine veldjes van drie tegen drie of vijf tegen vijf. Moet ik nog stellen dat dit het tempo van de gameplay ten goede komt? Nee toch? Kleine veldjes waar de bal niet uit kan en waar er geen gedoe is met buitenspel brengt het spelletje gewoon terug naar een simpele, vlotte versie ervan. Nou moet ik wel zeggen dat niet alles perfect uitpakt in Volta. Zo vind ik dat je op de kleinere pitches net iets te weinig ruimte hebt om echt mooie acties op te zetten en is de A.I van je teamgenoten nogal dommig. Dat terzijde is Volta wel een heel leuke toevoeging waar ik nog vaak naar terug ga grijpen in off en online multiplayer, daar schittert de mode namelijk voluit.
FIFA 20 betekent geen revolutie voor de reeks, maar toont wel dat EA nog durft risico’s te nemen met de reeks. Alle gekende modes zoals FUT en Career krijgen weliswaar slechts minimale tweaks, maar de grotere focus op verdedigen en het nieuwe Volta tonen dat de grootste sports-game ter wereld niet zomaar op haar lauweren rust.
