Final Fantasy speel ik altijd graag. Mijn eerste introductie in de magische werelden van Square Enix was Final Fantasy 7. En wat een epische game was dat! Ik geloof dat het vier CD’s waren die je moest doorlopen en dat is gelijk waar de Final Fantasy games in uitblinken: speelduur. Ik zal ook gelijk eerlijk zeggen dat Final Fantasy 7 de enige game uit de reeks is die ik heb uitgespeeld. Hoewel ik alle opvolgende titels heb gespeeld, heb ik ze nooit afgerond. De speelduur brak mij simpelweg op. Mijn slechte eigenschap is dat ik soms games een lange tijd laat liggen en dan weet ik de controls niet meer en ben ik vergeten waar het verhaal over ging en raakt mijn geduld zodoende snel op.
De enige game die ik in de reeks heb gemist, was Final Fantasy XIV. Dan hoor ik je denken dat dat dezelfde titel is als de game in deze review, maar niets is minder waar. In 2010 kwam deel XIV op de markt als langverwacht vervolg op de eerste MMORPG uit de reeks: Final Fantasy XI. De game Final Fantasy XIV werd echter finaal afgekraakt en was een onwaardig deel uit de mooie reeks. Ik vind het dus niet zo erg dat dit de enige game uit de serie is die ik niet heb gespeeld. Wat ik wel jammer vond, is dat het Square Enix niet was gelukt om een goede MMORPG op de Playstation 3 neer te zetten. Als ik een game zou moeten aanwijzen als de tegenhanger van World of Warcraft op de console, dan zou ik zeker voor Final Fantasy kiezen. Ik wilde altijd al graag zo’n soort game spelen, maar ik ben totaal geen PC gamer. Toen Square Enix dus met Final Fantasy XIV: A Realm Reborn kwam, kwam ook de twinkeling in mijn ogen weer terug. Zou het ze dit keer wel lukken om een goede MMORPG neer te zetten?
De antwoord op deze vraag is: ja. A Realm Reborn is een succes te noemen. De makers hebben goed geluisterd naar de kritiek op Final Fantasy XIV en hebben de game helemaal opnieuw opgebouwd, maar dat was eigenlijk ook noodzakelijk. Hoewel de game dezelfde lijn als elke andere MMORPG doortrekt en dus weinig innovatie laat zien, zit Square Enix wel weer op het juiste pad. Momenteel heerst er wat problematiek met het inloggen op de servers vanwege de grote drukte door de populariteit van de game. Het is vervelend om zo een game te beginnen, maar hou vol want deze game is de moeite waard om wat geduld voor op de brengen. Je zult wel een maandelijks bedrag moeten betalen om het te kunnen blijven spelen (rond de twaalf Euro). Dat is voor menig gamer een begrijpelijk hekelpuntje en ook ik kan mijn ogen daar niet voor sluiten. Maar het is nu eenmaal de wereld waar wij in leven en ik overweeg het nu toch te doen omdat ik tot nu toe veel plezier heb beleefd aan deze game.
De game begint uiteraard met het creëren van je karakter. Je kunt kiezen uit vijf verschillende rassen en acht verschillende wapenklassen. Als je alles hebt aangepast en je karakter zijn eigen stemgeluid hebt gegeven, vangt de game aan. De wereld van Eorzea ziet er magnifiek uit, er is veel oog voor detail. De enormiteit zal je eerst overweldigen, maar de game wordt goed begeleid door uitleg en enkele kleine quests om mee te beginnen. Je krijgt de eerste indrukken van de wereld al gauw te zien en het zal je inspireren om door te spelen. In eerste instantie lijkt je scherm overvol te staan met informatie, maar je leert al snel wat alles betekent en hoe je het moet toepassen. De map is goed aangeduid met duidelijke quests die oplichten zodat je weet waar je naartoe moet en wat je moet doen. Je hoeft overigens niet overal naartoe te lopen. Je kunt je namelijk teleporteren met behulp van Aetherytes welke strategisch zijn geplaatst door de werelden. Je kunt van elke grote Aetherytes je thuisbasis maken zodat je makkelijk daarnaartoe reist. Dit hield het voor mij interessant aangezien ik weinig tijd kwijt was om ergens te komen en meer tijd had om mij te focussen op wat ik leuk vond: de battles.
Je karakter heeft een HP, MP en TP balk. HP is je gezondheid, MP je magie en TP je skills. Het is in deze game van belang dat je goed gebruik maakt van je Skills. Met een Skill-aanval kun je de zwakheden van je vijanden goed blootleggen. Het gebruikt wel TP, dus het is belangrijk om je gewone aanvallen te variëren met je Skill aanvallen zodat je TP tijd heeft om aan te vullen. Elk karakter heeft zijn eigen skill, zoals de boogschieter die gifpijlen kan schieten in plaats van gewone pijlen. Ik probeer altijd de zwakheden te zoeken zodat ik tactisch een vijand kan verslaan. Je kan er ook voor kiezen elke keer één en dezelfde magische aanval te gebruiken. Dat werkt goed, totdat je MP op is en je met lege handen staat. In het begin is dit wel een slimme manier om snel vijanden te verslaan, maar verderop in de game word tactiek steeds belangrijker. Daarbij komt nog eens dat je op een gegeven moment kunt veranderen van speelstijl. Als je dus hebt gekozen voor boogschieten, kun je verderop in de game switchen naar bijvoorbeeld een zwaard of een lans. En last but not least, de F.A.T.E. (Full Active Time Events) gevechten. Dit zijn de welbekende grootschalige gevechten waar je met zijn allen aan meedoet. Het is gebaseerd op je eigen level, dus je kan zo goed als overal aan meedoen. Ook hier zit weer een grote variatie in.
En dat is toch wel het sleutelwoord van deze game: variatie. Het debacle van de vorige poging is bij dezen vergeten en vergeven. A Realm Reborn voelt weer als een echte Final Fantasy game. De sfeer, de omgeving, de battles, alles is weer zoals het hoort te zijn en zoals we mogen verwachten. Ik hoop dat de servers snel weer toegankelijk zullen zijn, want ik heb weer hernieuwde zin om Final Fantasy te spelen!
[review pros=”+ Final Fantasy-sfeer is terug
+ Enorme werelden met talloze quests
+ Honderden uren speelplezier” cons=”- Geen innovatie
– Maandelijkse betalingen noodzakelijk” score=84]
