In de tijd van de eerste en tweede PlayStation wist ik zeker dat Gran Turismo het beste was dat we ooit zouden spelen op het gebied van racegames. De diepgang, de gameplay, de graphics, stuk voor stuk was het verbluffend te noemen. Nooit had ik kunnen voorspellen dat ik tien jaar later de games niet meer zou starten (ik heb niet eens meer een PlayStation!) en dat een andere franchise tot de ultieme racer gekroond zou worden. En die franchise is zojuist wederom een flink stuk beter geworden.
Wanneer je mij, tot vorige week, had gevraagd wat ik de beste racer vond die ik ooit gespeeld had, dan zou ik zonder twijfel Forza Horizon 3 hebben genoemd. Playground Games wist een haast perfecte game af te leveren met die titel. Met een geweldig landschap om vrij in rond te rijden, toffe uitdagingen en een shitload aan prachtig vormgegeven auto’s was Horizon 3 een genot om in te spelen. En toch hebben de mensen bij Playground het onmogelijke gedaan: Forza Horizon 4 is gewoon nog beter geworden. Of je nu kijkt naar de visuele pracht die de game in je gezicht gooit, de manier waarop audio geïmplementeerd is in het spel, de gigantische collectie aan auto’s of het diepe customisen van je bolide en career mode, het gaat allemaal net een stapje verder dan het vorige deel. Dat de game daarnaast ook de seizoenen gebruikt om het landschap (en dus je race) flink aan te passen, zorgt ervoor dat je steeds terug blijft komen. Want die ene race is misschien een eitje in de zomer, maar wanneer de wegen vol met sneeuw liggen is het wel even andere koek. De wereld veranderd dus compleet om je heen wat de gameplay veel goed doet. Specifieke uitdagingen kunnen in bepaalde tijden van het jaar gespeeld worden en met nog meer Forzathon uitdagingen is zelfs de beste racer weken zoet.
Alles wordt natuurlijk samengebonden in een gigantische stapel races die voor je klaar liggen. Deze zijn verspreid over verschillende disciplines, zodat elke race weer anders is. Waar je eerst gewoon een heftige straatrace tot een einde brengt, ben je daarna bezig met een rally, een drift-uitdaging, drag of verzin je zelf een Horizon Blueprint zodat jij de regels in handen hebt. Dit in combinatie met gigantisch veel auto’s, die stuk voor stuk grafisch indrukwekkend zijn, lijkt het haast alsof Forza Horizon 4 een game is die je bezig kan houden tot het onvermijdelijke vijfde deel. Groot pluspunt hierin is dat Forza Horizon 4 een gedeelde online wereld kent waarin je dus niet alleen ‘het normale verkeer’ op de weg tegen kunt komen, maar ook spelers van vlees en bloed. Natuurlijk zijn de races die je speelt om verder te komen tegen de AI (al kun je ook racen tegen je vrienden, uiteraard), maar de wereld is de plek waar je anderen tegen gaat komen. Maar vrees niet, de game is volledig offline te spelen. Er is geen constante internetconnectie vereist. Nee, wanneer je om welke reden dan ook ineens je verbinding verliest, zal de game gewoon door kunnen gaan. Je merkt het niet eens. De game past zichzelf hier volledig op aan en jij kunt verder met dat wat belangrijk is: het spelen van het spel.
Interessant is dat de community online in de game ook precies dat idee heeft. Iedereen is er om de game te spelen. Ik heb nergens vervelende ervaringen gehad met andere spelers. Iedereen doet zijn ding, daagt ondertussen elkaar uit voor een race en gaat daarna weer verder in zijn eigen verhaal. En denk niet dat je de Forza trucjes, zoals het terugspoelen van de race wanneer er even wat fout gaat, niet kunnen omdat je online speelt. Het is gewoon aanwezig. Omdat andere spelers niet massief zijn, maar als een soort ghosts door je wereld rijden, kan niemand zomaar ineens op je in rijden om je van de weg te beuken. Tenzij je dus echt met ze gaat spelen, dan is de mogelijkheid er wel. Het zorgt voor een hele relaxte, vriendelijke online sfeer. Het is wel interessant om met anderen mee te doen, hiermee kun je namelijk diverse challenges behalen en een nieuwe in-game munt verdienen die los staat van de normale credits die je kunt verdienen. Deze zogenaamde ‘Forzathon punten’ kun je inruilen voor bijzondere auto’s en ‘vanity items’ zoals emotes (de Carlson dans is aanwezig!). Mocht je niet op deze manier aan je content willen komen, dan mag je tijdens het stijgen van level steeds weer aan een wiel draaien om prijzen vrij te spelen. Random prijzen, dus de jacht op die toeter die de Sea of Thieves theme toetert is hier geopend! Er zijn geen microtransacties te vinden om spullen sneller vrij te spelen, ook zijn er geen objecten om je auto te verbeteren. Iedereen blijft gelijk en wordt getest op dat wat in hem zit; skills winnen het hier van de diepe portemonnee en dat is top.
Tijdens de introductie van de game (die me zo’n vier uur kostte, de game is groot!) maak je kennis met de verschillende seizoenen. Wanneer je dit hebt afgerond zal de game elke week automatisch zijn seizoenen gaan veranderen. Het is bizar wanneer je je indenkt dat Playground een gigantische map heeft gemaakt die Groot-Brittannië voor moet stellen, maar deze daarna ook nog eens aangepast heeft naar de vier seizoenen. In de zomer is de zon fel, het asfalt warm, wat effect heeft op je wielen. Maar dat ene riviertje wat naast de weg ligt is onbegaanbaar. In de winter is deze echter bevroren en worden er races over gereden. De wegen zijn glad, gladder dan wanneer in de herfst de natte bladeren op de wegen liggen. Het is oprecht geweldig om te zien hoe de omgeving effect heeft op je gedrag op de weg. In Forza Horizon 3 heb ik me qua winterse pret al behoorlijk vermaakt met de Blizzard Mountain DLC, maar waar het daar een klein stukje van de map was die ondergedompeld werd in wit plezier, verandert hier de complete game. Dit moet echt een hele hoop werk zijn geweest, maar het resultaat mag er meer dan zijn. Het brengt het Britse landschap op spectaculaire manier tot leven. Een landschap gevuld met kleine dorpjes, grote steden, boerderijen, zandwegen, rivieren en veel asfalt. Waar ik bij de aankondiging van de game een beetje bevreesd was, want Groot-Brittannië klinkt minder tof dan het Australië uit deeltje 3, waren deze zorgen na tien minuten verdwenen. Dat de wereld echt leeft door het gebruik van dieren in de omgeving, is een grote bonus. Ik reed bijvoorbeeld ‘per ongeluk’ een hek kapot bij een boerderij waarna koeien en schapen als een malle voor me weg moesten duiken. Het zijn die details die de game net wat toffer maken dan de vorige.
Ik speelde de game op een Xbox One X met een 4K TV. Ik koos voor de ‘Quality Mode’, waarin het spel volledig in 4K te spelen is, met HDR, op 30 frames per seconde. Er is ook een ‘Performance Mode’ waarbij de frames naar zestig per seconde gaan, maar de game gas terug moet nemen op het gebied van resolutie. Dan speel je in 1080P, met HDR. HDR is dan ook een belangrijke functie in de game. Vooral in de lucht zie je dit terug, alsook in de schaduwen die de zon achter zich weet te laten. De wereld ligt er prachtig bij, en hoewel de omgeving niet zo divers is als in Horizon 3 (Groot-Brittannië heeft geen outback!) is het verschil in hoogte wel een interessante. Vaker dan eens drukte ik net te laat mijn rem in waardoor ik een flinke duikvlucht vanaf een berg wist te maken. Die rewind-knop waar ik het over had? Dat kan je beste vriend zijn.
Nooit eerder had een game in deze serie zoveel auto’s als Horizon 4. Want hoe tof je wereld ook mag zijn, hoe mooi de graphics ogen, het valt in het niet wanneer de auto’s er niet zijn. Het voelt haast als te veel wagens, maar de game speelt ze op een handige wijze voor je vrij. Waar ik begon met een simpele Ford Focus (met Forza Horizon 4 stickers op de deuren voor het wow-effect), kon ik deze al snel inruilen voor een Subaru Impreza (gehuld in een Nightmare Before Christmas-skin!). Drie uur later had ik zo’n 25 auto’s in mijn garage staan, waarbij ik ook nog eens wat auto’s kreeg omdat ik Forza Horizon 2, 3 Forza Motorsport 5, 6 en 7 op mijn account had staan. Met zo’n 450 wagens van 100 fabrikanten is er genoeg te beleven. Natuurlijk moet je ze wel verdienen. Winnen, of kopen. Bijvoorbeeld winnen met de Showcases, speciale races die wederom het hoogtepunt van de game zijn. Dit zijn races die je niet snel in andere games vind. Dit keer neem je het niet op tegen 11 tegenstanders, maar tegen een trein, een Delta Wing Bomber of zelfs tegen… nouja, laten we dat even geheim houden. De hint is dat niet de hele game in Groot-Brittannië afspeelt, maar dat je even ook naar een Halo afreist waar je natuurlijk in de Warthog plaats mag nemen en Cortana het evenement aan elkaar praat. Als Halo-fan in hart en nieren was dit meer dan genieten. Ook de stuntmissies zijn een genot om te doen. Sluit je aan bij een filmcrew en doe dingen die de normale mens niet met een auto doet. Het is een leuke voorbode voor de James Bond DLC die later gaat verschijnen.
Forza Horizon 3 was mijn meest favoriete racer ooit, maar deze moet afglijden naar een tweede plek. Dit vierde deel is duidelijk beter. Niet alleen grafisch, qua aantal auto’s, de plek waar het zich laat afspelen, de slicke, perfecte controls of de online wereld. Maar vooral door het gigantische plezier dat je gaat beleven tijdens het spelen. De game combineert al deze facetten met puur plezier en zelfs tijdens een korte speelsessie geeft de game je nieuwe manieren om te spelen. In de vorm van een vreemde missie, een nieuwe auto of zo’n Showcase om naar toe te werken. Playground Games heeft het onmogelijke gedaan. Het perfecte Horizon 3 is flink verbeterd, en daarmee is de lat voor een deel vijf gigantisch hoog gelegd.
