De mensen bij Telltale hebben de franchises voor het uitzoeken. Waar eerder al games rondom Back to the Future, The Walking Dead en Jurassic Park uitgegeven werden, is het nu de beurt aan misschien wel de meest populaire tv-serie van het moment. Met Game of Thrones levert de ontwikkelaar wederom een episodische game af, bestaande uit verschillende afleveringen. Met het briljante The Walking Dead in het geheugen begon ik aan de tweede episode van het spel der tronen. Pas op, ik ga spoilers voor de eerste aflevering geven in deze recensie!
Het einde van de eerste episode bracht ons de brute moord op Lord Ethan. De jonge Lord werd middels een messteek in zijn keel snel om het leven gebracht. In deze tweede episode zien we de gevolgen hiervan. Schildknaap Gared Tuttle is onderweg naar The Wall om zich daar bij The Night’s Watch te voegen, Mira Forrester speelt een gevaarlijk spel in King’s Landing om zo haar familie veilig te stellen en in het verre Yunkai zien we de avonturen van Asher Forrester. Hij leeft zijn leven als een huursoldaat, nog niet wetende wat hem te wachten staat. Een interessant gegeven waar we in de volgende vier episodes vast meer inzicht in gaan krijgen.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Ik was niet bijzonder positief over de eerste episode. Hoewel het allemaal de basisbeginselen moest leggen van dit nieuwe verhaal, verliep de game bijzonder traag en was het verhaal nog niet echt boeiend te noemen. Dat staat in een schril contrast met deze tweede toevoeging aan het Telltale Game of Thrones-verhaal. Het tempo ligt duidelijk hoger, er gebeuren meer acties tegelijk en het verhaal begint nu pas echt. Snel wissel je af tussen verschillende personages, steeds met hun eigen verhaal en beweegredenen. Waar je op het ene moment snelle quick-time events aan het afwisselen bent om te overleven in een gevecht, stuur je niet veel later de vele dialoogscenes aan zoals jij dat wil. Wanneer je even op adem bent gekomen confronteert de game je meteen met de gevolgen op House Forrester nu Lord Ethan er niet meer is. Ja, dit is Game of Thrones zoals ik het wil zien!
Niet alleen speelt de game hierdoor beter, maar ook lijkt het spel zich nu beter te meten met dat wat we op HBO zien. Episode I was een leuke, frisse start, maar nu lijkt het verhaal kwalitatief ook op gang te komen. Niet alleen door de verschillende herkenbare plekken en personages, maar ook omdat de dialogen scherper zijn dan dat in het eerste deel het geval was. Het verhaal heeft duidelijk een punt, een doel en de personages spelen hun rol, gesmeed door jou, om bij dat doel te komen. De grens tussen goed en kwaad lijkt niet duidelijk, een vriendelijk personage kan ineens wrede bedoelingen hebben, mits jij dit als speler toestaat. Niemand is hierdoor te vertrouwen, iedereen lijkt een politiek spel te spelen. Hierdoor verplaats je je zeer gemakkelijk in de diverse personages die je onder de knoppen krijgt, maar weet je nooit of je nu wel het goede doet. Je voelt mee met het verlies van House Forrester, maar bent meteen ook aan het kijken met afgunst richting de plannen die ze smeden voor hun vijanden. Ook als speler hink je op twee gedachten, en dat is indrukwekkend!
Zo had ik in de eerste episode echt te doen met Mira, op het oog een zeer vriendelijke vrouw die haar familie wil beschermen. Nu, na het tweede deel in het grote verhaal, weet ze op momenten een andere kant van zichzelf te laten zien. Een kant die we eerder niet zagen. Het dienstmeisje van Lady Margaery probeert papieren te vervalsen om haar familie beter van dienst te zijn, kan liegen en bedriegen. Maar wil jij dit als speler? Je kunt een hele andere kant van haar de boventoon laten voeren. En is het samenspel met Lord Tyrion wel zo’n goed idee als dat ooit leek? King’s Landing is een prachtige plek, maar een dood is er zo gevonden wanneer je de verkeerde paden kruist.Het feit dat de acteurs daadwerkelijk één op één nagemaakt zijn, zorgt ervoor dat je makkelijk bij de tv-serie aan kunt sluiten. Daarnaast is het tof dat deze acteurs hun eigen stemmen ook in hebben gesproken. Peter Dinklage is Tyrion, want niemand anders kan deze Imp spelen. Kit Harington speelt Jon Snow, Natalie Dormer is Margaery Tyrell. Een grote toegevoegde waarde: niet alleen omdat de speler hierdoor makkelijker in het universum van Game of Thrones krijgt, maar ook omdat het spel zo een stuk authentieker aanvoelt.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Hoewel Episode II: The Lost Lords beter speelt, een beter verhaal in zich heeft zitten en het tempo beter verdeeld is dan dat de eerste aflevering dat deed, zijn er nog steeds andere problemen uit de vorige aflevering aanwezig. De keuzes die je maakt lijken niet altijd drastische invloeden op het spel te hebben. Ja, personages scheppen een band op andere manieren en het verhaal zal her en der misschien wat anders worden, maar echt voelbaar is het nog niet. Bewaart de ontwikkelaar dit tot de grote conclusies in volgende episodes? Mogelijk. Maar het voelt soms wat geforceerd. Waar je in episode I een bijzonder lastige keuze moest maken rondom de twee Sentinels in House Forrester, blijkt het nul gevolgen te hebben in dit deel. En dat is jammer. Ook haperen de beelden nog steeds af en toe, lopen dialogen soms in elkaar over en bewegen de personages zich op momenten als robots. En dat is bijzonder jammer. Het zijn problemen die we ook in The Walking Dead tegenkwamen. Het mag van mij onderhand wel eens voorbij zijn. Misschien moet er toch eens naar de engine gekeken worden?
Op bijna elk punt is The Lost Lords een verbetering op Iron from Ice. Het tempo ligt hoger, het verhaal is interessanter en de personages lijken niet te zijn wie we dachten. De actiescenes zijn aanwezig, maar voeren nooit de boventoon. Dialogen, keuzes en politieke kwesties. Je zou denken dat dit je moeilijk kan vermaken. Maar geloof me, ik heb de honderd minuten die de game kostte om uit te spelen op het puntje van mijn stoel gezeten.
[review pros=”+ Verhaal duidelijk interessanter
+ Tempo ligt hoger
+ Politieke problemen” cons=”- Visuele foutjes
– Keuzes hebben nog geen invloed” score=81]
