Games, wat een prachtige manier om je vrije tijd mee door te brengen. We hebben vele verhalen mogen beleven, honderden avonturen tot een einde gebracht en behoorlijk wat toffe personages leren kennen. Een goede game neemt je mee naar een wereld om je daar vele uren vast te houden. Of dat nu een Halo-ring is, een kleurige wereld uit Zelda of het Azeroth uit World of Warcraft: games houden je bezig.
Naast het spelen van menig game ben ik een liefhebber van films. Ik hou er van om in een donkere zaal te gaan zitten en met andere filmfans te genieten van een film op het grote doek. Ook films kunnen je enkele uren compleet mee gaan nemen op avontuur. Denk aan een goede film van Marvel, waarbij je echt het idee krijgt dat je midden in een oorlog tussen superhelden en buitenaardse gedrochten terecht bent gekomen. Denk aan een film als Godzilla, waarbij iedereen op aarde zijn of haar leven niet meer zeker is. Het is die ene soldaat die ons allen weet te redden. Maar denk ook aan Hardcore Henry, de film die binnenkort gaat draaien en compleet in ‘first person’ gefilmd is.
Games en films, het zijn beide type media die je een verhaal vertellen, je vast weten te houden en je mee nemen op een avontuur. Het is daarom logisch dat in het verleden deze twee vormen van vermaak met elkaar in aanraking zijn geweest. Denk aan Street Fighter, Mortal Kombat, BloodRayne, Far Cry, Hitman en Max Payne. Of, wat in mijn ogen een fantastische verfilming is van een game: Silent Hill. Hoewel lang niet al deze titels de games daadwerkelijk eer aan deden (meer niet dan wel), is er een grote markt voor filmgames. En andersom, want hoeveel games heb jij wel niet gespeeld die gebaseerd werden op een film? Helaas was het ook hier pijnlijk duidelijk dat er meer troep tussen zat dan pareltjes.
Op het gebied van de bioscoop begint er echter wat te veranderen. Films rondom games worden steeds veelbelovender. Zo draait inmiddels een toffe animatiefilm rondom Ratchet & Clank. De film lijkt in alles op het bronmateriaal. En dat is wat gamers willen wanneer ze naar de bioscoop gaan om een film te kijken die zijn roots vindt in de favoriete games. Maar er is meer aan de hand. Zo draait binnenkort ook Warcraft: The Beginning. Dat een gigantische franchise als Warcraft richting de bioscopen komt is opmerkelijk te noemen. We zien het namelijk niet vaak meer dat een gigantische serie de overstap maakt. De reden? Simpel, de film doet te vaak afbreuk aan de games, aan de licentie. De filmmakers pakken de essentie van het spel maar nemen vervolgens hun eigen ideeën mee (Max Payne is hier een fantastisch voorbeeld van). En daar gaat het fout. Het oogt dan wel als een game, maar voelt als een losstaand iets.
En daar is het dat een film als Warcraft, Ratchet & Clank en het aankomende Assassin’s Creed anders zijn. Het zijn stuk voor stuk films waarbij niet iemand in Hollywood zomaar iets bedacht heeft om snel in te cashen. Nee, de makers van de games zijn betrokken bij de film. Het is dan ook bijzonder om te zien dat in bovenstaande trailer van Warcraft het logo van Blizzard net zo prominent aanwezig is als dat van de filmstudio achter de film. Het was voor Blizzard belangrijk dat Warcraft één op één naar de bioscopen kwam. En zoals het er naar uit ziet, gaan we dat krijgen ook. Ubisoft heeft zelfs een eigen filmstudio opgezet voor een project als Assassin’s Creed. Ik juich het toe.
Dat films en games steeds vaker samen komen zien we niet alleen in de bioscopen. Ook een game als Quantum Break toont dat de twee verschillende vormen van entertainment behoorlijk dicht bij elkaar liggen. Sterker nog, de tv-serie die door de game heen geweven is, doet niet onder voor dat wat we in Hollywood zien. Dat de acteurs daarnaast ook in de game zelf zitten, toont dat ontwikkelaar Remedy beide mediatypes niet als losstaande projecten zag, maar als een compleet geheel. Films als The Legend of Chung Li, Postal , Doom en Alone in The Dark lijken ver achter ons te liggen. Gelukkig maar.
