Daar sta ik dan. Soms met een mes, soms met een AK47. Een andere keer zit ik weer in een auto. Soms race ik, soms vlucht ik. Soms ben ik de held, andere keren de schurk. Soms neem ik het op tegen draken en soms tegen de Russen. Ik kan bepalen wie en waar ik ben. Ik kan kiezen waarom ik iets doe en wanneer ik het doe. Het enige wat ik hoef te doen is op een knopje drukken en de controller omklemmen met mijn handen. Het knopje is al ingedrukt. Mijn handen zijn koud, maar ze omklemmen de controller met enige vastberadenheid. Zal ik de held zijn of de schurk? Ik weet het nog niet, dat bepaal ik later wel.
Overal hoor ik ontploffingen. Ik kijk rechts en ik zie een gigantische tank rijden. Ik schrik, begin met rennen, maar opeens zie ik dat het een Chinese tank is. Ik weet dat ik nergens voor hoef te vrezen. Ik pak een brommer en rijd een tijdje achter de tank aan. Vanuit een gebouw zie ik dat er een raket wordt afgeschoten. Ik zie dat de raket vlak voor mij op de tank belandt. De grond trilt en de tank is ernstig gehavend. Ik zie de geschutskoepel van de tank langzaam naar links draaien. Ik hoor twee knallen. Eén knal komt van de tank, de andere komt weer van het gebouw. De tank ontploft vlak voor me. De tank heeft gemist en heeft slechts de voet van het gebouw geraakt. Ik zie het beton alle kanten op schieten, maar het gebouw staat nog en ik heb het gevoel dat de schutter het op mij gemunt heeft. Ik spring van mijn brommer en ren naar het hoge gras langs de weg. Ik ga snel liggen en leg mijn sluipschuttersgeweer klaar. Ik pak mijn verrekijker en zie dat mijn doel 200 meter ver is. Ik stel mijn geweer af. Ik ben mijn doelwit even kwijt, maar dan zie ik hem weer. Hij staat op de bovenste verdieping van de flat en hij heeft nog steeds zijn raketwerper in de aanslag. Hij richt op iets schuin achter mij. Hij staat stil en is een makkelijk doelwit. Ik heb hem in mijn vizier, richt op zijn hoofd en ik haal de trekker over. Ik zie dat mijn patroon in een mooie boog richting het gebouw gaat. Ik zie dat het doel is geraakt in de bovenkant van zijn schedel. Ik wil net een nieuwe patroon in mijn kamer doen tot ik het gras rechtsachter mij hoor knarsen. Er staat iemand achter mij. Voordat ik kan wisselen naar mijn handpistool word ik omgedraaid en zie ik een Amerikaanse soldaat over mij heen leunen, voordat ik iets kan doen voel ik een stekende pijn in mijn borst, het was zijn mes. Om mij nog verder te vernederen, trekt hij mijn dog tags van mijn nek. Ik sterf. Mijn handen zijn niet koud meer.
Gefrustreerd als dat ik ben, doe ik een capuchon over mijn hoofd en neem ik het met twee zwaarden op tegen grote aantallen bewakers in rode jassen. Ik mag hier eigenlijk niet komen en dat is juist waarom ik hier ben. Ondertussen heb ik er al twintig neergehaald en ik zie dat er weer een groep van tien naar mij toe komt lopen. Ik heb mijn zwaarden weggedaan, dit is iets wat ik graag met blote handen doe. De eerste idiote bewaker rent op mij af en probeert zijn zwaard in mijn schedel te planten. Ik weer hem af en ik gooi hem terug in de groep. Als een hulpeloze puppy valt hij op de grond. Er komt een tweede bewaker op mij af. Ik weer hem ook af, maar deze keer pak ik zijn zwaard af om hem er vervolgens mee neer te steken. Genoeg gespeeld. De bewaker die nog op de grond ligt, geef ik een genadeschot met één van mijn pistolen. De rest van de bewakers maak ik af met mijn zwaarden. Dit gaat in een gestaag tempo, totdat er een nogal grote gast bij komt. Ik wil hem ook slaan, maar hij geeft mij een stomp in mijn gezicht en haalt uit met zijn bijl. Hij raakt me niet volop, maar genoeg om me flink pijn te doen. Ik herstel snel en klem zijn bijl vast tussen mijn twee zwaarden en duw hem van mij af, waarna ik hem met gemak kan afmaken. De rest van de bewakers spaar ik, ik heb mijn lolletje gehad. Ik gooi een rookbom en ren in een hoog tempo naar een sloep om vervolgens naar mijn schip te varen om de zeven zeeën onveilig te maken. Op dit moment zijn mijn handen klam.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Ik zet mijn sirene aan. Voor mij zie ik een gozer als een gek door de bocht vliegen en daar gaat ‘ie niet ongestraft mee wegkomen. Niet in mijn wereld in ieder geval. Hij gaat wel heel snel en met moeite weet ik hem bij te houden. Ik zie hem in de verte nog. Ik activeer mijn nitro, een middel dat nodig is om dit soort gekken bij te houden. Hij komt weer dichterbij. Ik probeer hem aan de kant te zetten, maar ik zie dat hij door blijft rijden. Ik beuk hem tegen de zijkant aan. Hij raakt even de controle over het stuur kwijt, waardoor hij ook even tegen de vangrail schampt. Toch blijft hij doorrijden. Ik kijk even naar de snelheidsmeter. We gaan 290 kilometer per uur. Deze gast moet gestopt worden voordat hij mensen in gevaar brengt. Ik haal hem in en leg mijn spijkermat neer. Hij rijdt er met alle vier de banden doorheen, maar toch blijft hij doorrijden. Gelukkig heb ik hem wel af weten te remmen. We gaan nu nog maar 120 kilometer per uur en hij heeft moeite om zijn auto in bedwang te houden. Ik kijk in mijn achteruitkijkspiegel en ik zie dat hij recht achter mij is. Ik ga vol in de remmen. Ik voel een keiharde knal tegen mijn auto aan, maar zie dat zijn auto ook in de kreukels ligt. Toch blijft die mafkees doorrijden. Heeft hij een doodswens? Als ik hem heb aangehouden, zal ik hem ook vragen of hij een gesprek wil met een psychiater. Ik laat me door hem inhalen. Ik geef gas en gebruik mijn laatste beetje nitro om mijn auto vol in de linker achterkant van zijn auto te rammen. Hij raakt van de weg en ik zie dat hij nergens meer heen gaat. Ik heb de weg weer wat veiliger gemaakt. Twee minuten na dit avontuur vliegt er weer zo’n gek langs mij. Ik zet de sirene maar weer aan. Het werk stopt ook nooit. Ik veeg mijn zweterige handen even langs mijn vest. Het is wel weer genoeg geweest. Ik druk op het knopje en ik zit weer in mijn slaapkamer.
Ik kijk naar mijn tv, nu met zwart beeld. Mijn controller leg ik weer in de kast. Mijn handen koelen weer een beetje af. Wat kan ik me toch inleven in games. Het helpt natuurlijk dat ze telkens mooier worden en er allerlei nieuwe technologie komt om immersie in games nog groter te maken. Virtual Reality maakt weer zijn intrede, motion gaming hebben we gehad en wie weet wat de toekomst nog meer in petto heeft voor ons gamers?. Ik kijk ernaar uit.
