Het kan raar lopen. CD Project RED bracht een fantastische game uit. The Witcher III: Wild Hunt wist iedereen weg te blazen. Verhalende gameplay, geweldige graphics en sterke DLC. De game werd door veel gamers vele uren gespeeld. En dan was er ook nog die minigame, Gwent.
Spelers vonden de minigame waarin je kaarten moest leggen zo leuk in The Witcher, dat er een heuse fanbase rondom de game ontstond. Er is zelfs een mod gemaakt voor de PC-versie van de game waarin elk gevecht niet beslecht wordt met zwaarden, bijlen en bogen, maar met een potje Gwent. Stel je dus voor dat jij als Geralt door de bossen rent, aangevallen wordt door een stel rovers, je een kaartspelletje doet waarna ze, wanneer je wint, dood neervallen. CDPR kreeg zoveel goede reacties op dit spel dat er meer moest gebeuren. Mails stroomde binnen bij de ontwikkelaar waarin gevraagd werd om een stand alone versie van het spel. Een versie die je kon spelen zonder The Witcher op te starten, maar belangrijker, een versie die online tegen vrienden gespeeld kon worden. CDPR gaf gehoor en Gwent was geboren.
Persoonlijk heb ik The Witcher III niet gespeeld; totaal niet mijn type game. Kaartspellen zijn over het algemeen ook niet mijn ‘cup of tea’, maar met Hearthstone, de game van Blizzard, ben ik overstag gegaan. Die game speel ik dagelijks, al sinds het moment dat het spel te spelen is. Even was ik dan ook bang dat Gwent een slappe cash-in zou zijn op Hearthstone: makkelijk teren op een bekende franchise met beproefde gameplay. Gelukkig blijkt het tegendeel waar te zijn. Ja, net als Hearthstone is Gwent gratis te spelen en zitten er kaarten in het spel. Daar houden de overeenkomsten dan ook meteen weer op. In Gwent draait het om het behalen van punten, het bluffen en uitdagen van je tegenstander. Er is geen resource in de game aanwezig: geen mana, geen health, niets. Het draait om jou en je kaarten.
Wat de ontwikkelaar goed gedaan heeft is de game van voor af aan opnieuw op te bouwen. Omdat het een mini-game bedroeg in The Witcher III, iets waar de balans niet zo belangrijk is, is deze balans nu compleet aangepakt. Aangezien miljoenen spelers nu tegen elkaar gaan spelen in plaats van één speler tegen een computer gestuurde tegenstander, was een simpele overzetting van de game uit The Witcher III een heel slecht idee. In die game had je altijd een voordeel en waren kaarten op momenten veel te krachtig. Dit gaf de ontwikkelaar dan ook gelijk toe en het was de basis van deze stand alone. Balans is alles, want zonder balans zou dit spel niet werken.
Ook werd besloten dat de game er grafisch veel aantrekkelijker uit moest gaan zien dan in de volledige game van The Witcher het geval was. Om een complete game te rechtvaardigen kun je niet blijven bij dat wat je al had. Daarnaast is CD Project RED een ontwikkelaar die voor perfectie wil gaan. Het is aan jou om je vijand zover te krijgen dat ‘ie al z’n kaarten speelt. Je krijgt namelijk een X-aantal kaarten waar je drie rondes mee uit moet zingen. Je krijgt tussen de ronden door geen nieuwe. Twee moet je winnen. Denk jij dat je betere kaarten hebt dan de tegenstander? Stop dan met kaarten leggen, bluf, en bewaar de rest voor de volgende ronde. Het feit dat kaarten allemaal punten geven, buffs en debuffs hebben, brengt een hele hoop tactiek met zich mee. Want wat heb je aan een sloot kaarten met pijl- en boogschutters wanneer je tegenstander een mist op het speelveld heeft gegooid. Zo zien ze niks en kunnen ze hun doel niet raken. Iets waardoor jouw punten kunnen kelderen.
Het is dan ook lastig om Gwent uit te leggen. Zelfs de ontwikkelaar had er moeite mee. Je moet het spelen en begrijpen. Het kost je zo’n vijftien minuten om uit te vogelen wat er gaat gebeuren. Toch wisten collega Harmen en ik onze eerste match meteen te winnen. Tactisch inzicht, strategisch plannen… het is nodig om de overwinning te behalen. Waar Gwent anders gaat zijn dan andere kaartspellen is dat er naast de online multiplayer ook een verhalende stand in gaat zitten. Hierin loop je door een grote wereld, vind je nieuwe kaarten, en zullen vele personages opduiken om met je mee op avontuur te gaan. Bezoek vervallen huizen, donkere wouden en andere plekken waar je liever niet komt en wie weet vind je die ene legendarische kaart. Elke keuze die je hier maakt heeft impact op de speelwereld. De ontwikkelaar belooft verschillende campagnes toe te gaan voegen die elk zo’n tien uur gameplay moeten brengen. En weet dit; ook dit is gratis.
Gwent gaat spelers aan het denken zetten. Laat je risico’s nemen. Verpest je de ene ronde express om je tegenstander zijn kaarten te laten leggen, met de hoop de overige twee te winnen? Durf je zover te gaan? Weet je zeker dat jij beter bent? Het brengt een compleet nieuwe blik op het genre en wist mij te interesseren. Het lijkt erop dat ik binnenkort mijn dagelijkse potjes Hearthstone af moet gaan wisselen met een kaartgame die ooit begon in The Witcher III. Het kan raar lopen…
