Met de komst van Halo: The Master Chief Collection krijgt Halo 2 een complete remake. Saber Interactive helpt 343 Industries (net als bij voorganger Halo: Combat Evolved) om de singleplayer van de game te voorzien van nieuwe geluiden en nieuwe graphics terwijl dezelfde sfeer behouden blijft. Certain Affinity, een studio gevuld met mensen die aan de originele multiplayer van Halo 2 hebben gewerkt, hebben de opdracht gehad om zes maps te voorzien van een nieuw tintje. De belangrijkste maps uit Halo 2 worden niet alleen grafisch interessanter, ook zijn ze iets aangepast. Maar waarom zijn het juist deze maps die een remake verdienen? We leggen het je uit.
Bloodline (voorheen Coagulation)
De originele map was eigenlijk al een remake van een level uit Halo: Combat Evolved. Volledig terecht was het dan ook dat deze map terug mocht keren in Halo 2. De originele map, Blood Gulch, was de meest populaire map in Combat Evolved, zelfs voordat Halo online te spelen was. Spelers sloten Xboxen op elkaar aan om via een lan met zestien spelers tegelijk te spelen op deze enorme map. Met twee basissen en een grote lap grond ertussen was het de perfecte map voor mensen die goed waren met snipers, maar ook voor hen die liever op een kortere afstand met elkaar vochten. Het werd helemaal leuk wanneer voertuigen in werden gezet. Coagulation was qua oppervlakte groter dan zijn origineel en had enkele wijzigingen in zich. Zo werden de teleporters bijvoorbeeld dichter bij de basis geplaatst. In de remake voor Halo 2: Anniversary zijn de twee basissen meer in de stijl van de UNSC en lijkt het level minder groen te zijn. Hoewel her en der wat veranderingen op zijn getreden in het design, is de belangrijkste toevoeging de Gungoose, een Mongoose met twee M67 Light Anti-Infantery wapens aan de voorkant. Een pot Capture the Flag zal nooit meer hetzelfde zijn.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Lockdown (voorheen Lockout)
Lockout werd vooral veel gespeeld door mensen die de actie liever dichtbij mee wilden maken. De map is dan ook niet groot en zit vol met nauwe gangen. Centraal ligt een opening waaruit van alle kanten toegang gekregen kan worden. Veilig sta je nergens, voor je het weet valt er van boven iemand op je om je dood in gang te zetten. Meer dan in het origineel is in Lockdown nu te zien dat de map zich centraliseert in een oud research laboratorium van de Forerunners. Certain Affinity heeft met 343 Industries de originele map voorzien van verbeterde graphics, maar daar is het niet bij gebleven. De map is ook dynamischer geworden. Natuurlijk, de gravity lift blijft doen wat ‘ie altijd heeft gedaan, maar de ontwikkelaars hebben nieuwe elementen toegevoegd om de actie uit te breiden. Zo is er wat meer ruimte gekomen om je achter te verschuilen (en een dodelijke actie uit te voeren) en zijn er stalactieten op verschillende plekken in het level te vinden. Deze ijzige punten kunnen, wanneer je ze goed raakt met je kogels, losgeschoten worden om naar beneden te vallen. De speler die er onder staat zal een ijzige dood tegemoet treden. Het glas in het midden van de map is vervangen door een energy shield dat zich steeds weer op kan laden en er zijn zelfs Flood-vijanden te zien! In Halo 2 was geen potje op deze map saai, de vijand zat overal. Snel, tactisch en enorm verslavend.
Shrine (voorheen Sanctuary)
Sanctuary was een symmetrische map in Halo 2 waardoor het een ideale omgeving was voor Slayer, Territories en Capture the Flag. Op momenten leek de map op Wizard en Warlock, andere zeer bekende maps uit Halo 2. Daarnaast zat de map vol met geheimen. Zo waren er teksten op muren te vinden (‘Sid was here’) en kon het logo van Marathon (die andere shooter van Bungie) op de gebroken pilaren gevonden worden. De actie was altijd snel en intens. Het is daarom niet voor het eerst dat de map een remake krijgt. In Halo: Reach keerde het level al eens terug omdat fans erom vroegen. Onder de naam Asylum bleek dat de map jaren later nog steeds relevant was. Zelfs wanneer Spartans gebruik konden maken van jetpacks, schilden en sprint. Hoewel Sanctuary en Asylum ook te spelen zijn in The Master Chief Collection, is het Shrine, de nieuwe remake, die eruit springt. Ook hier is de map interactiever gemaakt. Zo is er de mogelijkheid om een waterval los te laten waardoor je basis dertig seconden minder goed te zien is (heerlijk om snipers tegen te werken!) en is er in de tunnel waar de shotgun ligt een gravity lift toegevoegd zodat je sneller naar boven kunt in het level. Ook is er qua balans een verandering doorgevoerd. Zo ligt het Energy Sword niet meer in het midden van het mausoleum, maar zul je daar nu een Rocket Launcher aan gaan treffen. Oh, en pas wel op. Veel muren zijn verwijderd waardoor je nu vaker naar beneden kunt vallen.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Stonetown (voorheen Zanzibar)
Voor velen de map waar de meeste uren op gespeeld zijn. En dat is niet vreemd. Niet alleen omdat het in Halo 2 één van de beste maps was, maar ook omdat de remake in Halo 3, Last Resort, het originele level naar een hoger plan bracht. De a-symmetrische map bracht nieuwe gameplay met zich mee. Voor het eerst konden we aan de slag met Capture the Flag waarbij maar één team een vlag had. Het veranderde de dynamiek van het spel compleet. Zanzibar is groot, open en staat vol met voertuigen. Denk aan de standaard Warthog, de Gauss Warthog, twee keer de Ghost en zelfs een tank in de vorm van en Scorpion of Wraith! Anders dan de eerder genoemde maps was Zanzibar al dynamisch. Het grote, ronddraaiende wiel in het midden van de map was toegankelijk wanneer een brug kapot geschoten werd. En wat te denken van het blauwe ‘Windows error-scherm’ waarmee je een basis bloot kon leggen? In Stonetown keert al dat moois terug, inclusief nieuwe toevoegingen. Zo staan er meer bomen om je achter te verschuilen (en waardoor het moeilijker gaat worden voor de bestuurders van voertuigen). De grote generator binnen de basis is verdwenen en de ramen in de muur op het strand uit Last Resort keren terug.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Zenith (voorheen Ascension)
Een grote schotel in het midden, drie paden die er naartoe lopen. Torens om een overzicht te hebben, een banshee in de lucht. En de paden onder de normale door mogen we niet vergeten. Ascension behoort tot de klassiekers in de Halo-geschiedenis. Het bracht alles op een sterke manier samen. Het level was perfect voor hen met een Sniper Rifle, terwijl ook de spelers met een shotgun goed uit de voeten konden. Het level was op punten compleet open, terwijl je op andere momenten geheel afgeschermd was. De redelijk kleine map had als leuke toevoeging één enkele Banshee, het vliegtuigje van de Covenant. Hoewel je je snel heer en meester voelde wanneer je in het gevaarte door de lucht vloog, kon een goed gemikte Sniperkogel je snel ontdoen van je healthbar. Grafisch is Zenith, zoals de remake in The Master Chief Collection heet, misschien wel de meest aantrekkelijke. Het level situeert zich boven een Halo. Dit zorgt er dus voor dat je de complete Halo, inclusief de oppervlakte van de ringplaneet, tijdens het spelen aan je voorbij ziet trekken. Indrukwekkend! Op punten is de map net iets anders dan dat wat we gewend zijn van tien jaar geleden. Zo is er nu een schild op te roepen in de grote schotel in het midden waardoor kogels niet naar binnen of buiten kunnen komen. En dat brengt bijzonder veel tactische veranderingen met zich mee. Daarnaast zijn de diverse bruggen iets anders ingericht waardoor je je sneller door het level kunt bewegen, alsook meer cover kunt creëren voor die vervloekte Snipers.
Warlord (voorheen Warlock)
Warlock in Halo 2 was geen nieuwe map. Eerder verscheen het level al als Wizard in Halo: Combat Evolved. De duistere dungeon brachtt een zeer klein level waarbij iedereen in rondjes om elkaar heen kon rennen. Hier en daar waren platformen om het hogerop te zoeken en er warenn vier kleine basissen beschikbaar. Alles linkte aan elkaar door een groot platform in het midden van de map. Daar waar uiteraard de Active Camo lag en een sterk wapen te vinden was. Hierdoor was de actie veelal in het centrum van de map te vinden. Door de kleine opzet was Warlock een map waarin je geen seconde stil kon gaan staan. Overal liep wel iemand, je stond constant in het vizier van een tegenstander. Mensen die goed waren met een shotgun konden hier hun lol op. In Warlord, zoals de nieuwe versie in The Master Chief Collection heet, valt meteen de grafische stijl op. Het duistere is verder doorgevoerd. Bomen groeien langs de muren, een enorme, grauwe lucht maakt het af. Basissen hebben allen hun eigen kleur gekregen om het navigeren makkelijker te maken en er zijn nieuwe, snellere manieren om op de platformen te komen. Daarnaast brengt het level ook meer mogelijkheden om cover te zoeken. Oh, en de Sentinel Beam ligt nu ook in het level. De dood in de vorm van een gruwelijk wapen.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Met deze zes remakes bovenop de meer dan honderd bestaande maps die aanwezig zullen zijn in Halo: The Master Chief Collection, is het mogelijk om vele, vele uren online te gaan spelen met jouw Spartan. Wij kunnen in ieder geval niet wachten om later deze week de digitale slachtpartijen opnieuw mee te maken. Want eigenlijk is Halo 2 online nog net zo leuk als tien jaar geleden.
