Na een lange slaap, ver hiervandaan, is het aan de Master Chief om wakker te worden om zijn leven te beschermen. Een cryoslaap wordt snel verstoord wanneer buitenaardse vijanden het doelloos door de ruimte zwevende schip “Forward Unto Dawn” bereiken. Explosies in de verte, een naderend gevaar. Welkom terug John 117, welkom terug Master Chief.
Vijf jaar geleden lieten we de Chief achter in het schip. “Wake me, if you need me.” Hij is nodig. Natuurlijk rust het lot van het universum wederom op de Mjolnir schouders van de supersoldaat, al is de dreiging nog nooit zo groot geweest als deze keer. Het redden van de mensheid is niet het enige dat de Master Chief moet doen, de persoonlijke beweegredenen van het karakter zijn dit keer duidelijker dan ooit. Hij moet Cortana redden van haarzelf. Cortana, een AI, bestaat acht jaar. Dit terwijl een AI een levensspanne heeft van zeven. Na dit moment worden de AI’s te slim en denken ze zichzelf dood. Cortana draait door, maar probeert met haar laatste digitale adem het leven van de Chief te redden. De Chief zet echter alles op alles om Cortana niet te laten sterven. Het maakt van Halo 4 een game welke persoonlijker is dan elke voorganger. Het verhaal draait niet alleen om de nieuwe aanvallen, het draait om de relatie tussen een soldaat en zijn AI. De manier waarop de nieuwe ontwikkelaar achter de franchise, 343 Industries, dit in beeld brengt, is subliem. Het zet een nieuwe standaard in het shootergenre.
Niet alleen op dit gebied weet Halo 4 te overtuigen. Wanneer je voor het eerst een CGI-filmpje ziet, weet je niet waar je moet kijken. Sterke animatie, overtuigende beelden en ingesproken teksten en belichtingen van Hollywood-kwaliteit. Gelukkig zijn het niet alleen deze prachtige filmpjes die grafisch weten te overtuigen. Ook de game zelf oogt enorm gedetailleerd. Ik kan zelfs stellen dat Halo 4 de mooiste game is op de Xbox 360. Tijdens mijn eerste speelsessie met collega Harmen Bootsma bleef ik maar roepen hoe tof ik het vond dat de karakters tanden hebben. Individuele tanden, geen wit balkje met wat zwarte strepen zoals we dat al jaren zien. De aantrekkingskracht van de grafische pracht is enorm. Wanneer de game opent op de Forward Unto Dawn kijk je je ogen uit. Ook in latere levels in jungles let je vaker dan eens op de flora en fauna om je heen.
Al snel in het nieuwe avontuur stuit de Master Chief op een nieuwe vijand, de Prometheans. Nieuwe, slimme tegenstanders welke een andere tactiek behoeven ten opzichte van de bekende Covenant. Vooral op de hogere moeilijkheidsgraden is het een hele klus om diverse Prometheans om te brengen. De AI van deze nieuwe wezens is sterk. Ze vallen aan, zoeken cover, werken samen en proberen je te flanken. Ze benutten je zwakke plekken en weten wanneer ze terug moeten trekken. Een groot voordeel aan een nieuwe tegenstander, een nieuw buitenaards ras, is het feit dat ze nieuwe wapens met zich mee weten te brengen. De toevoeging van deze nieuwe wapens, bovenop de wapens die je kent, zorgt voor een leuke, frisse afwisseling. Natuurlijk is het wapengerij niet geheel vernieuwend: de Prometheans hebben ook hun pistols, shotguns en rifles. Wat vooral opvalt bij het wapentuig, is het geluid. Een afgeschoten kogel klinkt beter dan ooit tevoren. Elk wapen krijgt gewicht door het sounddesign, ook de buitenaardse. Halo 4 is een game welke je moet spelen met een goed surround sound-set en het volume goed hard. Het zal ook de muzikale score van Neil Davidge meer dan recht doen. Hij heeft er niet voor gekozen om het werk van Martin O’Donnell (de man die de muziek schreef voor eerdere Halo-games) na te bootsen maar brengt een eigen sound richting het bestaande universum. Het betekent het afscheid van de bekende Halo Theme, maar Davidge brengt prachtige klanken naar het avontuur van de Chief. Klanken die je niet snel gaat vergeten.
https://www.youtube.com/watch?v=b7dqtgkSWeQ
Tijdens de opening rent de Master Chief door de Forward Unto Dawn. Het geeft een vertrouwd gevoel dat Halo: Combat Evolved ons ook gaf in zijn opening. Niet veel later zweef je, in hetzelfde level, buiten het schild. Zonder zwaartekracht, zonder geluid. Het doet denken aan de opening van Halo 2. Al snel stort je neer op de planeet Requiem. Om je heen ligt een brandend schip, achter je een prachtige vallei. Het is een introductie in een nieuwe Halo-trilogie van een nieuwe ontwikkelaar. De schaal van de game is enorm. Vergezichten lijken kilometers ver te gaan en het verhaal voelt gelijk vanaf het begin als een nieuwe start. Daarnaast geeft de game je vaker dan eens de keuze rondom hoe jij het level gaat halen. Ga je te voet en blijf je vanuit cover je vijanden bestoken of pak je de Scorpion Tank voor snelle, doeltreffende actie. Misschien pak je wel een Ghost, een snel vervoersmiddel met krachtige schoten maar waarin je wel open en bloot zit. Ook brengt Halo 4 een nieuw voertuig met zich mee: de Mantis. Als een heuse mech kan de Chief in dit operationele robotpak stappen en magazijnen aan kogels en raketten op zijn vijanden afvuren. Je voelt je oppermachtig wanneer je in het gevaarte stapt. Daarnaast mag je voor het eerst in de Halo-franchise achter het stuur kruipen van een Pelican.
Het verhaal geeft antwoord op oude vragen, maar stelt nieuwe welke we pas in Halo 5 en 6 beantwoord zullen zien. Leuk is het feit dat de terminals, welke je in elk level één kunt vinden, hun terugkeer beleven. Dit keer geven ze echter veel meer informatie rondom het verhaal dan in vorige Halo’s. Sterker nog: elke gevonden terminal opent in Halo Waypoint (de Halo community app op je Xbox 360) een nieuw filmpje waarin het verhaal verder wordt uitgediept. Nogmaals wil ik vermelden dat je de game echt op Heroic of Legendary moet spelen om een echte uitdaging te krijgen. Levels waar ik uren over deed op Legendary, voltooide ik in een half uur op normal. De terugkeer van de Chief is er echter een welke elke Xbox 360 bezitter zou moeten beleven. Op welke moeilijkheidsgraad dan ook. Zijn Mjolnir armor mag misschien wat beschadigd zijn, zijn terugkeer is haast vlekkeloos.
Toch zal de campagne van de Chief voor veel spelers minder interessant zijn dan de multiplayer die de game met zich mee weet te brengen. Geen één console only-shooter heeft een diepere, meer geliefde onlinestand dan Halo. De druk bij 343 moet enorm zijn geweest om dit gedeelte van de game net zo goed, zo niet beter dan Reach te maken. En dat is precies wat gelukt is. De ontwikkelaar weet al het goede uit Reach mee te nemen en meer diepgang te geven. Zo keren de rood-tegen-blauw gevechten terug in de vorm van trainingsmissies van nieuwe Spartans op de UNSC Infinity. Tijdens deze “War Games” zullen nieuwe Spartans het tegen elkaar opnemen in diverse speelstijlen. Denk aan Big Team Battle, welke op grote maps uitgevochten worden met flink wat voertuigen. Of Team Slayer, waarin de standaard red vs. blue gevechten uitgevochten worden. 343 Industries heeft tien maps op de disc gezet, alsook een nieuwe Forge mode waarin je je eigen maps en modi kunt maken. Geen game hoeft hetzelfde te zijn. Natuurlijk is alles voorzien van de vertrouwde matchmaking waardoor je binnen een minuut genoeg tegenstanders hebt gevonden en een nieuwe game bent gestart. Met elke gespeelde ronde verdien je XP en stijg je in level. Het stijgen brengt nieuwe wapens, uitrustingen en perks met zich mee. Nee, het zal geen Call of Duty worden, maar de mogelijkheid om je beginwapens, granaten en extra’s (jetpacks, schilden, snelheidsboost, enzovoorts) te kiezen voelt al snel aan als een perfecte toevoeging.
De grootste vernieuwing die Halo 4 brengt in zijn online mogelijkheden, is Spartan Ops. Episodische content die de wekelijks uitgebreid gaat worden met nieuwe missies. Elke week vijf nieuwe avonturen welke je in je eentje, of uiteraard met mensen online af kunt werken. Samen vertellen ze een nieuw verhaal. Natuurlijk worden deze missies begeleid door diezelfde prachtige CGI-filmpjes van hoogwaardige kwaliteit. Met vijf missies per week en tien weken per seizoen, weet ontwikkelaar 343 de game lange tijd vernieuwend te houden. De eerste tien weken, vijftig missies, krijg je gratis bij de aankoop van de game. Vijftig gratis missies, het is niet niks. Daarna gaat de ontwikkelaar verder met deze serie en is het aan jou om te kiezen of hiermee door te gaan, uiteraard tegen een financiële vergoeding. De eerste vijf missies duurden ongeveer anderhalf uur om op Legendary uit te spelen, een leuke manier om je game langer speelbaar te houden. Niet dat dat persé nodig is, want de multiplayer van Halo 4 zal de hitlijsten domineren tot de release van Halo 5.
Ook ik hield mijn hart vast toen mij ten oren kwam dat 343 Industries, een nieuwe ontwikkelaar, mijn geliefde shooterfranchise overnam van Bungie. Met Halo 4 bewijst de studio dat ze niet alleen de passie heeft om aan de serie te werken, maar ook de kennis om titels te maken welke niet onderdoen voor het werk van Bungie. Master Chief is in goede handen. Wij kunnen niet wachten op Halo 5, tot die tijd zijn we te vinden op de UNSC Infinity.
[review pros=”+ 343 Industries snapt Halo
+ Verhaal durft drastische momenten aan te snijden
+ Spartan Ops” cons=”- Nieuwe wapens niet even populair als oude” score=96]
