De laatste dertien jaren heeft de Halo-serie voor bijzonder veel mooie momenten gezorgd. Van epische killing spree’s tot prachtige momenten tijdens de verhalen. Dat moment dat je een Tripple Kill weet te scoren met de Spartan Laser vergeet je nooit meer, net zoals die keer dat je met een Warthog een compleet team uit wist te roeien. Maar wat zijn de beste momenten volgens onze redactie? We zetten ze voor je op een rij.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Ik mag zeggen dat ik de grootste Halo-fanaat op de redactie ben. Sinds de originele launch was het Halo die steeds in mijn console bleef zitten. De game zorgde ervoor dat ik de overstap van PlayStation naar Xbox heb gemaakt. Om het beste moment dan te kiezen is bijzonder moeilijk. Het waren er zoveel. In de verhalen bijvoorbeeld. De opoffering van Cortana in Halo 4. Dat was toch even slikken. Het gevecht tegen de twee Scarabs in Halo 3. Zoiets episch had ik nooit eerder meegemaakt. Het MIA raken van de Chief in Halo 3? Wauw! En natuurlijk die strandlanding in Combat Evolved. Ik was compleet verliefd. Met een vriend tegelijk in een voertuig?! Briljant! Het achterlaten van je trouwe AI, maar beloven dat je terug gaat komen voor haar. Slik. Ook online zijn er momenten die me altijd bij zullen blijven. Zoals die vele avonden in de beta van Halo 3 waarin ik samen met mijn goede vriend PJ constant mensen over de kling bleef jagen vanuit de Warthog. Een van ons zat achter het stuur, de andere fungeerde als gunner. Hilariteit en prachtige momenten waar we nu nog steeds over praten. Of die momenten tijdens m’n schooltijd. Halo 2 was net verschenen, we hadden drie uur school per dag. Toch waren we van acht uur in de morgen tot vijf uur in de middag op school. In de kantine hadden we vier tv’s, vier Xboxen en zestien controllers. Dagenlang speelden we Halo 2 met klasgenoten. Dat moment van samenkomst was prachtig. Net zo prachtig als al die andere momenten die Halo mij heeft gebracht. Van de eerste game die ik ooit speelde in een speelgoedzaak, tot het spelen van de pot van m’n leven tijdens de Europese Halo 4-kampioenschappen. Halo was overal.er zijn geen afbeeldingen gevonden
Tot mijn grote spijt is het al enige jaren geleden dat ik een (enigszins) getraind Halo-speler was. Mijn meest recente herinnering, en eigenlijk ook de beste, is die aan de co-op sessies die ik had met collega en Halo-fanboy Bas van Dun. De momenten waarop ik voor de zoveelste keer het loodje legde en Bas onze kon asses redde. Maar hoewel die sessies me enorm veel fun gebracht hebben, vormen ze voor mij niet hét Halo-moment. Dat moment heeft eigenlijk niks met gameplay te maken. De aankondigingstrailer van Halo 3. Nog steeds krijg ik kippenvel en een warm gevoel van binnen als ik hem opnieuw bekijk. Een sterker Halo-gevoel heb ik nooit meer gehad, en het zou me ook verbazen als dat ooit nog gaat gebeuren. Maar wie weet, 343 Industries heeft met Halo 4 sowieso bewezen een échte Halo-game af te kunnen leveren. De ontwikkelaar ontfermt zich daarnaast ook over filmprojecten die met Halo te maken hebben, dus het zou zomaar kunnen dat er in de toekomst een dijk van een trailer uit de 343-keuken komt. Maar eentje waarbij alles, de beelden, de sfeer, de muziek, zó goed met elkaar samenvalt? Ik kan er alleen maar van dromen.er zijn geen afbeeldingen gevonden
Ik heb vele mooie herinneringen aan de Halo-serie, maar mijn favoriete moment komt uit het eerste deel. Het is het moment dat ik voor het eerst de game in co-op speelde met mijn broertje en dat we samen in een Warthog stapten. Deze vorm van samenspel hadden we nog nooit meegemaakt! Natuurlijk speelden we wel eens games in multiplayer, maar dat kwam meestal niet verder dan het ongecontroleerd schieten op de vijand. De gedachte om samen in één voertuig te zitten met ieder een eigen functie was nog nooit bij ons op gekomen. Toen dit zich voordeed was het dan ook een geweldige ervaring! Het level waarin dit gebeurde is mede-verantwoordelijk voor de mooie herinnering. Het voelt gewoon episch om de gestrande mariniers te redden op die vreemde planeet waar je net bent neergestort. En dan mag je ondertussen lekker rondscheuren met de Warthog en het machinegeweer leeg knallen op de Covenant. Werkelijk een fantastisch gevoel! En natuurlijk hadden we sindsdien altijd onenigheid over wie er achter het machinegeweer mocht gaan staan.er zijn geen afbeeldingen gevonden
Het mooiste moment in mijn Halo-carrière is lastig te kiezen. Ik heb eigenlijk heel veel memorabele momenten aan de franchise overgehouden. Vooral Halo 3 heb ik veel online gespeeld met een sociale ‘doe maar lekker gek’ houding, wat veel leuke gebeurtenissen heeft opgeleverd. Eén van deze gebeurtenissen is mijn beruchte Warthog crash. Ongeveer vijf jaar geleden zat ik met een groep vrienden in een Warthog tijdens een online match. We waren al een tijdje aan het rijden en hadden een aardige killstreak weten te bemachtigen, waarbij ik het harde bewijs leverde dat vrouwen achter het stuur echt wel hard kont kunnen schoppen. Althans, dat was totdat ik slachtoffer werd van één van de beruchte internetkicks. Samen met een niet zo vrolijk team en de veelbelovende streak vloog de warthog helaas zonder pardoes het ravijn in. Uiteraard zonder de aanstichter, want ik was van de server gekickt. Het moment is misschien wat minder leuk om te lezen dan om mee te maken. Desalniettemin is het feit dat het moment ongeveer vijf jaar geleden plaatsvond en nog steeds in mijn hoofd zit een aanduiding dat het voor mij erg memorabel was. Dit komt denk ik voornamelijk door het onschuldige laagje dat er aan hing. Door een internet kick bracht ik verdoemenis aan een heel team, dat zij door middel van de nodige plagerige trashtalk ook zeker tot uiting brachten, maar deze trashtalk ontging mij dan weer door die kick. Gelukkig kon iedereen erom lachen en sloot ik me razendsnel weer aan bij het team. Helaas was een tweede succesvolle teamstreak ons dat potje echter niet meer gegund.er zijn geen afbeeldingen gevonden
Voor de Halo-week vroeg onze hoofdredacteur aan mij of ik een stukje over Halo wilde schrijven. Ik kan niet zeggen dat ik super veel ervaring heb met Halo, maar dat is iets waar stiekem wel een beetje van baal. Ik was namelijk altijd een PlayStation-gamer, iets wat ik overigens nog steeds ben. Toch ben ik de Xbox ook op een gegeven moment gaan waarderen. Dat is voornamelijk te danken aan Halo. Naast mijn GameCube en PlayStation 2 kregen we bij ons in huis bij een abonnement op televisie en telefoon een gratis Xbox, inclusief Halo 2. Een game die behoorlijk indruk op mij wist te maken, vooral door de graphics. Op de een of andere manier is mij – als PlayStation-fan – daarna ook nog altijd bijgebleven dat de Xbox toch echt superieur was aan de PlayStation 2 als het om de graphics ging. Maar toen ik laatst Destiny aan het spelen was, schoot de herinnering aan Halo 2 alsnog door mij heen. Aliens afknallen, dat had ik al heel lang niet meer gedaan. Ik herinnerde me hoe leuk het was om die aliens toch net iets te slim af te zijn, zowel in Destiny als in Halo (2 en 3). De A.I. is ook een punt waarom ik altijd toch een beetje fan van de Halo-serie ben gebleven. Als ik nu de Master Chief Collection voorbij zie komen, begint het toch een beetje te kriebelen. Zo veel goede content voor een relatief kleine prijs. Bovendien is er voor mij dan eindelijk een kans om de eerste Halo en Halo 4 te spelen. Misschien is The Master Chief Collection wel de game die mij over de streep trekt om een Xbox One te gaan halen. Is het de Master Chief Collection niet, dan is het Halo 5 wel!Stuk voor stuk zijn het momenten die ons allen bij zijn gebleven. Momenten die we niet snel weer vergeten. Met de komst van Halo: The Master Chief Collection gaan we deze momenten misschien weer opnieuw beleven. Eb heel misschien gaan we ze zelfs overtreffen. Wat is jouw beste herinnering aan de Halo-franchise?
