Wanneer we Blizzard zeggen, denk jij aan Diablo III, StarCraft II en World of Warcraft. Logisch, het zijn de drie games waar de ontwikkelaar al jaren aan werkt en die ze steeds blijft voorzien van nieuwe content. Toen het bedrijf een poos geleden een compleet nieuwe game aan zou kondigen stond de community dan ook versteld; kondigde Blizzard nu echt een digitale kaartgame aan?!
Ik moet bekennen: ook ik dacht even dat Blizzard het pad volledig kwijt was geraakt. Met StarCraft, World of Warcraft en Diablo is het bedrijf heer en meester onder de PC-gamers en (inmiddels) doet Diablo III het op de consoles ook niet verkeerd. Waar de games goed doordacht zijn, je meenemen naar epische locaties om groots opgezette verhalen te laten beleven, was de volgende Blizzard een spel waarin je kaarten naar elkaar moest gaan gooien. Mijn twijfels wisten echter volledig te verdwijnen na een kwartier met de beta gespeeld te hebben. Dat kwartier wist snel uit te groeien tot flink wat uurtjes; Hearthstone: Heroes of Warcraft is verdomd verslavend!
Kan Blizzard de concurrentie aan met kaartgames zoals Magic: The Gathering? Helemaal nu het bedrijf de echte World of Warcraft-kaarten achter zich heeft gelaten? Het antwoord is even simpel als duidelijk: ja! Waar Magic enorm lastig is om op te pakken door de vele regels, speelstijlen en grootte van het speelveld is Hearthstone binnen een kwartier volledig te begrijpen. De beta die ik kon spelen gaf me twee verschillende modi. In practice kon ik aan de slag om te vechten tegen diverse tegenstanders uit het Warcraft-universum om zo nieuwe kaarten en krachten vrij te spelen. Daarnaast is het mogelijk om je hero (als eerste mocht ik aan de slag met de mooie Jaina Proudmoore) te levelen naar level tien. Een grote aanrader omdat je hier de game onder de knie krijgt en je deck kunt voorzien van behoorlijk wat sterke kaarten. Daarnaast leer je hier de dingen die je vooral wel en niet moet doen wanneer je het opneemt tegen menselijke tegenstanders.
Met een slim matchmaking-systeem linkt de game je aan tegenstanders met een zelfde skill als jij bezit. Tijdens de potjes krijg je feedback van de game, bijvoorbeeld doordat een Orc roept dat je een goede zet hebt gedaan. De diverse personages uit de game krijgen allen hun rol, zo kwam ik al snel Illidan Stormrage, Hemet Nesingwary en Hogger tegen. Tijdens de games spreken de personages tegen elkaar, dagen ze elkaar uit en brengen ze die typische Warcraft-humor ten gehore. De spelregels zijn simpel: jij en je vijand hebben beide een aantal levenspunten. Doel is om deze terug te brengen naar nul. Dit doe je door met kaarten aan te vallen. Echter, niet elke kaart kan zomaar neergelegd worden. Er moet genoeg mana aanwezig zijn om de krachten los te laten. Ook kun je een kaart per beurt maar één keer aan laten vallen, daarna moet de kaart rusten tot de volgende beurt. Val je de tegenstander direct aan of zet je alles op alles om zijn kaarten eerst te verslaan?
Per beurt krijg je er een manapunt bij met een maximum van tien. Hierdoor zul je in het begin van de game nog geen krachtige acties kunnen ondernemen maar bouw je al snel je aanval op. Daarna is de keuze aan jou: offer je acht punten op om één kaart neer te leggen of leg je er vijf (met mindere krachten) op het bord van twee punten? Het duurt niet lang voordat je dit systeem helemaal door hebt. Het kan haast niet simpeler. Laat het maar aan een ontwikkelaar als Blizzard over om een game op een toegankelijke manier naar haar publiek te brengen.
Elke kaart is voorzien van verschillende tekens. Twee cijfers waarvan één het aantal levenspunten is, het andere de aanvalspunten. Jouw kaart krijgt bij elke aanval die hij doet schade dus ook tijdens jouw aanvallen moet je rekening blijven houden met de krachten die jouw kaart bezit. Offer je jouw kaart op om een ander schade aan te brengen of laat je hem liever even wachten zodat de vijand eerst jouw kaart weg moet spelen voordat hij jou aan kan vallen? Een spelletje is hierdoor nooit hetzelfde, elke tegenstander heeft een andere denkwijze, een andere manier van spelen. Wanneer je weet dat er extra kaarten vrij te spelen zijn die jouw andere kaarten weer sterker kunnen maken, weet je dat elk potje spannend zal zijn tot het laatste moment.
In de basis is Hearthstone dan ook een simpel spelletje. Tijdens jouw beurt leg je de mogelijke kaarten op tafel en vecht je. Daarna wacht je op de move van de tegenstander waarna jij weer mag. Een potje duurt momenteel een minuutje of tien, maar geloof me: ik ben al flink wat avonden kwijtgeraakt aan deze beta. De instap is simpel, de uitwerking is tof en de verslavende factor is hoog. Met het idee dat Blizzard de game ook naar de iPad gaat brengen voorzie ik veel leuke treinreizen. De game is free-to-play, dus wanneer het spel uiteindelijk verschijnt kun jij ook aan de slag om je deck te creëren door vijanden te verslaan of door kaarten te kopen met je geld. Ook zonder te betalen is het mogelijk om te winnen, een pay-to-win principe is niet aanwezig. En daardoor kan Hearthstone: Heroes of Warcraft lang interessant blijven.
Waar ik eerst bijzonder veel twijfels had over Hearthstone, wist de beta me binnen vijftien minuten te overtuigen van de kracht van de game. Ja, de game ademt Blizzard uit, heeft een lage instapgraad en weet je daarna flink wat uren vast te houden. Wanneer de game uit gaat komen is nog niet bekend maar weet dit: op de dag van release ga je mij online tegenkomen. Ik daag je hierbij uit.
