Is het origineel? Totaal niet. Maar het hoort er bij. En iets wat er bij hoort kan nooit origineel zijn, toch? We zijn in die tijd van het jaar gekomen waarin vooruit kijken niet meer mogelijk is (het jaar is redelijk op), waardoor terugkijken belangrijk is. En dit jaar mag ik dan weer terugkijken naar wat achter ons ligt. Naar wat ons bezig heeft weten te houden. Naar wat ik de vijf beste games van het jaar vond. ‘Kijk vooral verder, nummer twee zal je verbazen.’
5. Shadow of the Tomb Raider
Mevrouw Croft hoort bij mijn persoonlijke opvoeding en is altijd met me mee gegroeid. En hoewel niet al haar avonturen geweldig waren, kunnen we het een feit noemen dat het nieuwe pad waarop ze is ingeslagen met de reboot in 2013 een sterke is. En dat pad lopen we weer met dit laatste deel. Met een tof verhaal, waarin de apocalypse zo’n beetje in gang gezet wordt door Lara, duik je in het avontuur. Letterlijk, want doordat Lara in het begin van de game een speciale plek vind alwaar de oude Maya’s hun voorspellingen hebben gedaan, ontketent ze een heuse tsunami die duizenden het leven kost. Jonah, haar metgezel, flipt dan ook vol tegen haar. De duistere kant van Lara, die alles doet om haar doel te bereiken, is niet altijd een kant die gezien mag worden. Haar acties komen andere zwaar te staan. Lara staat oog in oog met de consequenties van haar avonturen. De dingen die jij als speler eerder ook niet echt mee kon krijgen worden nu in je gezichtsveld gegooid. Het geeft Shadow of the Tomb Raider een extra volwassen laag en geeft Lara behoorlijk wat karakterontwikkelingen. Lara weet wat ze kan. Ze is niet meer dat meisje dat huilde bij het omleggen van een hert. Ze is sterk, zelfverzekerd, maar daardoor ook roekeloos geworden. Het avontuur is groots, maar op intieme momenten bijzonder klein. Het laatste verhaal van Lara is misschien niet haar beste, maar wat ‘is ie ondanks dat geweldig. Ik heb de game nog steeds niet tot een einde gebracht, maar dat staat op mijn goede voornemens van 2019-lijst!
4. World of Warcraft: Battle for Azeroth
In Battle for Azeroth trekken de Horde en Alliance er op uit om nieuwe delen in Azeroth te ontdekken, om aldaar nieuwe bondgenoten te vinden. Deze gebieden, Kul Tiras (daar waar Jaina vandaan komt) en Zandalar, zijn doorspekt van nieuwe verhalen, geschiedenis en avonturen. Omdat deze plekken wat meer in mysterie zijn gehuld, weet Blizzard dit aan te grijpen om helemaal los te gaan. Zo kom je piraten tegen, steden die lijken op Meerstad uit The Hobbit, terwijl je even later dino’s tegen het lijf loopt. Persoonlijk vind ik het nieuwe continent de beste toevoeging qua zone sinds Wrath of the Lich King. De werelden ogen fantastisch, zitten vol met detail en leven. Blizzard zet hier één van de betere werelden neer die ik tot op heden in een MMO heb gezien. En ja, ik heb er veel gespeeld. Verschillende nieuwe stammen vinden hun huis, rassen hun geschiedenis, het is doorspekt met verhalen. De wereld van Warcraft heeft genoeg om je te vertellen. Opmerkelijk is ook dat ik de muziek even apart wil noemen. Waar Blizzard keer op keer fantastische soundtracks neer weet te zetten (Invincible geeft me nog steeds kippenvel), weet de muziek hier net een stapje verder te gaan. De soundtrack van Battle for Azeroth doet niet onder voor de gemiddelde filmscore. Sterker nog, ik prefereer ‘em boven de filmscore van de Warcraft-film! De soundtrack staat inmiddels te fonkelen op mijn iPhone, om onderweg gewoon door te kunnen gaan met luisteren. Het zorgde voor een gevoel dat ik lang verloren was. Waar ik eerder vooral met mijn ‘main’ (het hoofdpersonage waar ik mee speel) door de content ging en met mijn andere personages af en toe een missie deed, wilde ik al snel de content met een tweede personage beleven. En sterker nog, ik ben mijn overige personages ook naar level 110 aan het levelen zodat ze dit werelddeel ook in kunnen. Een groter compliment kan ik Blizzard niet geven.
3. Forza Horizon 4
Wanneer je mij, tot enkele maanden geleden, had gevraagd wat ik de beste racer vond die ik ooit gespeeld had, dan zou ik zonder twijfel Forza Horizon 3 hebben genoemd. Playground Games wist een haast perfecte game af te leveren met die titel. Met een geweldig landschap om vrij in rond te rijden, toffe uitdagingen en een shitload aan prachtig vormgegeven auto’s was Horizon 3 een genot om in te spelen. En toch hebben de mensen bij Playground het onmogelijke gedaan: Forza Horizon 4 is gewoon nog beter geworden. Of je nu kijkt naar de visuele pracht die de game in je gezicht gooit, de manier waarop audio geïmplementeerd is in het spel, de gigantische collectie aan auto’s of het diepe customisen van je bolide en career mode, het gaat allemaal net een stapje verder dan het vorige deel. Dat de game daarnaast ook de seizoenen gebruikt om het landschap (en dus je race) flink aan te passen, zorgt ervoor dat je steeds terug blijft komen. Want die ene race is misschien een eitje in de zomer, maar wanneer de wegen vol met sneeuw liggen is het wel even andere koek. De wereld veranderd dus compleet om je heen wat de gameplay veel goed doet. Specifieke uitdagingen kunnen in bepaalde tijden van het jaar gespeeld worden en met nog meer Forzathon uitdagingen is zelfs de beste racer weken zoet. Dat een racer in mijn persoonlijke top 5 verschijnt mag een wonder heten. Want waar ik vroeger behoorlijk wat racers speelde, is Forza eigenlijk nog de enige serie die ik speel. En met reden, blijkbaar.
https://www.youtube.com/watch?v=zJ477xAIlgU
2. Jurassic World: Evolution
De meest ondergewaardeerde game van het jaar in mijn ogen. En ook met stip de game die ik het meeste heb gespeeld in 2018. De eerste weken na de release was ik niet achter mijn Xbox One uit te krijgen en probeerde ik mijn eigen Jurassic World keer op keer draaiende te houden. Ja, jij bent degene die verantwoordelijk is voor het park, de dino’s die daarin rondlopen, maar belangrijker nog: de gasten. Want waar je in Rollercoaster Tycoon misschien te maken hebt met een kapotte achtbaan, kots op de grond of mensen die klagen over het feit dat er te weinig wc’s zijn, hebben alle attracties in dit nieuwe park vlijmscherpe tanden en kunnen ze jouw bezoekers letterlijk opeten wanneer jij je werk niet goed doet. In Jurassic World: Evolution werk je dus aan meerdere fronten tegelijkertijd, in de hoop dat je niets over het hoofd ziet. Eén foutje kan fataal zijn. En dat is funest, dat is waar deze game anders is dan andere parkbouwsimulators. Wanneer Pirates of the Caribbean kapot gaat eten de piraten de gasten niet op. Wanneer jouw dino uitbreekt heb je honderden doden op je geweten staan. En het werkte met een gigantische, verslavende factor. Dat de ontwikkelaar de game sinds release voorzien heeft van gratis content is tof. Nieuwe dino’s zijn altijd leuk om de complete dynamiek van je park te veranderen. Want een triceratops vlak naast een hongerige T-Rex zetten, is geen goed idee.
1. Red Dead Redemption 2
De lat voor Red Dead Redemption 2 ligt eigenlijk veel hoger dan bij elke andere game die dit jaar is besproken. Puur omdat de game afkomstig is van Rockstar, een studio die keer op keer heeft bewezen zichzelf te durven vernieuwen, uit te dagen en op een andere manier naar gaming te kijken. Daarnaast heeft Rockstar’s vorige, GTA V, het landschap voor de open wereld-game volledig veranderd. Het werd de nieuwe standaard, een standaard die vandaag de dag nog door geen enkele andere game benaderd is. De lat voor Red Dead Redemption 2 ligt zo hoog omdat Rockstar die daar zelf neergelegd heeft. Sinds de eerste aankondiging van een releasedatum kon je ook merken dat de industrie an sich deze lat even hoog heeft liggen. Wanneer je games als Battlefield V en Call of Duty uit hun releaseperiode kunt drijven omdat ze bang zijn voor je titel, spreekt dat boekdelen. De verwachtingen waren ongekend hoog voor de release, maar Rockstar wist ze meteen waar te maken. Met een diepgaand verhaal waarin personages als heuse menselijke mensen neer worden gezet, omgevingen waar je mond bij open valt en de vrijheid die je wenst, is Red Dead Redemption 2 een game die de lat niet alleen heel veel hoger heeft gelegd voor Rockstar, maar voor de complete industrie. Als Rockstar dit uit een Xbox One X of PlayStation 4 Pro weet te toveren, waar zijn die andere uitgevers dan in godsnaam mee bezig?
Zo achteraf gezien was 2018 best wel een goed jaar voor ons. En eigenlijk verwacht ik dat 2019 gewoon nog veel beter gaat worden. De consoles naderen hun uiterste houdbaarheidsdatum en keer op keer is dat de periode waarin de beste games verschijnen. Een nieuwe Xbox hoeft voor mij nog niet echt (ik verwacht die pas in 2021 te zien), maar ik kan niet wachten op de avonturen die Microsoft’s X me in 2019 voor gaat schotelen….
