Het einde van het 2018 is hier en dat betekent weer allemaal lijstjes met top zoveels van dit jaar. Op GameParty is dat niet anders en daarom hier mijn top 5 beste games van 2018. Misschien niet een heel origineel lijstje, maar dit zijn toch echt de games waar ik dit jaar het meeste tijd in heb gestoken en voornamelijk het meeste plezier aan heb beleefd. So without further ado.
5. A Way Out
Het moge ondertussen wel duidelijk zijn dat ik een groot voorstander ben van lekker co-op gamen op de bank samen met vrienden, in plaats van het online met elkaar gamen. Daar was dit jaar dan een game die specifiek voor dit doeleinde is gemaakt. A Way Out is een geweldig spannend prison escape verhaal dat met twee personen gespeeld moet worden. De game kan letterlijk niet alleen gespeeld worden en moet dus samen met een vriend. Het liefste op de bank, maar kan ook online. De game komt wat traag op gang, maar weet in het latere deel een enorme diversiteit aan verschillende co-op gameplay stijlen voor te schotelen wat resulteert in een ervaring die extreem leuk is om samen te spelen. Het verhaal is lekker pakkend en laat je enorm meeleven met de karakters wat met je medespeler voor leuke discussies zorgt als er keuzes gemaakt moeten worden. Richting het einde zitten er een aantal verrassingen in het verhaal die ik niet zag aankomen, maar het verhaal helemaal compleet maken. Dit is hoe een co-op game eruit moet zien en hopelijk zien andere ontwikkelaars dit als een reden om meer van dit soort games te maken.
4. Spider-Man
Superheldengames hebben een erg slechte reputatie in de game wereld aangezien de meeste van deze ook wel flink waardeloos zijn te noemen. Enter Spider-Man, een game van Insomniac die de sfeer van de comics uitermate goed weet neer te zetten in een fantastische game. Het rondslingeren met Spider-Man tussen alle skyscrapers is eigenlijk al een reden genoeg om de game te spelen. Het speelt en voelt allemaal heerlijk en je voelt je binnen no time daadwerkelijk Spider-Man. Insomniac heeft een blik aan bekende bad guys opengetrokken zoals Vulture en Rhyno wat voor een aardige afwisseling in tegenstanders zorgt. Het verhaal is ook erg goed neergezet en er wordt ook voldoende geschonken aan Peter Parker zelf zodat het gezicht achter Spider-Man ook voldoende belicht wordt. Het open wereld design in de game is iets wat we al tig keer vaker hebben gezien en voelt een beetje out dated aan, maar dit kan er niet voor zorgen dat de game minder leuk is om te spelen. De hoge verwachtingen die de game heeft neergezet na de heerlijke trailers die we voor de release te zien kregen heeft Spider-Man zeker waargemaakt en is in mijn ogen één van de beste superheldengames in tijden en misschien wel ooit.
3. Detroit: Become Human
Telltale mag dan verleden tijd zijn, maar het genre van verhalende games waarin keuzes centraal staan is dat zeker niet. Detroit: Become Human is daar het levende bewijs van. Deze game is een meesterwerkje wat verhaal vertellen betreft. Het verhaal speelt zich af in een futuristische wereld waarin AI een vast onderdeel van de samenleving is geworden. De androids in het verhaal krijgen echter hun eigen mening en willen vechten voor hun vrijheid. Het verhaal is meesterlijk verteld en zet drie verschillende hoofdpersonages op een manier neer waar menig filmschrijver een puntje aan kan zuigen. De fantastische graphics zorgen er nog extra voor dat je volkomen ondergedompeld wordt in de wereld en zorgden ervoor dat ik vrijwel de gehele game op het puntje van mijn stoel gezeten heb. Wat de game nog specialer maakt is dat de keuzes die je maakt daadwerkelijke gevolgen hebben in het verhaal en er zijn dan ook een shitload aan verschillende gevolgen die jouw keuzes kunnen hebben. De game bevat dan ook verschillende eindes en in de tussentijd kunnen er een enorm scala aan verschillende gebeurtenissen plaatsvinden waarvoor je de game dus meerdere keren moet spelen om deze te ontdekken.
2. Red Dead Redemption 2
Misschien wel de game waar de meeste gamers naar hebben uitgekeken dit jaar en de game met de hoogste verwachtingen. Elke Rockstar game die verschijnt heeft een flinke druk op zich staan omdat mensen die torenhoge kwaliteit van vrijwel al hun games gewend zijn. Wat waren de verwachtingen dan ook hooggespannen voor dit tweede deel van de western van Rockstar, maar wat een enorm pareltje hebben ze weer weten af te leveren. Een wereld die echt leeft en waar ik menig keer kwijlend voor mijn scherm heb zitten staren naar de pracht en praal van de Amerikaanse wildernis. Het geweldig vertelde verhaal met personages die tot in de kleinste details zijn uitgewerkt. Elk aspect van deze game is tot in de puntjes geperfectioneerd en is wederom een toonbeeld wat voor passie en liefde de medewerkers van Rockstar in hun product stoppen. De talloze uren die je in deze game kwijt kan in de vorm van het hoofdverhaal zijn nog niks vergeleken met de tijd die je in alle side quests en andere gebeurtenissen kan stoppen en dan is er ook nog een multiplayer aanwezig die naar verwachting net als bij GTA V nog een flinke tijd ondersteund zal worden in de vorm van updates. Rockstar heeft wederom bewezen waarom de verwachtingen bij elk van hun games zo hoog ligt.
1. God of War
Ondanks dat ik Red Dead Redemption 2 een geweldige game vind en dat dit voor velen de beste game van het jaar genoemd zal worden, is er één game die mijn hart gestolen heeft en die voor mij de aller beste is van dit jaar. Dat is God of War. Het is een stukje nostalgie voor mij omdat de originele God of War trilogie één van mijn favoriete game reeksen uit het verleden is, maar deze game tilt de reeks naar een nieuw niveau. Kratos blijft het meest bad ass personage in de game wereld en wordt in deze nieuwe God of War van een andere kant getoond. Zijn gevoeligere kant komt meer naar boven doormiddel van zijn zoon die een groot aandeel speelt in deze game. De geweldige manier waarop het vader en zoon verhaal verteld wordt en de manier waarop je de band tussen de twee ziet veranderen is fenomenaal en heeft ervoor gezorgd dat ik mijn controller bijna geen moment heb weg kunnen leggen bij het spelen van deze game. De actie in de game is ook weer van de bovenste plank en de schitterende omgevingen en personages uit de Noorse mythologie maken dit voor mij de aller beste game van dit jaar die ik mij lang zal heugen en ook nog vaker weer een bezoekje zal brengen.
Het is duidelijk te zien aan mijn top 5 dat singleplayer games nog lang niet dood zijn en dat mijn aandacht dit jaar ook voornamelijk hiernaar uit is gegaan. Naast A Way Out zijn er nog zat andere multiplayer games waar mijn aandacht naar uit is gegaan dit jaar, maar de bovenstaande games hebben toch het meeste van mijn tijd in beslag genomen, met een zeer goede reden want het zijn stuk voor stuk games van de bovenste plank. 2018 was in mijn ogen een top jaar en ik verwacht dat dit in 2019 nog eens dunnetjes zal worden overgedaan.