Licentiegames. Spellen die we spelen waarvan de oorsprong ligt in comics, boeken, films… wat dan ook. Games waarbij de ontwikkelaar de opzet niet zelf heeft bedacht, maar personages, verhalen en omgevingen leent van dat wat al gecreëerd is. Games die tegelijk met een film verschijnen, spellen die het moeten hebben van een bekende naam. Vaak ontstijgen deze games de middelmaat niet. Maar toch, de laatste jaren lijkt dit te veranderen.
Denk nu niet dat ik hier beweer dat elke game die nu verschijnt en gebaseerd is op een film meteen goed is. Nee, allerminst. Mijn recente review van Transformers: Rise of the Dark Spark (wat half gebaseerd werd op de War for Cybertron-games, alsook op de laatste Transformers-film) bewees dat er nog steeds rotte appels verschijnen. Ook The Amazing Spider-Man 2 viel vies tegen. Zo erg als Aliens: Colonial Marines was het gelukkig nog niet. Om nog maar te zwijgen over The Walking Dead: Survival Instinct. Het lijken nog steeds games die gemaakt zijn om snel (en makkelijk) geld te verdienen. Een populaire naam die op dat moment sterk bekend is (beide verschenen rondom nieuwe filmreleases) en dus bij de personen die weinig research doen (of groot fan zijn van de serie) makkelijk gekocht kan worden. E.T. The Extra-Terrestrial is misschien wel het beste voorbeeld uit de geschiedenis. Maar toch, de laatste jaren gaat het de goede kant op.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Hoe kom ik hier nu bij? Door enkele zeer recente games. Maar voordat we zover zijn, wil ik het eerst met je hebben over titels uit de laatste jaren die bewijzen dat het ook anders kan. Meteen springt uiteraard de Batman: Arkham-serie naar voren. Met Arkham Asylum bewees Rocksteady Studios dat het goed mogelijk was om een game te bouwen rondom een bestaande franchise, zonder dat deze door de gemiddelde gamer afgedaan wordt als een makkelijke cash-in. Arkham Asylum bracht een eigen sfeer, een eigen verhaal en liet Batman zien zoals gamers hem wilden zien. Niet zoals in de (verschrikkelijke) Batman Begins-game, maar op een sterke, stoere manier waarmee we ons makkelijk konden identificeren. Met Arkham City bracht Rocksteady zelfs de overtreffende trap en volgens velen is dit één van de beste games van de vorige generatie spelcomputers. Een licentiegame die deze titel krijgt. Het is dus mogelijk. Natuurlijk hadden we eerder ook van dit soort grote titels. Denk aan Goldeneye op de Nintendo 64. Nog steeds roepen mensen over het feit dat dit een fantastische shooter was waarin vele, vele uren gespendeerd zijn.
Ook Transformers kreeg een sterke behandeling in de vorm van War for Cybertron en zijn vervolg Fall of Cybertron. Opnieuw werd de game niet gelinkt aan een film, comic of wat dan ook, maar kreeg de ontwikkelaar de vrijheid om de game te maken die ze zelf wilde. De passie voor het merk droop van het scherm af en de Transformers werden met liefde behandeld. Natuurlijk blijft een game een product om geld te verdienen, maar de cash-in-gevoelens waren niet aanwezig. De ontwikkelaar had liefde voor de Transformers en probeerde een zo’n goed mogelijke game af te leveren. Zonder dat een film en diens releasedatum in de weg zaten. Transformers Armada op de PlayStation 2 is ook een aanrader.
In het verleden was het hit or miss. Met vaker een misser dan een hit. Natuurlijk, er zijn enkele licentiegames waar ik met warme gevoelens aan terug denk. Titels zoals Peter Jackson’s King Kong, Aladdin, The Lion King, Spider-Man 2 en Riddick: Escape from Butcher Bay waren stuk voor stuk toppers. Maar voor elke hit stonden er tien slechte titels klaar. En daar lijkt het keerpunt nu te liggen. Uitgevers lijken voorzichtiger om te gaan met grote franchises. Een heel goed voorbeeld hiervan zijn de LEGO-titels. Steeds lukt het ze om een grote naam aan zich te binden en een slechte game is er nog niet verschenen. Van The Hobbit tot Batman, van Indiana Jones tot Star Wars. Zelfs Pirates of the Caribbeans heeft de geblokte overstap gemaakt. Stuk voor stuk zijn het games die ik van voor tot achter met veel plezier uit heb gespeeld. Het is dan ook stiekem best ironisch dat de game gebaseerd op The Lego Movie Videogame de minst interessante van allemaal was.
Eerder noemde ik al The Walking Dead. Survival Instinct. De shooter van Activision was misschien wel de slechtste game van de afgelopen jaren. Oké, op Rambo na dan. De Walking Dead-titels van Telltale zijn echter meer dan briljant. Stuk voor stuk weten de episodische games de juiste snaar te raken bij gamers. Bij GameParty zijn er zelfs mensen die tranen hebben gelaten bij het einde van de seizoenen. Recente titels die er uit springen zijn Alien: Isolation en Middle-earth: Shadow of Mordor. Projecten waar lang aan gewerkt is, waar de ontwikkelaar tijd voor heeft gehad. Duidelijk is te zien tijdens het spelen dat ook hier een grote passie voor de franchise aanwezig is. Alien: Isolation voelt als de eerste film (de vieze nasmaak van Colonial Marines is compleet weg!) en kruipt daardoor heerlijk onder je huid. Shadow of Mordor geeft daarnaast een fantastisch nieuw avontuur in Middle-earth. Beide geïnspireerd op bestaande franchises, maar beide met een eigen invulling. En beide zonder een film die tegelijkertijd uit moet komen. Ook South Park: The Stick of Truth was een fantastische ervaring. Helemaal na jaren bedolven te zijn onder slechte South Park-games (brrr, die rally game…) Het zijn deze projecten die we steeds vaker zien. Van Batman tot Alien. We zijn blij met deze ontwikkeling. Het is eindelijk weer mogelijk om uit te kijken naar games van je favoriete series.
