Afgelopen week was ik wat dingen aan het uitzoeken op een oude laptop. Mijn oog viel op een aantal spellen die ik destijds op deze laptop geïnstalleerd had. De tijd dat ik op een PC game ligt al een tijdje achter me. Ik ben in het bezit van een MacBook Air, waarbij ik me geen illusies maak dat ik een hoop games kan spelen. Hooguit eens een potje Football Manager, waarbij het grootste gedeelte van het spel bestaat uit het lezen van tekst en data. Sowieso lag mijn voorkeur eigenlijk altijd al bij de consoles. Maar toen ik onlangs mijn oude laptop aan het uitpluizen was, kreeg ik toch voornamelijk warme gevoelens bij het zien van één titel. Behoorlijk wat jaar geleden was ik namelijk behoorlijk verslaafd aan de Sims 2. En met het opstarten van die game (ik had toevallig de CD-Rom nog!), kwamen die gevoelens ook helemaal terug. Ik speel nog steeds… de Sims 2!
Voordat ik nog wat verder in ga op de Sims 2, eerst even aan dacht voor een gedachte die samen met het idee voor dit artikel door mijn hoofd heen schoot. De laatste jaren is de discussie over DLC flink losgebarsten. Daar zijn we inmiddels wel goed aan gewend, het idee van een Season Pass weten we steeds beter te accepteren. Ondertussen zijn we aanbeland bij de discussie rondom microtransacties. Maar wat de Sims deed, kan dat dan wel? Mocht je alle content van een de Sims-titel willen spelen, dan ben je letterlijk honderden euro’s kwijt. Natuurlijk, elke uitbreiding brengt weer eigen nieuwe mogelijkheden met zich mee. Maar laten we even de cijfers er op na slaan. De eerste Sims begon met 7 verschillende uitbreidingspakketten. Bij de Sims 2 ging het helemaal los. De Sims 2 kende 8 verschillende uitbreidingspakketten. Daarnaast waren er nog 10 verschillende ‘Stuff-packs’. Pakketten waarin alleen maar nieuwe cosmetische items in een bepaalde stijl werden aangeboden. Natuurlijk, je hoeft het niet allemaal te kopen. Maar 18 verschillende uitbreidingen is misschien wel heel erg veel van het goede. Deze lijn wordt ook met deel 3 en deel 4 voortgezet.
Het is alleen jammer dat de Sims niet meer op het oude niveau is als dat het vroeger was. Zeker in de tijd van deel 1 en deel 2 leek haast iedereen het wel te spelen. Deel 3 was ook behoorlijk succesvol, net als dat deel 4 waarschijnlijk ook goede verkoopcijfers weet te overleggen. Maar toch, op een of andere manier lijkt het dat het nooit meer zoals vroeger gaat worden. De hype die er leek te zijn bij elke nieuwe uitbreiding van de Sims, het lijkt nog maar voorbehouden aan een klein groepje fans. Misschien is dat wel persoonlijke perceptie en heb ik het compleet mis. Ik ben al een tijdje geen actief lid meer in de Sims-community om het zo maar te zeggen. De Sims zijn bovendien onlangs uitgkeomen op de consoles. Maar toch, op een of andere manier voelt het toch niet zo meer als vroeger. Misschien dat de wereld wel een beetje Sims-moe is geworden.
Maar goed, ik zou het dus eigenlijk over de Sims 2 hebben. Ondertussen ben ik een beetje afgedwaald, maar is toch echt het moment daar dat ik het over het tweede deel uit de serie ga hebben. Overigens mag ik niet klagen over uitbreidingspakketten, want ik nam ze wat jaren geleden ook gretig af. De Sims (2) lijkt – in ieder geval voor mijn generatie – een flinke dot nostalgie met zich mee te brengen. Want wie is er dan ook niet groot geworden met motherlode? Wie heeft er niet stiekem het trappetje van het zwembad van hun Sims weggehaald? Of stiekem zichzelf nagemaakt en vervolgens zichzelf laten ‘Oh Jaa-en’ met een bekende? Wat betreft dat laatste ontken ik in ieder geval alles. De gameplay van de Sims lijkt wat dat betreft tijdloos. Want door al die jaren heen mag de serie misschien iets minder populair zijn geworden, de gameplay staat nog steeds als een huis en weet nog steeds veel mensen te bekoren.
Wellicht dat zich nu een nieuwe generatie aanbiedt. Een aantal weken geleden is er namelijk een nieuwe Sims voor de mobiele apparaten verschenen. Natuurlijk heeft de game een behoorlijk free-to-play sausje over zich heen gekregen. Maar toch, ik kreeg er wel weer warme gevoelens bij. De game weet namelijk de klassieke Sims-gameplay slim te combineren met de free-to-play gameplay die we veel zien op mobiele apparaten de laatste tijd. Ook moet ik me nog steeds ontzettend inhouden om niet de Sims voor de PlayStation 4 of de Xbox One te kopen (tip van Bas: doe het vooral niet). Het is dat de gameplay en de besturing niet zo goed als op de PC schijnt te zijn, anders had ik al lang een aankoop gedaan. De Sims is meer dan 18 jaar oud op dit moment. Of ze het nog eens 18 jaar gaan volhouden, ik vraag het me af. Maar de komende jaren hopen ik stiekem toch nog wel wat van de Sims te blijven zien. Daar ben ik nog iets te veel fan voor. En die oude laptop… misschien dat ik die toch nog iets vaker ga opstarten!
