Ondanks dat ik normaal een echte graphics geek ben, besloot ik vorig jaar Fallout: New Vegas voor een magere €2,49 te kopen en verwachtte er niet meer dan 10 uurtjes in te stoppen. Ondertussen ben ik al ruimschoots de 70 uur gepasseerd en heb nog steeds niet alles in de game gedaan. Ik ben persoonlijk een grote single player shooter fan en had eigenlijk nog nooit een RPG vóór Fallout: New Vegas gespeeld, maar een goed verhaal bepaalt de speelbaarheid van een single player game voor mij. Wat is er nu beter dan je eigen verhaal creëren in een “Wild West” thema? Ik speel dus nog steeds Fallout: New Vegas!
Je houdt van Fallout games of niet. Dit geldt niet alleen voor Fallout, maar eigenlijk voor alle Bethesda games. Ze staan bekend om de crashes, bugs en map glitches, maar ook om de geweldige karakters en verhaallijnen. Eerlijk gezegd heb ik meer met de glitches en bugs gelachen dan dat het me irriteerde. Crashes zijn natuurlijk niet fijn, maar een karakter dat meters de lucht in vliegt nadat je hem van dichtbij met een shotgun beschiet is nog niet zo slecht. Als het verhaal je boeit kijk je zo door deze schoonheidsfoutjes van de game heen.
Het interessante aan de verhaallijnen van New Vegas is dat er voor ieder wat wils is. Zo kun je bijvoorbeeld een slavendrijver bij Caesar’s Legion worden en New Vegas omtoveren tot een autoritair regime of je kiest voor een onafhankelijk New Vegas met de robot “Yes-Man”. Iedere keuze die je maakt in de game kunnen je “Karma level” van de desbetreffende factie naar beneden of omhoog brengen. Ik heb het karma systeem gelijk ervaren toen ik een militaire post overhoop schoot om de wapens en munitie die er lag; ik had zwaar negatieve karma bij een faction na deze actie. Naast de verschillende hoofd facties, zijn er ook kleinere organisaties. Zelf was ik erg geboeid door de “Brotherhood of Steel”, wiens outfit vaak te zien is op de Fallout CD covers. Ik kon niet wachten om ook in zo’n robotachtig pak rond te lopen! Helaas hebben deze kleinere facties geen grote rol in de verhaallijn van de game, maar gelukkig heb ik me wel vermaakt met de vele quests die ze te bieden hadden.
Fallout: New Vegas is zeker geen makkelijke game. Als beginnende Fallout speler had ik de moeilijkheidsgraad op Normal staan en geloof me, ik ben erg vaak dood gegaan. De grootste fout die ik als beginner maakte was dat ik te ver de woestijn in liep. Je krijgt van de game een richting waar je heen moet voor de hoofdlijn van de game, maar als eigenwijze speler dacht ik eerst de woestijn te verkennen. 10 minuten verder in de woestijn kwam ik voor het eerst oog in oog te staan met een Deathclaw, een van de sterkste wezens in de Fallout games. Met de erwtenschieter die je in het begin van de game krijgt probeerde ik me nog te verweren, maar natuurlijk maakte ik geen schijn van kans. De open wereld van New Vegas geeft je de vrijheid om overal te gaan en staan waar je wil. Als beginner is dit wat verwarrend, maar later in de game krijg je de kans om iedere hoek van de map verkennen om de verschillende geheimen en easter eggs van de game te onthullen.
Een van mijn favoriete dingen aan Fallout: New Vegas zijn de Radio en de diverse karakters. De muziek in de Fallout games gebruikt echte muziek uit de jaren 50-60, die je kunt beluisteren op de verschillende radiostations in de game. Een van mijn favoriete liedjes uit de game wordt ook gebruikt in de trailer die destijds voor de game werd uitgebracht: Jingle Jangle Jingle. De muziekstijl, zowel op de radio als de achtergrondmuziek, past goed in de setting van de game. Zo zijn er ook verschillende Frank Sinatra liedjes te horen wat perfect past bij het Vegas thema en de casino sfeer. Naast de muziek hebben ook alle karakters in Fallout: New Vegas een eigen voice actor en uiterlijk, wat voor games uit 2010 erg knap was. Bij deze voice actors zitten zelfs bekende acteurs, zoals Zachary Levi en Ron Perlman.
Ik heb Fallout: New Vegas nog altijd niet volledig uitgespeeld. Er zijn altijd wel andere keuzes, factions of quests die ik nog niet geprobeerd heb na het afronden van de hoofd verhaallijn. Zelf ben ik een fanatieke achievement hunter, maar New Vegas is een game waar zelfs ik niet alle achievements verzameld krijg, ook niet in meerdere playthroughs. Dit is dan ook een van de mooiste dingen van de Fallout games: je bent nooit klaar met spelen. Fallout: New Vegas blijft me dan ook nog altijd verwonderen met kleine details en easter eggs, zelfs na het kijken van talloze YouTube videos over de geheimen van de game.
Ondanks de outdated graphics, bugs & glitches en de vele andere schoonheidsfoutjes van de game, heeft Fallout: New Vegas een plaatsje in mijn hart. Urenlang New Vegas uit 2010 spelen op mijn game pc, terwijl deze gloednieuwe releases aankan op ultra kwaliteit. Deze Fallout game heeft me aangespoord de andere delen uit de serie te gaan spelen en ik heb dan ook geen seconde spijt gehad dat ik destijds die €2,49 heb uitgegeven aan New Vegas. Als ik het omreken heeft de game mij gemiddeld €0,03 per uur gekost, maar dit weegt bij lange na niet op tegen het speelplezier dat deze game me heeft gebracht. Nu Bethesda Skyrim Remastered uitbrengt heb ik stiekeme hoop dat er ooit nog een New Vegas remake komt, maar tot die tijd speel ik nog steeds: Fallout: New Vegas!
