We zitten inmiddels al in 2018 en oud en nieuw zit er weer op. Normaal gesproken ging ik met oud en nieuw naar feestjes waar je veel te dure kaartjes voor moest kopen en die uiteindelijk veel minder gezellig waren dan gehoopt, dus deze keer het plan om lekker thuis te blijven en vrienden uit te nodigen om te drinken, te eten en spelletjes te spelen. Op zoek naar een leuke co-op game viel mijn oog op Lara Crof and the Temple of Osiris die ik ooit gratis via PS Plus aan mijn game bibliotheek had toegevoegd. Dit is de game geworden die we een groot gedeelte van de avond/nacht hebben gespeeld en daarom speel ik nog steeds… Lara Croft and the Temple of Osiris.
The Temple of Osiris is het vervolg op Lara Croft and the Guardian of Light, wat een top down game is met Lara Croft uiteraard in de hoofdrol. De game speelt zich zoals de titel doet vermoeden af in Egypte waarin Lara het samen met andere bondgenoten moet opnemen tegen de Egyptische god Seth en zijn minions. Dit moet je doen door voornamelijk veel puzzels op te lossen, wapens en collectibles te verzamelen en heel erg veel te schieten.
De game wisselt veel af met verschillende puzzels en momenten waar tijdsdruk om de hoek komt kijken. Het moment dat een gigantische krokodil achter je aankomt terwijl de brug waar je op loopt begint in te storten en terwijl je rennend en bukkend verschillende vallen aan het ontwijken bent is enorm zenuwslopend, maar ook ontzettend leuk. Om de zoveel tijd moet je het ook opnemen tegen verschillende eindbazen die erg gevarieerd en uitdagend zijn wat ervoor zorgt dat de game niet snel gaat vervelen.
Maar de grootste reden waarom ik deze game weer heb gespeeld is vanwege het feit dat het een geweldig leuke co-op game is. Ooit ben ik de game in mijn eentje gestart, maar heb nooit de tijd genomen om hem helemaal uit te spelen. Niet omdat ik de game niet leuk vond, maar meer omdat ik te veel andere dingen te spelen had. Op het moment dat ik de game met drie andere vrienden ging spelen merkte ik dat de game nog wel tien keer leuker werd door het met vrienden op de bank te spelen. De verschillende karakters hebben diverse eigenschappen die gebruikt moeten worden om puzzels tot een goed einde te brengen, waardoor samenwerken een must is in de game.
Het moment waarop we bijvoorbeeld het einde hadden gehaald van de eerdergenoemde brug, moest iemand zijn kracht gebruiken om een verhoging te creëren zodat wij op het hoger gelegen gedeelte konden komen en van de brug af waren voordat deze ging instorten. Het feit dat dit volgens de meeste niet snel genoeg gebeurde werd gepaard met veel gescheld en gelach, en dit soort momenten kwamen regelmatig terug wat voor veel frustratie maar ook veel plezier heeft gezorgd. Nadeel van de co-op is dat speler niet te ver uit elkaar kunnen staan waardoor er soms op de wat minder snelle spelers gewacht moet worden, maar door een paar borrelnootjes naar diegene te gooien was dat probleem ook snel verholpen.
Ook het verzamelen van de diamanten in de game zorgde soms voor kleine ruzies en woordenwisselingen in de groep. Het gebeurde regelmatig dat één iemand verschillende vijanden had gedood en meerdere urnen kapot had gemaakt, maar dat een andere speler hem te snel af was door zelf deze diamanten in te pikken en ermee vandoor te gaan. Met deze diamanten konden kisten geopend worden waar upgrades in te vinden waren, maar het was meer het irriteren van elkaar door deze diamanten in te pikken dan dat het echt ging om het verkrijgen van nieuwe upgrades. Zoals je kan lezen hebben we enorme lol met de game gehad en raad ik iedereen aan om deze met wat vrienden op de bank te gaan spelen.
We hebben de game niet helemaal uit kunnen spelen tijdens oud en nieuw aangezien het verhaal ongeveer 8 tot 10 uur in beslag neemt en er ook nog naar het vuurwerk gekeken moest worden en er op een gegeven moment te veel gedronken was om nog heel goed over puzzels na te kunnen denken. Maar een vervolgafspraak staat op de planning om dit co-op verhaal in Egypte tot een goed einde te brengen.
