Het belangrijkste bij het spelen van games is dat je er lol in hebt en voldoening uit het spelen haalt. Dat kan het geval zijn met grote triple A-titels van zestig euro, maar net zo goed met een relatief simplistische indie van een paar euro. Piczle Lines DX valt in de laatste categorie en ik speel ‘m vijf maanden na release nog steeds bijna dagelijks.
Het bestaan van een game als Piczle Lines DX is een perfect voorbeeld van hoe de Switch ook fantastisch werkt als handheld. Op mijn (3)DS vond ik het heerlijk om door middel van touchscreen-bediening Japanse beeldpuzzels (Picross) te maken. Het kleine apparaatje was er heel makkelijk bij gepakt, zo opgestart en kon gewoon dichtgeklapt worden op het moment dat ik iets anders moest of wilde gaan doen. Als ik op een later moment weer verder wilde spelen was het simpelweg een kwestie van de handheld weer open klappen. De Switch werkt op een zelfde manier wanneer je undocked speelt. Met een druk op de powerbutton gaat het systeem in slaapstand en met nog een druk op diezelfde knop komt ‘ie er binnen een seconde weer uit. Ideaal om in de trein of op een ander moment even snel tussendoor te spelen.
Op een (verhoudingsgewijs) krachtig systeem als de Switch is het prima mogelijk om games van console-kwaliteit te draaien. Het apparaat wordt niet voor niets als een handheld-console hybride in de markt gezet. Als je die mogelijkheid hebt, waarom zou je dan in godsnaam simpele puzzelspelletjes gaan spelen die je ook op je oude (3)DS kunt spelen? Simpel: omdat het reteverslavend is.
De oorsprong van mijn verslaving voor dit type games ligt in het eerder genoemde Picross. Ten tijde van de hoogtijdagen van de Nintendo DS Lite heb ik dat spel echt kapot gespeeld. Op de een of andere manier gaf het me vele malen meer lol en voldoening om na lang klooien zo’n puzzel af te ronden dan het spelen van ‘echte’ games. Toen ik voor de eerste keer footage van Piczle Lines DX voorbij zag komen, was vanwege de gelijkenissen met Picross mijn interesse direct gewekt. Het geheel oogde nogal koddig en kiddy, voor de gemiddelde gamer waarschijnlijk reden genoeg om er mijlenver vanaf te blijven. Niet voor mij. Op de dag dat de game uitkwam, stond ie op mijn Switch. Voor een paar euro’s kreeg ik honderden puzzels. Hele simpele, maar ook achterlijk grote en moeilijke.
De simplistische basis gecombineerd met de diepgang die de grootste puzzels kunnen bieden zorgen ervoor dat, als je een beetje into puzzelgames bent natuurlijk, dit een spel is waar je naar terug blijft komen. Mijn speelsessies variëren van even snel vijf minuutjes tussendoor tot soms wel een uur of twee achter elkaar als ik echt ‘in the zone’ zit en een bepaalde puzzel perse af wil krijgen. De drive om dat te doen is op de een of andere manier ontzettend groot. En als zo’n puzzel dan af is, wil ik gelijk weer door naar een volgende. Zoals ik al zei, het lijkt wel een soort verslaving te zijn.
Wat de verslaving voedt, is dat de game gratis voorzien wordt van extra content. Zo is er rond Halloween een speciaal pakket met puzzels met een Halloween-thema uitgekomen. Ook rond de Kerst was er een nieuwe update beschikbaar met, je raadt het al, een aantal Kerstpuzzels dat toegevoegd werd. De ontwikkelaar had die pakketten ook als betaalde DLC uit kunnen brengen, dus wat mij betreft is het een mooi stukje extra service richting de consument. Kunnen meer ontwikkelaars een voorbeeld aan nemen.
Waar ik dan ook erg nieuwsgierig naar ben, is of we een opvolger van deze titel gaan zien in de toekomst. Zouden er nog meerdere nieuwe gameplay-technieken bedacht worden of blijven we gewoon gratis updates krijgen zodat we voor het bedrag dat we in eerste instantie betaald hebben gewoon tijden vooruit kunnen? Wat mij betreft dat laatste. Een leuke nieuwe functie om de replaywaarde nog verder te verlengen zou een gameplaymode zijn waarin je je eigen puzzels kunt maken en online met elkaar kunt delen. Dat is een optie die al in eerdergenoemde Picross voor de Nintendo DS zat dus technisch moet zoiets op de Switch zeer goed mogelijk zijn lijkt me.
Ik ben erg nieuwsgierig of ik dit artikel over nog een half jaar ook weer zou kunnen schrijven. Of ik dan nog steeds zo vaak deze game opstart. Veel zal afhangen van op welk tempo en in welke mate er nieuwe content toegevoegd blijft worden. Op een gegeven moment ben je door de puzzels heen natuurlijk. Tot dat moment zal ik in ieder geval van iedere puzzel die de game biedt blijven genieten. Hoe zoiets simpels toch zo tof kan zijn…
