Gaan we het nu echt over een spel hebben dat ik speel op het bijna kleinste scherm dat ik in huis heb? Is het echt zo interessant om het over een spel te hebben wat mensen op hun telefoon spelen? In navolging van grote titels in de ‘Ik speel nog steeds’-lijn, duiken we echt in de krochten van de mobiele games? Ja, en met goede reden.
Star Wars: Galaxy of Heroes is een game die verscheen op Android en iOS in november van vorig jaar. Toen de Star Wars hype op haar hoogste punt was. Battlefront was net te spelen, The Force Awakens ging bijna draaien. Het nieuwe Star Wars keerde terug. De galaxy far, far away was ineens weer heel erg dichtbij. Daarnaast was het de eerste ‘grote’ mobiele game met de Star Wars-naam sinds Electronic Arts de licentie in handen had. Uiteraard probeerde ik het spel en speelde ik het een poosje. Maar, na een maandje er mee bezig te zijn geweest, verwijderde ik de game van mijn iPhone. Ik had het wel weer gezien. Het was steeds hetzelfde, progressie duurde lang (tenzij je de portemonnee trok) en ik verloor mijn interesse.
Sterk begin voor een artikel waarin ik mensen warm wil maken voor een game, niet waar? Maanden later trok de game me toch weer. De ontwikkelaar had bijzonder veel updates uitgebracht, het spel bood meer maar was ook interessanter. Weer starte ik de game af en toe op om vijf minuten te spelen. Maar verder dan dat gingen we ook niet. Mijn enorm liefde voor Star Wars was de voornaamste drijfveer tijdens de speelsessies. Toch verwijderde ik dit keer de game niet van mijn iOS-device. Sterker nog, in de loop van de tijd, na weer enkele updates, is het nu misschien mijn meest gebruikte app op de telefoon geworden.
Maar, voordat ik verder ga is het misschien slim om even uit te leggen wat de game is. Wat het doel is, waarom je het spel start. Het is aan jou om een groep helden uit de Star Wars Saga bij elkaar te brengen om zo steeds moeilijker wordende vijanden te verslaan. Met een groep van vijf helden neem je het level na level op tegen groepen vijanden. De samenstelling van je team is aan jou. Zo heb ik een Jedi die mijn teamgenoten kan healen, slaat Rey menig Battledroid kapot met haar staf, is Poe Dameron van de partij met Chewbacca en zorgt Ahsoka Tano voor heuse kracht. In mijn tweede team heb ik namen als Darth Sidious, Han Solo, Leia, een Stormtrooper en Biggs Darklighter. Door te spelen verdien je XP en stijg je in level. Ook speel je trainingsdroids vrij waarmee je jouw personages kunt laten stijgen in krachten. Een lichte RPG die je snel even speelt.
Echter, na heel wat updates is de game bijzonder interessant geworden. Zo is er een heuse PVP-mode toegevoegd, heb ik me aan kunnen sluiten in een guild waarmee ik online raids uitvoer, stijg ik in rang op de wereldranglijst (speler 3042 nu!) en zijn er heel wat levels en personages toegevoegd. Tijdens het spelen voel je het Pokémon-principe door de game gaan. Gotta catch ‘em all. Om alle personages vrij te spelen (wat er een hele hoop zijn) ben je echt maanden, misschien zelfs jaren bezig. Liever focus ik me momenteel op de personages die ik wel heb. Mijn Jedi en Rey zijn sinds deze week ‘epic’ geworden doordat ik de juiste gear heb gevonden. Door middel van de recentelijk toegevoegde modbattles kan ik mijn personages nog modificeren om ze nog sterker te maken. Om zo mijn eigen Galaxy of Heroes samen te stellen.
Uiteraard klinkt tijdens de vele menu’s en gamelevels de iconische soundtrack van John Williams. De Star Wars-sfeer is dan ook op en top aanwezig. Hoewel er geen dialogen in de game zitten, weet je wat er gaande is. Op level 66 hang ik inmiddels, de eindstreep is in zicht. Op level 80 heb ik het hoogste doel bereikt, al moeten dan al mijn personages nog met me mee naar dat level. En daar zal ik nog heel veel tijd voor moeten investeren. De portemonnee zal ik nooit trekken, dus moet ik wachten tot ik genoeg ‘energie’ heb om weer een level te mogen spelen. Het is een bekend fenomeen, geïntroduceerd in de ‘Facebookgames’ waarbij je moet wachten tot je weer mag spelen. Wil je meteen aan de slag, dan mag je een kleine betaling doen. Ook niet erg wanneer je weet dat de game verder compleet gratis te downloaden en te spelen is. En, wanneer ik terugdenk, is het misschien zelfs de game waar ik uiteindelijk dit jaar de meeste uren in heb zitten.
Is Galaxy of Heroes perfect? Nee, natuurlijk niet. Maar het is vooral heel erg leuk om te spelen. Waar het spel in het begin wat leeg voelde, heeft de ontwikkelaar er goed aan gedaan om steeds nieuwe uitbreidingen gratis aan te bieden. En hierdoor spelen vele miljoenen het spel. Dat werd me erg duidelijk toen ik enkele weken geleden in London was om op Star Wars Celebration te zijn. Aldaar bezocht ik een panel van Electronic Arts waarin nieuwe mogelijkheden voor de game aangekondigd werden. Luid applaus uit de zaal, de Star Wars-fans gingen los. En ik snap het wel. Nu tenminste. Ik snap wat de game doet om leuk te blijven. Om interessant te zijn. Het versmelten van al die kanten van het Star Wars-universum, op een sterker manier, werkt. Personages uit The Clone Wars strijden tegen mensen uit de film. Met het idee dat de ontwikkelaar sprak over nieuwe personages uit de televisieserie Rebels, alsook uit Rogue One, weet ik dat ik mijn telefoon nog lang niet weg leg. Galaxy of Heroes heeft zich heel sterk herpakt en is mijn meest gespeelde game op de telefoon geworden. Niet alleen dit jaar, maar al zolang als dat ik games op m’n diverse iPhones speel. Een knappe prestatie.
