Inazuma Eleven. Populaire games en ook nog eens een populaire animatieserie (tegenwoordig te zien op Disney XD). Voor de 3DS, of in mijn geval 2DS, heb ik zowel Inazuma Eleven Go: Light als Go: Shadow in mijn handen gekregen en al snel kwam ik erachter dat de games erg veel op elkaar leken, op een aantal afwijkingen in het plot na dan. Wel hebben beide games de identieke gameplay en natuurlijk dezelfde stijl en dat is waar ik het vooral over ga hebben aangezien ik het verhaal niet voor je wil verpesten.
In Inazuma Eleven neem jij de rol van Arion op je. De game speelt zich een aantal jaar na de vorige games af en Arion wil in dit nieuwe deel graag deel uit gaan maken van Inazuma Eleven; het succesvolle voetbalteam van zijn regio. Tegelijkertijd wordt er hogerop in de voetbalcompetitie alles gereguleerd door een hoge pief. Hij wil alles bepalen in het voetbal en dus ook de uitslagen *kuch* net als bij worstelen *kuch*. Voetbal in Inazuma Eleven is heilig en dat wordt ook meerdere keren duidelijk gemaakt door het melodramatische verhaal. Het lijkt alsof voetbal de enige reden is om voort te bestaan en (bijna) iedereen is gek op het spelletje. Wat je dus eigenlijk hebt, is een slechterik die de wereld wil overnemen en aan jou is het de taak om dit te stoppen. Niet bijzonder verrassend of choquerend, maar het gaat er natuurlijk om hoe het verhaal gebracht wordt.
Het verhaal wordt gebracht met vele cutscenes en dialogen waarbij je slechts op ‘A’ hoeft te drukken. De cutscenes worden prachtig in beeld gebracht, soms compleet getekend, net als in de anime en dat is nogal een spektakel op je 3DS. De dialogen daarentegen, zijn net als in de meeste JRPGS een kwestie van de eerdergenoemde knop indrukken en kijken naar de tekstballonen terwijl er twee personen groot in je beeld staan. Niet spannend en ook niet altijd interessant, aangezien de dialogen vaak de snelheid uit het spel halen en soms ook niets toevoegen aan het verhaal.
Dat is dan ook gelijk een van de grootste minpunten van Inazuma Eleven: de game komt erg langzaam op gang, mede door de dialogen. De eerste vier of vijf uur ben je bijna alleen maar cutscenes aan het bekijken en druk je dialogen weg. Aan het spel spelen kom je bijna niet toe. JRPGS hebben dit wel eens vaker, maar dit is een vrij extreem geval en ik zie dat er op dit punt spelers gaan afhaken. Na deze vijf uur komt er wel meer vaart in het spel en mag jij vaker daadwerkelijk Arion besturen en ook daadwerkelijk voetballen. Alsnog zijn er nog veel cutscenes en dialogen, maar minder frequent en minder storend.
Voor de mensen die op zoek zijn naar een voetbalgame, let dan op het feit dat ik de hele tijd ‘JRPG’ noem. Inazuma Eleven is namelijk geen voetbalgame, maar een JRPG. Een Japanese Role Playing Game. Het gaat om de ontwikkeling van Arion en zijn maten, niet om het daadwerkelijke voetbal. Bij een voetbalmatch is de besturing ook anders als dat je misschien gewend bent. Zo geef jij met de touch screen aan waar de spelers naartoe moeten, naar wie ze moeten schieten en eenmaal bij het doel kan je klikken hoe hard ze moeten schieten. Het verdedigen en afpakken van een voetbal is ook min of meer een kansspel en dat is natuurlijk ook niet iets voor de keiharde voetballiefhebbers onder ons, maar leuk is het wel. Er zijn ook speciale moves die nogal spectaculair in beeld worden gebracht. Deze moves verschillen of je Light of Shadow speelt. Tegenstanders kunnen deze moves ook lanceren en helaas gaat dit regelmatig gepaard met een dialoog erna. Iets wat de snelheid haalt uit de wedstrijd.
Grafisch is Inazuma Eleven Go een pareltje. Tot het rondlopen op de wereld naar het daadwerkelijke voetballen ziet Inazuma Eleven Go er goed uit. Bij het blokkeren van een aanval, waar er op de spelers wordt ingezoomd ziet Inazuma Eleven Go er zéér goed uit en ook de speciale moves worden weer erg mooi in beeld gebracht. Een knap staaltje werk van Level 5. De geluiden zijn wat je kunt verwachten van een dergelijke game. Vrolijke liedjes en opgewekte stemacteurs dragen de 20-uur durende game. Dit kan erg leuk zijn, maar ik kan me ook voorstellen dat je hier al snel genoeg van hebt en dan ook het geluid uitzet, maar dat is een kwestie van smaak.
Inazuma Eleven Go is uiteindelijk een JRPG met een aantal voetbalelementen. De game komt nogal traag op gang, maar na de eerste vijf uur kan je er een leuke beleving uit halen. De beleving had beter kunnen zijn, als er wat meer gameplay was en wat minder filmpjes/dialogen. Verder is de game grafisch erg mooi en kan ik me voorstellen dat een aantal JRPG liefhebbers dit een leuke game gaan vinden, maar ook kan ik mij heel goed voorstellen dat het leeuwendeel liever een andere game gaat spelen. Beter verwoord: voer voor de fans.
[review pros=”+ Grafisch mooi
+ Leuke gameplay
+ Flink wat uren speelplezier
” cons=”- Trage start
– Irritante dialogen tussen het spelen door” score=70]
