Met de eerste Injustice wist NetherRealm vriend en vijand te verrassen. De ontwikkelaar, die we vooral kennen als ‘de Mortal Kombat-studio’ bracht haar originele franchise eerder al eens samen met de helden van DC Comics, maar met Injustice: Gods Among Us begaven ze zich voor de volle honderd procent in de wereld van de stripboeken. De game bracht een tof, duister verhaal en geweldige combat, maar wist ook de fighter-fans en de DC-fans aan te spreken. Met Injustice 2 stapt de studio opnieuw in het DC Universum om verder te bouwen op voorgaande zaken.
Injustice: Gods Among Us is makkelijk de meest gespeelde fightinggame bij mij thuis in de laatste tien jaar. Hoewel ik geen Mortal Kombat heb gemist (en eigenlijk niets met Street Fighter heb), wist geen game uit dit genre zo lang in mijn Xbox 360 te blijven zitten als de Superhero fighter van NetherRealm. Het vechten leek makkelijk en oppervlakkig, maar wanneer je er genoeg tijd in durfde te stappen vond je een diepere laag met gigantisch veel uitdagingen. Superman die breekt na de moord op Lois Lane, het hart letterlijk uit het lichaam van de Joker trekt en als een dictator de wereld wil overheersen, het klinkt als een nachtmerrie. Het was echter het plot van een geweldig verhaal, gevolgd door toffe comics (aanrader)! Helden en villains werden in kampen geduwd, je was voor Superman of tegen hem. Grenzen tussen goed of slecht vervaagden voor het grotere goed. Het was een fantastische insteek die me vele uren heeft bezig kunnen houden.
De ‘what if’-verhalen gaan door in Injustice 2. Het spel is, net als het grote aanbod van speelbare personages, geweldig. In feite hoef je niet verder te lezen. Dat is mijn conclusie. Injustice 2 is geweldig. De helden en slechteriken van DC komen bizar goed uit de verf (al heb ik wat problemen met het uiterlijk van de Joker) en zorgen voor een lekker uitgebreide singleplayer waarin je met behoorlijk wat verschillende personages aan de slag gaat. Elk personage heeft zijn eigen speelstijl, zijn eigen aanvallen, plus en minpunten. Het is dan ook aan te raden om deze singleplayer in te duiken om de diverse characters onder de knie te krijgen. Noem het een goede leerschool, verpakt met een sterk verhaal dat goed in beeld wordt gebracht. Sterker nog, ik ken geen game in het genre die meer singleplayer content heeft dan dat Injustice 2 weet te bieden. Tijdens deze kant van de game weet het spel de beste kanten van Gods Among Us te combineren met verbeteringen om de gehele ervaring naar een hoger plan te brengen. Natuurlijk kun je nog steeds je arena’s gebruiken om op je vijand in te slaan (auto gooien naar the Flash, Superman vol schieten met elektriciteit) en zijn er de over-the-top supermoves beschikbaar. Deze zijn na een tijd spelen best repetitief, maar ze blijven leuk. Een prachtig ‘in yo face!’ -moment!
Nieuw is echter om de vullende meter (die je, als ‘ie vol is in kunt zetten voor zo’n supermove) eerder in te zetten om jezelf een extra kracht aan te meten. Deze is tijdelijk en strategisch in te zetten, maar kan het verschil zijn tussen leven of dood. Tijdens een speelsessie met the Flash, waarbij ik bijna verloor, wist ik op het juiste moment deze kracht te activeren waardoor de game leek te vertragen. Maar, dat is uiteraard niet zo, the Flash gaat gewoon veel sneller! Binnen enkele seconden liet ik behoorlijk wat klappen vallen op mijn tegenstander, zonder dat hij ook maar iets kon doen omdat hij mijn snelheid niet bij kon benen. Heel tof en trouw aan het personage. Daarnaast zijn er meer defensieve opties tijdens het spelen waardoor het spelen met ‘ranged characters’ zoals Green Arrow of Deadshot minder frustrerend is dan voorheen. Dit, in combinatie met nieuwe vechters zoals Black Canary, Gorilla Grodd en Firestorm (de invloed van de DC-series is duidelijk te merken), zorgt voor een game die op elk punt beter is dan zijn voorganger.
Het is vooral de content voor de eenzame speler die zo in het oog springt. In een wereld waarin we steeds meer online spelen, lijkt deze speler steeds minder interessant te zijn. Maar voor hen is er echt genoeg te doen. Het verhalende aspect, dat geheel zonder laadtijden aan je voltrekt, laat je, zoals ik al zei, met verschillende personages spelen. Het verhaal gaat door waar Injustice: Gods Among Us ons achter liet en we zien hoe Superman opgepakt is en vastzit in een speciale gevangenis. De potjes die je speelt worden aan elkaar gewoven door prachtige cutscenes die op momenten echt fotorealistisch lijken te zijn. Alles voelt zoals een DC Comics-game moet voelen, alles oogt zoals het hoort. Het verhaal is grauw, hard en niemand lijkt gespaard te worden. Hier geen roep om Martha om vriendschappen te krijgen (Batman v. Superman, ik kijk naar jou), maar harde gevechten met heftige consequenties. De manier waarop sommige personages hier getoond worden is sterk. En uiteraard spreekt Kevin Conroy opnieuw Batman in en klinkt Tara Strong weer ‘fucked up sexy’ als Harley Quinn. Alan Tudyk (K2SO uit Rogue One) als Green Arrow en Vanessa Marshall (Hera in Star Wars Rebels) als Black Canary hebben een goede dynamiek. Tijdens het verhaal wisten de personages me te boeien en vast te houden. Echter, de Joker beviel me totaal niet. De manier waarop dit personage hier neer is gezet valt in dezelfde categorie als de Joker uit Suicide Squad… belachelijk slecht.
Wanneer je klaar bent met het verhaal (wat me op de makkelijke stand zo’n zes uur kostte), kun je aan de slag in het Multiverse. Er zijn duizenden planeten zoals de onze, dus zijn er duizenden versies van Batman, van Swamp Thing, van Poison Ivy. In deze mode laat je je personage stijgen in level en speel je gear vrij. Met dagelijkse uitdagingen te behalen speel je meer en meer vrij. Gear, zoals betere bepantsering, een ander masker of zelfs een compleet andere cape, zorgt er niet alleen voor dat jouw Batman er heel anders uit kan zien dan de mijne. Daarnaast, door die gear, is jouw Batman misschien ook sterker dan de mijne. Strenght, Defense, Health en Ability kunnen voorzien worden van groeiende upgrades naarmate je steeds betere kledingstukken vrij weet te spelen. Wanneer je deze hebt krijgen ze extra bonussen wanneer je de complete set aantrekt van een bepaalde serie en kun je de kleuren nog aanpassen. Er zijn dus letterlijk duizenden verschillende manieren om elk personage uit te dossen. Het is bijzonder verslavend om steeds verder te spelen om je favoriete personage sterker te maken. Niet alleen je level stijgt (zoals in elke andere game), maar de toevoeging van loot laat op het speelveld zien wat jij gedaan hebt. Een geweldige toevoeging. Met het behalen van speciale doelstellingen speel je ook lootcrates vrij, die net zoals in Overwatch enkele stukken gear kunnen bevatten. Deze krijg je trouwens ook tijdens de verhaalstand. Door elke dag nieuwe uitdagingen te geven is het de manier om steeds terug te komen als speler.
Voor de eenzame speler is er dus genoeg te doen (en dan hebben we het niet eens gehad over de twee speler mode waarin je, zoals in elke fighting game, lekker tegen elkaar kunt knokken). Ben je wel iemand die online wat smoelwerken wil verbouwen, dan kan ik je vertellen dat Injustice 2 online loopt als een trein. Nergens had ik vertragingen of hoefde ik lang te wachten op een uitdaging van een speler. Het is daar waar de game voor de meeste spelers de levensduur gaat bepalen. Stijg in level, sprokkel je gear bij elkaar en master dat ene personage om online te domineren. Ondanks dat iedereen andere gear heeft met eigen statistieken, brengt de game iedereen toch weer in balans. Iemand met een Rare level 20 kledij hoeft dus niet meteen te winnen van iemand die net komt kijken. Gelukkig maar.
Injustice 2 verbetert Gods Among Us op elk punt. De game loopt soepeler, oogt fantastisch en speelt heerlijk weg. Met een verhaal waar je best wel wat tijd in kunt spenderen (dat nog goed in elkaar zit ook!) en een gigantisch Multiverse, zal het de offline speler weken, zo niet maanden bezig kunnen houden. Online is de game speelbaar tot de servers er mee op gaan houden. Ik weet dat ik de komenden maanden nog heel wat potjes Injustice 2 ga spelen. Al is het alleen al omdat ik mijn Batman en Harley Quinn helemaal wil perfectioneren qua speelstijl en uiterlijk…
