Wie leek het vroeger niet geweldig om een avonturier te zijn? Een rasechte schattenjager die in elk werelddeel wel te vinden is en waarvan een ‘gewone’ dag meer actie bevat als een heel leven van een normaal persoon. Ik weet dat ik het graag had willen zijn, mijn grote inspiratiebron was niemand minder dan Indiana Jones. Kan Jack Keane ook die grote inspiratiebron zijn, of jaagt hij de schattenjagers de dood in?
Jack Keane is een schattenjager. Hij heeft iets gehoord over Ukumba, en wel dat deze veel geld waard is. Onnodig om te zeggen dat hij alles doet om deze schat te bemachtigen. In het begin van het spel is Jack Keane in een gevangenis in Shanghai. Hij zit hier omwille van de schat en toevallig weet zijn celmaat alles over Ukumba. Zijn celmaat is een sjamaan en geeft de kennis van Ukumba aan Jack. Maar die krijgt hij niet zomaar uitgereikt; de sjamaan stopt de kennis in het onderbewustzijn van Jack. Vlak voordat de sjamaan het ritueel heeft afgerond, sterft de sjamaan en weet Jack nog niet alles over Ukumba. Dat geeft hem twee problemen: hij weet niet alles over Ukumba en hij moet uit de gevangenis ontsnappen.
Het ontsnappen uit de gevangenis gaat ook niet geheel voorspoedig. Zo moet Jack zich op meerdere manieren bewijzen aan gevangenisbewaarders, medegevangenen en zichzelf. Je zal veel met Jack moeten puzzelen en dat vraagt soms om heel wat geduld. Lang niet altijd is alles van het begin af aan duidelijk, waardoor je vaak op willekeurige dingen aan het klikken bent. Soms zit je in de goede richting maar werkt het spel niet helemaal mee, waardoor je onnodig lang aan het zoeken bent naar een oplossing terwijl je die eigenlijk al lang gevonden hebt. Acties als deze kunnen ervoor zorgen dat je erg gefrustreerd op je muis aan het klikken bent en dan is de lol ver te zoeken.
Gelukkig zijn er ook genoeg leuke dingen in Jack Keane 2. Zo zijn de gesprekken met NPC’s geniaal. Je kan met regelmaat iets ongelooflijks grofs zeggen en kijken naar de reactie van de NPC. Soms krijg je de gewenste reactie, maar lang niet altijd. De opties die je in gesprekken krijgt, zorgen ervoor dat het gesprek alle kanten op kan lopen en dat zorgt er weer voor dat de gesprekken enorm leuk zijn om te voeren. Zowel met je twee partners als met willekeurige NPC’s. De humor zorgt voor de nodige lachmomenten. Zo moet je in het begin bewijzen dat je een Engelsman bent, dit moet je helaas doen door middel van morsecode, waardoor dat nogal lastig is. De keuzes die je dan krijgt, laten je geheid lachen. Uiteindelijk koos ik voor ‘Unable to transmit my English accent via morse code.’ Opmerkingen als deze en opmerkingen die tientallen keren leuker zijn, komen veel voor in Jack Keane 2 en dit maakt het spel erg amusant.
Niet alleen de lachmomenten maken het verhaal en het spel leuk, maar ook de band die je krijgt met Jack Keane en zijn twee compagnons Amanda en Eve. Jack vindt bijvoorbeeld beide dames wel leuk en dit zorgt wel eens voor de interessante situaties. Je speelt overigens niet alleen met Jack, maar je neemt ook wel eens de rol van Amanda aan. Sterker nog: in het begin van het spel speel je als Amanda. Het basisprincipe blijft hetzelfde, maar het is toch wel leuk om eens de rol van iemand anders aan te nemen en de bijdehandse Jack eventjes met rust te laten. Niet alleen heb je even een adempauze van Jack, maar de band met Amanda wordt op deze manier ook sterker zodat je je nog meer verbonden kunt voelen met Amanda.
Naast het verhaal, de vele gesprekken en de puzzels die je moet oplossen, raak je ook nog wel eens in gevechten verzeild. Tijdens het vechten begin je altijd met de verdediging. Na een succesvolle defensie kan je een tegenaanval plaatsen. Je manier van vechten wordt steeds verder uitgebreid door de verschillende mensen die je tegenkomt op verschillende plaatsen. Na verloop van tijd word je een echte vechtmachine, in tegenstelling tot het begin waar je enige defensieve opties de foetushouding en het huilende watje zijn. En nee, ik maak geen grapje.
Jack Keane 2 is een leuk spel. Je lacht heel wat af en de gesprekken en het vechtsysteem zijn beide erg leuk. Helaas zijn de puzzels wel eens zo in elkaar gezet dat je er onnodig lang mee bezig bent en je daardoor nogal gefrustreerd de muis in je handen hebt. Het verhaal is niet geweldig en soms zelfs een beetje verwarrend, maar de personages en de geloofwaardige stemacteurs maken dat weer goed. Grafisch is de game achterhaald en als er iets spannends op je beeldscherm gebeurt, komt het eigenlijk nooit geheel overtuigend over, wat weer iets van de geloofwaardigheid van het spel afhaalt. Echter zijn er meer goede punten dan verbeterpunten, waardoor Jack Keane 2 alsnog een erg leuk spel is. Op een aantal minpunten na, durf ik te zeggen dat een point-and-click game zo hoort te zijn.
[review pros=”+ Sterke gesprekken met NPC’s” cons=”- Middelmatig” score=70]
