Het is vrijdagochtend iets voor 9 uur. Ik loop over de beursvloer van de Gamescom op weg naar mijn eerste afspraak van de dag. Na de vorige twee beursdagen ben ik iets vermoeid en neigt mijn humeur een tikkie naar chagrijnig. Na een korte wandeling ga ik met de trap naar beneden en loop ik de zaal met indiegames binnen. Daar kom ik aan bij de stand van Lastfight en word ik verwelkomd door drie hele enthousiaste Franse ontwikkelaars. Hun enthousiasme werkt aanstekelijk en ik voel dat mijn humeur omslaat. Ze staan te trappelen om me hun product te laten zien en ik sta ondertussen te trappelen om ermee aan de slag te gaan.
De drie ontwikkelaars die ik hier ontmoet blijken bij elkaar het hele ontwikkelteam te zijn. Terwijl één van de ontwikkelaars de zelf gebouwde arcadekast opstart, krijg ik een korte introductie over de game. Lastfight is een fighting game die gebaseerd is op de Franse comic LASTMAN. Deze arcade game laat je tot maximaal vier spelers in twee teams van twee tegen elkaar strijden en ik heb gemerkt dat dit ook de leukste modus is. Na deze korte introductie ga ik namelijk de game spelen tegen één van de ontwikkelaars. Al snel sluiten zijn collega’s ook aan en dan gaat het echt los. De versie van Lastfight die ik hier speel heeft keuze uit drie levels, maar alle drie zijn ze niet heel groot. Toch zijn ze groot genoeg om vier spelers tegelijk in kwijt te kunnen zonder dat je constant op elkaars tenen staat. Natuurlijk verlies ik vrijwel elk potje, maar het enthousiasme van mijn medespelers maakt dat ik hier niet over hoef te balen. Waarschijnlijk ben ik zelf nog teveel aan het buttonbashen, in plaats van goed na te denken over mijn moves. Met buttonbashen kan je de game ook wel doorkomen, maar het is natuurlijk niet genoeg als je tegen de ontwikkelaars zelf speelt.
Tijdens de speelsessie wordt heel duidelijk dat de voorwerpen in de omgeving een belangrijke rol spelen. Er verschijnen willekeurig verschillende voorwerpen die je op kan pakken en naar je tegenstander kan gooien. Dit kunnen stoelen, banken of andere meubelstukken zijn, maar ook bepaalde wapens. Zo zag ik tijdens de demonstratie rocketlaunchers tevoorschijn komen. Je begrijpt dat die behoorlijk wat schade toe kunnen brengen als je daarmee raak weet te schieten. De overtreffende trap van de rocketlauncher is echter een militaire portofoon waarmee je een airstrike op kan roepen op een bepaald gedeelte van het level. Je ziet een vizier over het veld bewegen en kan aangeven waar je de raketten in wilt laten slaan. Een zeer krachtig wapen, maar wel eentje waarbij je goed op moet letten hoe je hem gebruikt. Zorg er namelijk voor dat je niet zelf op de plek van de inslag staat op het verkeerde moment, want ook jij bent hier gewoon kwetsbaar voor. Dit weet ik uit ervaring. Naast de standaard voorwerpen en wapens zijn er ook nog speciale items op te pakken. Als je drie van deze zwevende bollen weet te verzamelen krijg je tijdelijk superkrachten. Dit wordt heel mooi weergegeven doordat het level helemaal blauw kleurt en je zelf verandert in een oranje monster. Op dat moment heb je een beperkte tijd de beschikking over extra krachten en kan je opponent zich maar beter even uit de voeten maken.
Als iets me duidelijk is geworden tijdens deze speelsessie dan is het wel dat deze drie vrienden (dat zijn het namelijk) met hart en ziel bezig zijn om van Lastfight een leuke game te maken. Ze weten me bijvoorbeeld nog te vertellen dat ze ook hun vrienden inschakelen bij het maken van keuzes, zoals de ideëen voor de verschillende levels. Ik wil je zeker aanraden om even op het Twitter-account van de game te kijken (@lastfightgame), want ook daar druipt het enthousiasme van deze mannen van af. Lastfight zal begin volgend jaar verschijnen voor de PlayStation 4, Xbox One, Wii U en pc. De ontwikkelaars vertelden me echter dat ze een slag om de arm houden, omdat dit de eerste keer is dat ze een game uitbrengen op die platformen. Ze moeten dus nog gaan ervaren hoeveel tijd het per platform kost om een game beschikbaar te krijgen. Als ze dit echter net zo enthousiast oppakken als de speelsessie die ik met ze had, dan heb ik alle vertrouwen er in dat ze dit wel tot een goed einde kunnen gaan brengen en de game op tijd gaan lanceren.
Het mag duidelijk zijn dat het oprecht enthousiaste verhaal van de ontwikkelaars mij ook enthousiast heeft gemaakt over Lastfight. De game lijkt niet heel diep te gaan qua gameplay, maar maakt dit zeker goed met een eigen visuele stijl en een leuke multiplayer. Of de game ook langere tijd leuk zal blijven en of het leuk is om in je eentje te spelen, dat zullen we nog even af moeten wachten. Maar als je dit begin volgend jaar met drie vrienden op de bank kan spelen dan durf ik nu al te beweren dat je een hele leuke tijd zult hebben.
