In juli vorig jaar mocht ik al aan de slag met een preview versie van Moebius: Empire Rising, maar daar werd ik helaas niet heel enthousiast van. We zijn nu bijna een jaar verder en de game is inmiddels via de bekende kanalen aan te schaffen. De vraag is nu of de ontwikkelaars het voor elkaar hebben gekregen om de game wat meer pit te geven en het verhaal interessant te houden. Ik analyseerde de game en deel hierbij mijn conclusie.
Zoals ik in mijn preview al aangaf speel je in Moebius de rol van Malachi Rector, een antiekhandelaar die de halve wereld over reist om mysteries op te lossen. Het beroep van antiekhandelaar klinkt niet heel spannend, maar toch wordt Malachi betrokken in een aardig verhaal dat je enkele uren bezig zal houden. Daarbij ben je voornamelijk bezig met de typische gameplay van point-and-click games. Je praat met diverse personages om informatie te verzamelen, onderzoekt omgevingen op zoek naar aanwijzingen en probeert dat alles uiteindelijk op de juiste manier met elkaar te verbinden. Een typisch trekje van de hoofdpersoon is dat hij heel goed is in het analyseren van personen. Dit gebeurt in de game met behulp van een soort minigame, waarbij je moet bepalen wat de diverse eigenschappen van een personage betekenen. Zo zie je een detective met een buikje. Dat kan betekenen dat hij ongezond eet of dat hij last heeft van stress. Het is aan jou om de juiste keuze te maken. In het begin is dit nog wel leuk om te doen, maar al snel merkte ik dat ik bij een foute combinatie terugviel op trial-and-error. Er is nauwelijks motivatie om te zorgen dat je het in één keer goed invult en daardoor gaat het als een verplicht tussendoortje voelen.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Motivatie was sowieso een groot probleem tijdens het spelen van Moebius, maar dat komt waarschijnlijk doordat ik niet zoveel heb met geschiedenis. Er wordt veel verwezen naar (bekende) personen uit het verleden en die spelen ook een rol tijdens veel puzzels. Als je dat interessant vindt dan is er voldoende leuke informatie terug te vinden in de game. Als je daar echter minder interesse in hebt (zoals ondergetekende) dan ben je vaak vooral bezig om zo snel mogelijk door de ellenlange teksten heen te werken om weer verder te kunnen met het verhaal. Malachi is daarbij ook niet een personage dat je in je hart sluit en graag mee verder speelt. Hij is heel onpersoonlijk, analytisch, direct en komt daardoor gewoon bot over. Je zult niet snel een band met hem opbouwen. Het is eigenlijk gewoon een vreemde snuiter die lastig in te schatten is. Ik ben er nog niet over uit of dat een positief of een negatief punt is voor hem en voor de game. De overige personages worden neergezet als echte stereotypes en zijn op momenten gewoon onbedoeld lachwekkend.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Toen ik de game voor het eerst opstartte viel me op dat ik een beter gevoel kreeg bij de eerste beelden van de game. Misschien zijn mijn herinneringen een beetje vertroebeld, maar alles lijkt er nét wat scherper en mooier uit te zien dan in de preview-versie. Het zijn geen hoogstaande graphics zoals in een Call of Duty of Battlefield, maar dat mag je naar mijn idee ook niet verwachten van een point-and-click adventure. Hier en daar had het wel iets beter afgewerkt mogen worden, maar dat wist me nooit echt te storen. Er wordt een aardige sfeer neergezet. Het is dan ook erg jammer als je de personages door die omgevingen ziet bewegen. Als een houten klaas loopt het hoofdpersonage Malachi Rector door de ruimte en daar neemt hij ook nog ruim de tijd voor. Het is onbegrijpelijk dat er niet meer tijd is geïnvesteerd in het neerzetten van meer overtuigende personages, want deze zijn van belangrijke waarde voor het overbrengen van het verhaal. Tijdens het spelen liep de game bij mij ook nog weleens vast en wist het mijn volledige pc te bevriezen. Dat laat zien dat de game technisch niet goed in elkaar zit, maar is daarnaast vooral vervelend als je er net even niet aan gedacht had om jouw voortgang in de game op te slaan. Mag je weer opnieuw door de vele gesprekken heen klikken.
Helaas weet Moebius: Empire Rising de lage verwachtingen die ik had na het spelen van de preview-versie bijna niet te overtreffen. Het is een traditionele point-and-click adventure met een mager verhaal dat eigenlijk alleen interessant is als je op school vooraan zat bij de geschiedenisles. Ik heb zeer weinig plezier beleefd aan het spelen van Moebius en dat zegt voor mij genoeg over de kwaliteit van de game. Tel daar de technische fouten bij op en ik denk dat zelfs de liefhebbers van het genre snel af zullen haken.
[review pros=”+ Redelijke sfeer
+ Educatief verantwoord?” cons=”- Personages overtuigen niet
– Slechte technische afwerking
– Saai” score=38]
