Net voordat de stap naar de volgende generatie gemaakt kan worden brengt Electronic Arts ons de volgende iteratie van haar Need for Speed-franchise. Niet alleen zal het de eerste racegame zijn die in de nieuwe generatie te spelen zal zijn, ook wil het bezitters van de current-gen consoles laten zien wat er mogelijk is wanneer de stap gemaakt gaat worden.
Is er een franchise met een grotere identiteitsstoornis dan Need for Speed? Waar je vroeger een simpele politieachtervolging had als leidraad door de gehele game hadden we later straatraces, het pimpen tot je erbij neerviel, realistische races, arcade momenten en zelfs een titel waar het verhaal belangrijk in was. Feit is dat als ik aan Need for Speed denk, ik gelijk denk aan snelle achtervolgingen. De meest exotische racewagens die het opnemen tegen overdreven snelle politiewagens. Rivals weet dat gevoel goed terug te brengen.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Tenminste, na een verplichte installatie. De game vroeg meteen om 1.7 gigabyte op de harde schijf van mijn Xbox 360 te zetten. Deed ik dit niet, dan zou de game er grafisch flink op achteruit gaan. Nu kan ik zien dat dit voor velen geen probleem gaat vormen. Echter, mijn Xbox 360, een origineel launch-exemplaar, heeft maar een harde schijf van zo’n twaalf gig. Een USB-stick erin om daarop te installeren (zoals ik bij Grand Theft Auto V en Call of Duty: Ghosts ook deed), was niet mogelijk. Ik moest content van mijn harde schijf verwijderen. Bedankt, Electronic Arts, bedankt.
Ontwikkelaar Ghost Games weet Rivals aan te laten voelen als een heus vervolg op het eerdere werk van Criterion. Niet vreemd, flink wat personeel van deze studio is met de NfS-licentie verhuisd naar deze nieuwe plek. De game weet de snelle achtervolgingen tussen racers en politie te combineren in een wereld die compleet open is voor jou en je vrienden. Redview County, zoals de stad zich laat noemen, is een plekje op de aardbol gevuld met verschillende soorten geografie. Binnen minuten race je van de woestijn naar een besneeuwde berg, een mooi bos of een stadje aan zee. Hoewel dit in praktijk natuurlijk geheel onmogelijk is, weet het wel veel diversiteit te bieden tijdens het racen. Een groot pluspunt ten opzichte van voorganger Most Wanted.
De wereld is zo ontworpen dat jij overal met je meest snelle wagens doorheen kunt scheuren. Bochten zijn breed genoeg om met hoge snelheid, al driftend uiteraard, te nemen en lange stukken snelweg nodigen uit om de politie flink uit te dagen. Echter is dit zowel een voor- als een nadeel. De momenten dat je op hoge snelheid moet maneuvreren tussen kleine dorpjes door zijn te weinig aanwezig. Dit terwijl het hier echt aankomt op jouw rijkunsten, jouw vaardigheid met het stuur in je handen. Daarnaast ben je te snel te hard aan het rijden door de manier waarop de wegen voor je liggen. Resultaat is dat er heel snel weer een agent achter je aan komt te zitten. Hoewel dat de kern van de gameplay is kan het op momenten ook bijzonder irritant zijn. Ben je net die ene agent kwijt, zit de volgende alweer achter je aan.
Op de weg vind je verschillende uitdagingen, uiteenlopend tussen standaard races met andere weggebruikers (AI of vrienden via het web die in dezelfde wereld aan het racen zijn), time trials, wagens om aan de kant te zetten of records om te verbreken. De game lijkt hoog in te zetten op het sociale aspect. De open wereld zorgt ervoor dat je her en der mensen van je vriendenlijst tegen kunt komen en ze met een druk op de knop uit kunt dagen. Echter waar in Most Wanted de billboards je konden vertellen of een vriend beter was dan jij, ben ik deze manier van uitdagen totaal niet tegengekomen in Rivals. Zonde, wanneer een game in je gezicht zegt dat jij minder goed bent dan je rivaal, nodigt dat uit om diverse races opnieuw te doen. Dit gevoel had ik nu nooit.
Tijdens je avontuur kies jij ervoor of je een racer of politie bent. In de voetsporen van je gemaakte keuze werk je diverse missies af. Haal een snelheidsrecord, finish minimaal als tweede, pak drie racers op. Na enkele uren spelen had ik helaas het idee dat ik steeds hetzelfde aan het doen was. Need for Speed: Rivals is misschien té open. Je bent te vrij om te beslissen wat je doet. Natuurlijk, met elke gewonnen missie krijg je punten die je kunt gebruiken om je wagens te upgraden of om compleet nieuwe bakken in je garage te krijgen, maar de weg hier naartoe is te vaak hetzelfde. De achtervolgingen met de politie zijn lekker wild, helemaal wanneer de agenten die achter je aanzitten echte spelers zijn, iets wat nog voor afwisseling kan zorgen. Misschien is het alleen een puntje van frustratie wanneer de achtervolging weer eens ingezet blijkt te worden terwijl jij een race aan het rijden bent. Als eerste finishen terwijl verschillende agenten je van de weg proberen te beuken, wegblokkades opzetten, pinnen op de weg leggen en heli’s je van boven in de gaten houden, kan behoorlijk lastig zijn.
Gelukkig is Rivals leuk. En dat hoort een Need for Speed te zijn. Je moet je vermaken tijdens het spelen, iets wat dan ook wel gebeurde. Rivals is niet de beste racer ooit, het is misschien niet eens de beste Need for Speed ooit, maar hij is wel leuk. Voor een tijdje. Wanneer de races eentonig worden en je de map steeds opnieuw door blijft rijden, kan enige vorm van verveling op komen borrelen. Hoewel de wereld groot is raas je er op zó’n hoge snelheid doorheen dat je vaker dan eens op dezelfde plekken komt. En dat is jammer.
De auto’s waarmee je de vele avonturen gaat beleven zijn stuk voor stuk gelicenseerde. Van Aston Martin via Porsche naar Ferrari; alles staat klaar om bereden te worden. De wagens voelen goed aan, reageren stuk voor stuk anders en ogen scherp. Je kunt ze voorzien van high-tech gadgets zoals de spikestrips, mijnen en shockwave blasts om achtervolgers van je af te krijgen. Ben niet bang, het zal nooit taferelen op gaan leveren zoals Mario Kart. Het blijft Need for Speed. Al snel had ik door dat de game als racer leuker is dan wanneer je speelt als een agent. De wagens zijn net wat toffer en de game kan je hier meer bieden. Tijdens het racen stijgt een scoreverdubbelaar. Deze blijft stijgen, waardoor de verdiende credits sneller binnenstromen. Weet wel: deze credits staan pas op jouw naam wanneer je ze gecashed hebt bij bepaalde plekken op de map. Met elke verdubbelaar stijgt je wanted niveau. Weet de politie je te pakken, dan ben je alles kwijt. Durf jij het aan of zet jij het snel weg?
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Het spelen van de agent blijkt het leukste te zijn wanneer de racers gespeeld worden door mensen die je kent. Rivals kent geen grenzen tussen single- en multiplayer, vrienden kunnen op elk moment jouw wereld in komen rijden. Iemand achtervolgen terwijl je hem via de headset hoort vloeken op je zorgt voor hilarische momenten. Momenten waar Need for Speed heer en meester in is. Er zijn geen regels, geen grenzen. Voet op het pedaal en racen maar. Digitaal tikkertje spelen was nog nooit zo leuk.
Need for Speed: Rivals doet een hoop dingen goed maar laat op momenten toch wat steken vallen. Grafisch is de game in orde, al schrok ik val de terugval qua graphics sinds mijn speelsessie op de Gamescom met de next-gen versie. De game lijkt je een open wereld voor te schotelen waarin veel te ontdekken en te doen is, maar eigenlijk is de game van voor tot achter hetzelfde en is de wereld niet zo uitdagend als de ontwikkelaar doet geloven. Offline ben je na enkele uurtjes wel klaar. Online is de game zeer lang speelbaar. Tikkie!
[review pros=”+ Racen gaat écht snel
+ Bestaande auto’s
+ Online puur plezier” cons=”- Repetitief
– Offline is het spelen als agent minder interessant
– Wereld nodigt niet uit tot ontdekken” score=80]
