Een tijd geleden besprak ik een heruitgave van Baldur’s Gate, een oude game die opnieuw in een opgepoetst jasje zijn ding mocht doen. Hetzelfde is zo ongeveer gebeurd met Neverwinter Nights. Een game die ik me nog kon herinneren uit een lange, vervolgen tijd. Of tenminste, de titel kon ik me zo voorhalen, de game was ik verder compleet vergeten. Tijd voor een rematch.
Het jaar 2002. Het jaar waarin de FIFA World Cup voor het eerst buiten Europa of Amerika gehouden werd, het jaar waarin ex-president Jimmy Carter de Nobel Peace Prize kreeg. The Lord of the Rings: The Two Towers, Harry Potter and the Chamber of Secrets en Spider-Man deden het bijzonder goed in de bioscopen. In Nederland werden de regels rondom euthanasie. En Neverwinter Nights verscheen voor het eerst voor PC en Apple Macintosh. De RPG uit handen van BioWare (en uitgegeven door Atari) heeft vandaag de dag nog steeds een flinke groep trouwe fans. Mensen die into Dungeons & Dragons zijn, zijn vaak ook met positieve gedachten bezig rondom dit spel. Nu is er een ‘Enhanced Edition’ van de titel. Ja, deze verscheen al eerder op Steam, maar vanaf nu is het spel ook daadwerkelijk op de console te spelen.
Echter, deze Enhanced Edition is niet uit handen van BioWare. Uitgever Interplay heeft Beamdog de opdracht gegeven om de PC-game te introduceren op de console. Interessant is dat Beamdog bestaat uit onder andere oud medewerkers van BioWare, die origineel nog echt aan de game gewerkt hebben. Lijkt me dat het allemaal in goede handen is dan toch. Toch?
Meteen tijdens het spelen van deze Enhanced Edition van Neverwinter Nights merk je dat je met een oude game te maken hebt. Hoe Enhanced ‘ie ook mag zijn, de gameplay is natuurlijk gesitueerd in de originele tijdsgeest van het spel. En de ene game is jaren later nog heel erg prima te spelen, de andere niet. Neverwinter Nights behoort helaas tot die tweede categorie. Natuurlijk is dit niet erg, je gaat deze game niet starten met het idee iets nieuws te spelen. De engine waar de game op loopt is daarnaast nog wat ouder. Het zorgt er dan ook niet echt voor dat je de ‘Enhanced’ titel begrijpt, want ook op grafisch gebied krab je je vaker dan eens achter de oren. Het tellen van polygonen en de lage resoluties van alles om je heen ogen nog steeds heel erg 2002. Wat is gaming ver gekomen. De ‘Enhancement’ zit voornamelijk in betere lichteffecten en de resolutie van het spel. De game loopt heerlijk vloeiend (wat je ook wel mag verwachten) en nergens heb ik ook maar een framedrop kunnen bespeuren tijdens mijn avonturen op de Xbox One X. Het is daarom des te pijnlijker dat de filmpjes niet in een betere resolutie in de game te vinden zijn. Gewoon lekker laag, lekker oud, in een vierkantje in het scherm. Pijnlijk.
De game komt volledig met alle originele uitbreiding en de mogelijkheid om het spel met een controller te spelen. Wel zo fijn in de wereld der consoles, uiteraard. Het spel was natuurlijk origineel alleen met een toetsenbord en mis te spelen. Omdat het een RPG betreft met behoorlijke invloeden die we kennen uit Dungeons & Dragons, is het zaak om snel bij de vele knoppen te kunnen komen. En zo’n toetsenbord heeft heel veel knoppen die makkelijk te bereiken zijn. Het overzetten naar een controller is dan ook extreem lastig. En dat blijkt. Want je merkt snel dat de besturing de game trager maakt dat dat je ‘em misschien nog kunt herinneren. Deze ‘nieuwe’ besturing past niet bij de ‘oude’ gameplay. Kun je hier eenmaal aan wennen, dan ligt er een RPG voor je klaar die enorm veel content weet te bieden. Content waar de verstokte RPG-ers onder ons echt van kunnen gaan genieten.
Na een bijzonder diepe manier om je eigen personage te creëren is het al snel om te bepalen wat voor iemand dit gaat worden. Ga je stealth gebruiken om te overleven? Is het juist magie waar je flink op in wil zetten omdat het schieten van vuurballen stiekem best tof is? Of ga je voor de Han Solo-aanpak en probeer je jezelf overal uit te praten? Er zijn een flink aantal opties waar je uit kunt kiezen. Elke NPC die je tijdens je avontuur tegen gaat komen heeft je wel wat te vertellen en kun jij het gesprek sturen zoals jij dat zou willen. Genoeg te doen dus om de vele queesten te verzamelen en uit te voeren. En als ik zeg dat er genoeg te doen is, meen ik dat. Wanneer je de uitbreidingen (Shadows of the Undrentide en Hordes of the Underdark) meteen ook installeert heb je makkelijk minimaal honderd uur nodig om alles te zien. Door deze overdaad aan content, dialogen met NPC’s en behoorlijk wat lore (open eens een boek in het spel!) staat de wereld als een huis. Iets wat de kwaliteiten van BioWare laat zien. Deze wereld leeft. Mits je accepteert dat alles in die wereld nog heel 2002 is.
Neverwinter Nights Enhanced Edition is een hele prima RPG. Je krijgt behoorlijk wat uren content voorgeschoteld waar de echte RPG-fans onder helemaal los kunnen gaan. Echter, de game is op alle fronten een game van zeventien jaar oud en dat merk je constant. Qua gameplay, qua besturing, qua uitstraling en qua mogelijkheden. Hierom is de game niet voor iedereen. Een slechte game is het echt niet, maar de ‘Enhanced Edition’ kan niet verbloemen dat die vele content uit een compleet ander tijdperk komt.
