Ieder jaar weer neemt Pro Evolution Soccer het op tegen FIFA. En eigenlijk ieder jaar weer heb ik het genoegen om in ieder geval één van die twee titels te mogen reviewen. En dan begin ik ieder jaar weer met het riedeltje over de geschiedenis van de series. Waarbij toch als conclusie mag worden getrokken dat PES en FIFA de afgelopen jaren echt ontzettend aan elkaar gewaagd zijn. Vorig jaar gaf ik PES 2017 een 9.2. Collega Eefje gaf hetzelfde cijfer aan FIFA 17. Maar dat was vorig jaar. Zoals ieder jaar is ook nu weer de vraag: hoe doet Pro Evolution Soccer het dit jaar?
Ik was dus erg positief over Pro Evolution Soccer 2017 vorig jaar. Ik roemde de game om zijn heerlijk snelle speelstijl en de fantastische mix tussen realisme en arcade. Met dit in het achterhoofd schrok ik toch een beetje toen ik een presentatie van van PES 2018 op de Gamescom kreeg. Konami was namelijk heel blij met de positieve kritieken die ze kregen. Maar, eigenlijk was het toch niet helemaal de bedoeling dat de game zo als arcade werd gezien. Op het hoofdkantoor van Konami zagen ze liever toch nog iets meer realisme, en een ietwat trager spelbeeld. Bovendien kon het meeste van PES 2017 de prullenbak in omdat PES 2018 weer een nieuwe start voor de serie zou moeten betekenen. Ik hield mijn hart vast, zeker nadat ik een snel een potje PES 2018 speelde. Konami gaat toch niet iedereen die zo verliefd werd op PES 2017 nu weer af laten haken?
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: zo dramatisch is het allemaal niet. Voor een heel groot gedeelte bouwt PES 2018 ook weer zeker voort op PES 2017. En ik kan ook wel concluderen dat ik tijdens de Gamescom misschien iets te negatief was over de game. Pro Evolution Soccer 2018 doet namelijk nog steeds heel veel goed. Het is nog altijd een genot om een aanval op te bouwen. Je kunt er heerlijk op los combineren. En doordat er een stapje realisme is ingebouwd, hebben de spelers ook meer gewicht meegekregen. Dat zorgt er voor dat je meer dan ooit je fysiek kunt gebruiken om ruimte te maken op het veld. Ook voelen schoten en voornamelijk kopballen wat gewichtiger. Een kopgoal scoren met een bonkige spits voelde nog nooit zo goed!
Bij de aanvallende partij zorgt dat extra stukje realisme dus voor een verbetering in positieve zin. Helaas kan ik dat niet zeggen van het defensieve werk. Verdedigen in Pro Evolution Soccer 2018 is er niet leuker op geworden. Sterker nog, de game voelt bij tijd en wijlen behoorlijk uit balans door de verdedigende mogelijkheden. Wanneer jij aan het verdedigen bent kan de AI soms haast onmogelijke combinaties maken waardoor het helemaal open komt te liggen. Ook lijkt de AI een gouden tactiek te hebben: alles op de counter spelen. Mocht je balverlies lijden, dan zal de AI altijd een counter inzetten. Dat is haast ook altijd mogelijk, omdat je verdedigers de cursus positiespel duidelijk gemist hebben. Dat de boel achterin zo open ligt komt het realisme niet ten goede. Het zorgt voor hoge scores bovendien. Ook werd ik soms af en toe schreeuwend gek van de timing van spelers. Verdedigers lijken lang niet altijd op tijd te reageren op jouw input. Ook het wisselende van spelers kan soms in je nadeel werken. Vaak zat wisselde mijn cursor te laat of naar de verkeerde speler. Gek genoeg lijkt het defensieve probleem online iets minder te spelen. Daar worden counters minder snel gemaakt. Toch blijft het jammer dat de balans tussen aanval en verdediging (die PES 2017 goed onder controle leek te hebben) in PES 2018 een beetje zoek is.
Iets wat ook nog altijd zoek is in Pro Evolution Soccer, zijn de licenties. Natuurlijk, de game heeft de Champions League en de Europa League, maar daar houdt het op de Eredivisie en de Franse competitie na voor een groot gedeelte ook op. Zo zijn maar een handje vol Engelse en Spaanse clubs gelicenceerd. Zo speelt Ronaldo bij MD White (Real Madrid) en is Hazard lid van London FC (Chelsea). Nu is dit probleem ook zoals vorig jaar gemakkelijk op te lossen door option packs te downloaden van fan-sites van PES. Dankzij de community van PES is het zo simpel als een bestandje downloaden en deze importeren in je game. Toch blijft het altijd een beetje schrijnend dat PES de licenties na al die jaren niet op orde heeft.
De graphics zijn een onderdeel waar PES het dan wel al jaren goed op doet. De spelers zien er weer een stukje echter uit en qua gezichten van spelers lijkt PES de zaakjes weer beter op orde te hebben dan FIFA. In ieder geval wat de Eredivisie betreft krijgen de spelers een stuk meer liefde van PES dan in FIFA. Toch duurt het helaas niet lang voordat de typische PES-ergernissen weer de hoek om komen steken. Het commentaar is van oudsher weer onder de maat en de menu’s onoverzichtelijk. Qua modes is er voldoende te doen. MyClub is een vermakelijke rip-off van FUT, terwijl Master League nog altijd ontzettend verslavend kan zijn. Helaas is er ook in die twee modes vrij weinig veranderd ten opzichte van vorig jaar. Hierdoor krijg je bij MyClub en Master League toch een beetje het gevoel dat je een DLC van vorig jaar zit te spelen. Dan wel weer een positieve noot: de stabiliteit van de online games lijkt ten opzichte van vorig jaar dan weer beter te zijn geworden!
Ik was vorig jaar erg positief over PES, en vind het dan toch jammer dat ik dit jaar ietwat teleurgesteld ben in de game. Begrijp me niet verkeerd, PES 2018 is nog steeds echt een prima footie. Toch voelt het ten opzichte van vorig jaar als een stap achteruit. En dat is iets wat eigenlijk niet mag gebeuren met zo’n jaarlijkse game. Doordat Konami wat meer realisme heeft willen toevoegen zijn de aanvallen nog verder verbeterd. Maar het verdedigen is in mijn ogen echt behoorlijk uit balans. De standaard-modi die je in PES kunt verwachten zijn natuurlijk weer terug, maar daar is vrij weinig nieuws onder de zon te beleven. Het aanvallen voelt dus nog altijd heerlijk in PES, maar jammer genoeg is de game dit jaar ietwat uit balans. En dat voelt toch als een schot in eigen doel.
