Het Deense Press Play, de indie developer die ons Max the Curse of Brotherhood bracht, presenteert nu Project Totem, een 2D side-scrolling puzzle platformer. Deze nieuwe aanwinst voor de Xbox One is dit jaar op PAX East aangekondigd en vandaag kreeg ik onder de begeleiding van de developers voor het eerst de controller in mijn handen.
In een wereld waarin een goede en een slechte sjamaan bestaan, bestuur je meerdere kleine gekleurde totems die samen een grote totem moeten repareren. In het level verzamel je kleine dots (trixels) die de grote totem extra swag geven (niet mijn woorden) en een stuk van de grote totem. Het spel heeft drie werelden met acht levels, en de singleplayer gaat ongeveer vier uur duren.
Met één controller bestuur je twee afzonderlijke totems door het level die elk hun eigen obstakels hebben, zoals het een goede platformer betaamt. Wanneer je de spring knop indrukt springen beide karakters, als je naar links stuurt bewegen ze beide naar links. Niet elke totem kan elk obstakel op zijn pad overwinnen, en door deze twee totems met een druk op de knop op het juiste moment van plaats te verwisselen, moet je de obstakels overwinnen. Dit klinkt simpel, maar wanneer je drie keer binnen een sprong moet wisselen zal het je niet verbazen als je dat puzzeltje tien keer moet proberen voor het lukt. Het spel introduceert met elk level een nieuwe manier om deze simpele mechanics te gebruiken, en de puzzels die plaatsvinden zijn uitdagend, vernieuwend en door de strakke controlls positief frustrerend.
Dit spel is een typisch gevalletje van ‘je moet het spelen om de charme te begrijpen’. Je kijkt naar het scherm en zou denken dat het een simpel genoeg spel is. Wat is er tenslotte nieuw aan een 2D puzzle-platformer? Hier hebben er toch al genoeg van gezien in de indie-scene? Het antwoord is in dit geval nee. Project Totem brengt iets nieuws op tafel. Dit simpel ogende spel vergt planning, coördinatie, precisie, timing en inzicht.
De grafische stijl is een vernieuwende vorm van pixel art waarbij enkel van driehoeken gebruik wordt gemaakt. Dit geeft het spel zowel een ouderwets simpele als een moderne geometrische uitstraling die een plezier is om naar te kijken. De totem karakters zelf beschikken over een bijzonder humoristische uitstraling en de verschillende gezichtsuitdrukkingen lieten me regelmatig in de lach schieten.
Naast de singleplayer content biedt Project Totem ook een co-op mode. Hier bestuurt ieder twee gelijk gekleurde totems. Deze co-op heeft hetzelfde doel als de singleplayer levels: bereik het eind van het level en verzamel zo veel mogelijk trixels. Of je nou goed samenwerkt of elkaar probeert dwars te zitten; het is een uitdaging die zowel op het scherm als op de bank om goede communicatie vraagt en mogelijkheid biedt tot veel verschillende speelstijlen. Om deze communicatie-heavy levels te ondersteunen zal de co-op alleen offline beschikbaar zijn. Zoals de dev’s het brachten: het is zo veel beter als je je binnen mep-afstand van je medespeler bevindt.
Samengevat wordt Project Totem een reden dat ik spijt heb van mijn beslissing om een PS4 te kopen. Dit spel is alles wat een indie goed maakt. Het is verrassend, uitdagend en charmant en het laat je spelen met een grijns op je gezicht. Het spel wordt eind dit jaar gereleased en is zeker de low budget prijs die ze ervoor willen vragen waard.
