Sea of Solitude is een storybased psychische game die in het straatje van Hellblade: Senua’s Sacrifice en Celeste past. Alleen past de game hier eigenlijk wel tussen? Het psychische aspect past er zeker wel bij maar voor de rest, niet zozeer.
Jo-Mei Games en EA Originals doen een poging om in de voetsporen te treden van het bekroonde Hellblade: Senua’s Sacrifice, helaas is dat slechts deels gelukt. Als je de game begint ontwaak je op een bootje en zie je dat je character een soort van schaduw is. Een gedeeltelijke verzonken stad onder je en gebouwen waar je doorheen moet om verder te komen in je avontuur.
De game gaat over het eenzaam zijn als jonge vrouw en alle perikelen die daarbij komen. Gedurende de game krijg je steeds meer informatie over je character en het leven dat zij heeft, ik moet zeggen dat het een indrukwekkend verhaal is en dat het niet voor iedereen geschikt is. Gedurende dit avontuur brengt de game een goede boodschap over en zet je zeker eens aan het denken.
En in dit avontuur zit dus het psychische gedeelte, Kay (de hoofdrolspeelster en het character dat jij bestuurt) heeft een paar probleempjes in haar leven. Haar problemen komen naar voren gedurende je avontuur met Kay en dit is een heerlijk meeslepend verhaal. Niet voor diegenen die het echt meemaken want het kan best heftig zijn. Desalniettemin is dit het grootste pluspunt van de game, wat zeg ik, het enige pluspunt.
Besturing, Graphics, Gameplay, Voiceacting, etc.
Zoals je net al gelezen hebt, zag ik maar 1 pluspunt. Dat is erg jammer want de game heeft veel potentie. De graphics zijn redelijk te noemen, ben af en toe een paar vage dingen tegengekomen zoals dat mijn boot voor de helft door een hek heen glitchte, Kay haar been door de boot heen stak en zo nog een paar kleine dingen. Dan komen we op de voice acting, de stem van Kay vond ik zo verschrikkelijk slecht dat ik moeite had om me te concentreren op de story. Het halfbakken oost blokkerige engelse accent trok me volledig uit de game.
De game voelde ook traag aan, op het bootje ging het best goed maar eenmaal op land werd het er niet makkelijker op. Bij de afgrond een sprong maken naar de overkant was lastig in te schatten, je kan wel zien waar de afgrond begint maar de grootte van het gat en of je de sprong dus zal halen is lastig te zien.
Ik heb de game op de PC gespeeld en dus ook met toetsenbord en muis gespeeld. Waar de wasd + spatie gewoon prima werkt is de besturing van de muis wel anders, een rondje draaien duurde een eeuwigheid, zelfs als ik de dpi (lees: reactiesnelheid van de muis) veranderde ging het nog steeds erg traag. Nu kun je natuurlijk gewoon een controller gebruiken maar niet elke pc gamer heeft een controller en om er speciaal één te moeten aanschaffen hiervoor is een beetje overbodig.
Voor de rest is de game best saai, je volgt het verhaal terwijl je met je bootje rondvaart, af en toe ga je aan land en loop je een vaste route en kom je een paar saaie collectibles tegen. Eenmaal dat gedaan, dan ga je weer je bootje in en begint het weer opnieuw. Daarnaast is de game erg kort, 5 a 6 uurtjes en je bent er wel door, ga je voor alle collectibles dan kun je er een uurtje aan vastplakken.
Is alles dan slecht?
Nee, absoluut niet. Ik heb me zeker vermaakt met de game. De story is pakkend en sleept je makkelijk mee als je er eenmaal inzit. Helaas zijn er wel teveel minpunten die je nu eenmaal niet kan negeren en zelfs storend zijn om deze game geslaagd te noemen.
review door Brian Bloemendal
