Met de reboot van Tomb Raider in 2013 werd een nieuwe weg ingeslagen door de ontwikkelaars. Het sekssymbool Lara was verdwenen, wat we nu kregen was een vrouw die in een situatie terecht kwam die eigenlijk te moeilijk en hard voor haar was. De eerste kill, een beest omdat Lara moet eten om te overleven, werd opgevolgd door tranen, excuses en een gebroken vrouw. Hoe ander is het nu.
Die eerste reboot heb ik in de tijd van de Xbox 360 met enorm veel plezier gespeeld. Het avontuur bracht niet alleen een nieuwe Lara, ook de opzet van de gehele Tomb Raider-franchise was veranderd. Met een grote, open wereld kon je gaan en staan waar je wilde. Natuurlijk was er een verhaal dat je aan je hand vasthield om zo steeds verder te komen op het eiland, maar het hoefde niet per sé. Je kon je gang gaan. Opvolger Rise of the Tomb Raider vond ik persoonlijk op alle fronten een betere game. De wereld was interessanter, het verhaal zat beter in elkaar en hier en daar zag je in Lara de Tomb Raider verschijnen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de belachelijk goede visuals (ik speelde de game op de Xbox One X). Dat ik uitkijk naar het vervolg mag dan ook duidelijk zijn. Toch heeft deze E3 er voor gezorgd dat ik minder interesse in de game heb gekregen. Weet wel, natuurlijk gaat deze game in mijn collectie verschijnen, maar toch wringt er iets.
We hebben inmiddels behoorlijk wat trailers van Shadow of the Tomb Raider gezien, inclusief behoorlijk wat gameplay. Daarnaast waren de speelsessies voor journalisten op de E3 bijzonder positief. Ik denk niet dat je zomaar ergens een website vindt die de game na de speelsessie met de grond gelijk wil maken. Iedereen is positief, dat is tof. Shadow of the Tomb Raider draait om een Lara die een evolutie mee aan het maken is. Waar ze eerder moeite had met het vermoorden van een beest om zelf te blijven leven, waar ze haar menselijkheid graag bij vast hield, komt ze nu vooral over als iemand die alles doet om haar doel te bereiken. Het maakt niet uit over hoeveel lijken ze moet gaan. Wanneer je de beelden op het web ziet, waarin ze als een heuse in modder gehulde Rambo-killing machine tekeer gaat, zie je dat er een behoorlijke stap gemaakt is. Ze lijkt te zijn geworden wat ze altijd zo heeft gehaat. En dat is wat mij persoonlijk tegen het verkeerde been schopt. Ja, het is Tomb Raider, maar ik zie alleen maar beelden waarin Lara op de meest gruwelijke manieren hordes vijanden af weet te maken.
Tijdens haar tochten zal Lara de verborgen stad Paititi vinden. Een groot gebied vol met sidequests en traders. Een gebied waar jij als speler even tot rust kunt gaan komen. Zie het als een hub, waaruit je steeds verder weet te trekken. Interessant is dat Eidos gaat voor een totale ervaring. Het is mogelijk om de NPC’s hier in hun originele taal te laten spreken. Waar normaal iedereen Engels spreekt, kun je nu hele gesprekken in Mayan horen. De kans dat je het gesprek kunt volgen is nihil, maar het zorgt ervoor dat je op een gelijke voet staat met de Lara onder je knoppen. Ook geeft de game in deze ‘Immersive Mode’ minder hints naar dat wat je moet gaan doen. De tombes die verstopt zitten blijven verstopt, tot jij ze zelf weet te vinden. Toch hoef je niet te denken dat je volledig verloren bent. Lara zelf zal haar kennis gebruiken om jou hints te geven. Maar ook deze zijn uit te zetten. Dan wordt Shadow of the Tomb Raider een redelijk hardcore ervaring.
Lara heeft duidelijk niet stilgezeten tussen Rise en Shadow en heeft zichzelf wat trucjes aangemeten. Je kon ze al zien in de vele trailers die vrij zijn gekomen tijdens de E3. Denk bijvoorbeeld aan het feit dat ze zichzelf in kan smeren met natte, vieze modder om zo helemaal in de omgeving op te gaan. Want en donkere omgevingen waarin alles vies is, en jij die vies op de grond ligt of tegen een boom staat gehurkt… ja, dat wil er wel eens voor zorgen dat je vijanden je minder goed zien. De avonturier wordt de jager. Iets wat een logisch verloop is van deze nieuwe Lara en waarbij ik enorm benieuwd ben hoe dit uit gaat pakken. Want ook bij dit is het wederom vooral een trucje om ervoor te zorgen dat Lara nog beter haar vijanden om weet te leggen. Lara Croft lijkt in dit deel dan ook weer de schietgrage Tomb Raider te worden die we kennen van vroeger. En misschien ben ik daar persoonlijk gewoon nog niet klaar voor.
In oktober ligt Shadow of the Tomb Raider in de winkel. Tot die tijd hoop ik dat de ontwikkelaar me nog een beetje kan overtuigen van het feit dat we, onder de moordmachine die we nu zien, nog steeds een beetje die Lara uit de eerste twee delen terug gaan zien. Ik ga met je op avontuur Lara, dat sowieso…
