Ik heb een haat/liefde verhouding met simulatie-games. Ik kan me heus wel eventjes vermaken met het ontwerpen van een pretpark of het runnen van een hospitaal, maar zodra het boeltje op werk gaat lijken haak ik af. Vooral bij farm simulators is dat een probleem voor me. Gewassen planten en koeien melken, er zit een zekere sleur achter die ik niet associeer met leuk gamen. Een repetitieve cyclus waar je de groei van je bonen moet monitoren en vervolgens met NPC’s moet onderhandelen over de verkoopprijs ervan is gewoon niet mijn idee van leuk tijdverdrijf. Dit brengt me bij Slime Rancher. Ja, het is in essentie een farm simulator, maar dan wel eentje die gesitueerd is in outer space en waarin de wortelen en sla vervangen zijn door schattige blobjes slijm. Kijk, en dan wordt zo een farm sim dus plots heel wat boeiender.
Er is een dun verhaaltje aanwezig dat leuk fungeert als kapstokje om de game aan op te hangen. Als speler neem je namelijk de rol aan van Beatrix LeBeau, een boerenmeid die naar de Far Far Range menig lichtjaren verwijderd van Aarde werd gestuurd om een succesvolle boerderij uit te bouwen. Dat doe je dus door de lokale slijmblobjes te vangen en voor hen te zorgen. Veel gevaar schuilt daar niet achter. De buitenaardse planeet is warm en kleurrijk en de slijmpjes zijn schattig glimlachende blubbertjes. Veel heeft het op verhalend vlak allemaal niet om het lijf uiteraard, maar de e-mails van het thuisfront en de boodschappen die je in de spelwereld terug kan vinden die achtergelaten werden door de vorige boer zorgen voor een leuke context.
Context, schmontest uiteraard, het is de gameplay waar het echt om draait en op dat vlak is Slime Rancher best amusant te noemen. Je speelt de game in een first-person perspectief, wat uiteraard al volledig anders is dan bij andere farm sims, en trekt er met je VacPack op uit. Met die veredelde stofzuiger kun je slijmpjes en andere belangrijke elementen opzuigen die je vervolgens kan gebruiken om je boerderij uit te breiden. Natuurlijk zou je kunnen denken dat je gewoon kan er op uittrekken en alles opzuigen om je heen en klaar… alleen werkt het uiteraard zo niet. Je VacPac heeft vier unieke slots en die zijn gelimiteerd in het aantal dingen die ze kunnen huisvesten. Uiteraard kun je die Slots gaandeweg uitbreiden met geld dat je verdient, of je kan je VacPac upgraden tot een soort jetpack om op moeilijk bereikbare plekken te komen en dat soort dingen, maar daar moet je uiteraard voor blijven spelen en blijven verdienen.
Je boerderij zelf uitbouwen is uiteraard ook belangrijk. Je hebt kooien nodig om de slijmpjes in te bewaren of een vijver voor waterslijm, je moet een tuintje hebben om de vegetarische slijm te kunnen voederen, kippen voor de vleeseters, een silo om dingen in te bewaren en ga zo maar door. In het begin zal je zelf erg veel manueel moeten doen en de diverse slijmerds voederen en tevreden houden zodat ze plorts produceren. Deze kubusjes is waar het allemaal om draait want dat is je bron van inkomsten. Inderdaad, je verzamelt ruimteslijmstront, dat is je job. Hoe dan ook, hoe meer van die shit dat je verzamelt, hoe meer geld je verdient en hoe meer je dus kan investeren in betere spullen. zoals upgrades om sneller te rennen of meer dingen in je VacPac op te zuigen of machines die je Blobs voor je voederen. Er zit een behoorlijk bevredigende cyclus in die gameplay verscholen die Slime Rancher een leuk spelletje maakt. Verzamel de dingen die je nodig hebt en breng ze naar je boerderij, zorg dat je gevangen Blobs het goed hebben en verkoop hun poep, het is simpel doch belonend omdat je constant het gevoel krijgt progressie te maken. Het leuke is dat er uiteraard ook nuances zijn aangebracht aan die gameplayloop. Zo moet je op de computer de waarde van Plorts in de gaten houden omdat die zoals bij een aandelenkoers wijzigt en je dus strategisch moet inschatten wanneer je het best je shit verkoopt om het meeste winst te kunnen maken. Ook de Blobs zelf vergen wat inzicht, die komen namelijk in verschillende kleuren en sommige zijn aardig, andere nogal agressief, en dan zijn er uiteraard ook nog de Tar Slimes waar je voor moet oppassen omdat die in essentie een ziektevirus zijn die heel je boerderij kunnen besmetten. Het zijn minieme uitdagingen in een game die eigenlijk vooral bedoeld is om erg ontspannend te zijn. Er zijn doelstellingen te behalen en je kan nieuwe stukken boerderij openen op andere plekken van de planeet, maar het is toch grotendeels hetzelfde wat je door de game heen doet. Daar is niks mis mee, er zit een zekere verslavende charme achter de game die het uiterst geschikt maakt om regelmatig op te pikken voor korte sessies. Wat de game ontbreekt op vlak van diepgang maakt het namelijk wel goed door gewoon leuk te zijn en soms is dat genoeg.
Slime Rancher weet de basis van een farm-sim leuk te maken door de gameplay vlot te houden en de focus deels op exploratie te leggen. Dat levert een leuk spelletje op die wat inboet aan diepgang, maar daar wel genoeg onschuldige fun tegenover zet om vele kortere speelsessies te verantwoorden. Een ideaal tussendoortje dus.
