Na meerdere malen uitstel, waarvan wij hoopten dat het kwam door een in ontwikkeling zijnde Nintendo Switch-variant, ligt South Park: The Fractured but Whole nu écht vanaf 17 oktober in de schappen. Een Switch-versie komt er helaas niet en een andere specifieke reden voor het uitstel hebben we ook niet gekregen, maar de missie die wij op de Gamescom gespeeld hebben gaf gelukkig gewoon dat oude, vertrouwde South Park-sfeertje. En dan nog net een tandje extremer dan in The Stick of Truth.
Het grootste compliment dat The Stick of Truth kreeg, was dat de game er daadwerkelijk uit zag als een aflevering van de tv-serie. Bij The Fractured but Whole is dat niet anders. Verwacht geen verbeterde graphics of andere nieuwe, vernuftige technische trucjes; het spel ziet er precies hetzelfde uit als zijn voorganger. Maar dat is helemaal niet erg, aangezien die look-and-feel dus eigenlijk al perfect was. Waar de ontwikkelaars wél aan gesleuteld hebben, is een andere, uitdagender vorm van gameplay én aan grove grappen die het daglicht nóg slechter kunnen verdragen. In positieve zin uiteraard.
Wederom kruip je in de huid van een ‘new kid’ die net in South Park is komen wonen. De gebeurtenissen uit The Stick of Truth liggen inmiddels in het verleden, maar Cartman heeft uiteraard weer een nieuwe strijd tussen twee groepen van de jonge bewoners van South Park doen ontstaan. Deze keer bevolken (de South Park-versies van) superhelden het strijdtoneel; enerzijds de groepering van Cartman ‘Coon & Friends’, anderzijds de ‘Freedom Pals’. Nieuw is dat je, behalve een kant waarvoor je vecht, nu ook het geslacht van je karakter kunt kiezen. Zelf hebben we daar weinig van meegekregen; tijdens onze demo werden we direct in een missie gedropt.
Met superheld ‘Captain Diabetes’ (Scott Malkinson) aan onze zijde moesten we een stripclub infiltreren om een van de aldaar aanwezige vrouwen van lichte zeden informatie te ontfutselen. Onmiddellijk werden we al overspoeld met de nodige grappen en grollen zoals die alleen in South Park kunnen zitten; wederom is overduidelijk dat het script van de game geschreven is door de makers van de serie. Ook de bizarre eerste objectieve liet op dag vlak niks aan de fantasie over: doe een lapdance (ja, twee kleuters die een lapdance uitvoeren) bij twee dronken mannen en kom op die manier achter de naam van de stripster die de benodigde informatie heeft. Controverse wordt niet geschuwd, zeker niet wanneer je vervolgens ziet dat er een mini-game volgt waarin je hitsige bewegingen moet maken tegen de edele delen van beide lieden.
Wanneer de mannen erachter komen dat hun ‘dames’ eigenlijk meer interesse hebben in een gesprek dan in een happy end, ontstaat er een battle waarin de game haar nieuwe gevechtsmechanieken demonstreert. De turn-based aanvallen die we uit het eerste deel gewend zijn bestaan op zichzelf nog, maar wel met een toevoeging die de gameplay flink verandert. Het speelveld is in The Fractured but Whole verdeeld in vakken van waaruit je je aanvallen doet. Per beurt kan je je maar beperkt bewegen en iedere aanval heeft een ander bereik qua aantal vakken, dus je moet goed nadenken over welke vijand(en) je wilt raken en op welke plek je daarvoor moet gaan staan. Omdat we in de demo maar één gevecht hebben gehad is het lastig om er een oordeel over te vellen, maar het lijkt in ieder geval meer uitdaging met zich mee te brengen dan The Stick of Truth.
Het is zelfs al lastig om een voorlopig oordeel te vormen naar aanleiding van een speelsessie van nog geen tien minuten, maar afgaande op de ene scène die we gespeeld hebben, vallen er gelukkig wel een paar dingen (voorlopig) te concluderen. Ten eerste lijkt het erop dat de humor in The Fractured but Whole nóg een stapje verder gaat, wat misschien ook al een beetje af te leiden valt aan de hand van de titel van de game. Ten tweede poetst de ontwikkelaar aan de moeilijkheidsgraad van het spel door de gevechtsmechanieken op de schop te gooien, en ten derde voelt ook deze tweede game binnen de ‘franchise’ weer aan alsof je je in een interactieve episode van de tv-serie bevindt. Dat de game uiteindelijk bijna een jaar na de oorspronkelijk geplande releasedatum uit gaat komen is, vergelijkbare gevallen in het achterhoofd houdend, niet altijd een goed teken, maar deze speelsessie gaf ons in ieder geval vertrouwen.
