Games zijn duur. Tenminste, als je kijkt naar wat je er puur materieel gezien voor krijgt. Een plastic schijfje in een plastic doosje, soms een boekje erbij. Beetje mooi bedrukt. En dan gaat het nog om een fysieke game, als je een spel digitaal aanschaft, krijg je helemaal niks tastbaars. Mede daardoor valt het soms moeilijk voor te stellen dat games kosten wat ze kosten. Want echt goedkoper kan het eigenlijk niet. Of toch wel?
Als ik denk aan de kosten van een game, is de prijs die ik betaald heb voor FIFA 2000 voor de originele PlayStation het eerste dat in me opkomt. Maar liefst 130 gulden moest ik ervoor neertellen. Normaal gesproken ben ik helemaal niet van het terugrekenen naar guldens, maar dit getal geeft al helemaal aan hoeveel geld games eigenlijk kosten.
Beredenerend aan de hand van het aantal manuren dat is gaan zitten in de ontwikkeling van een gemiddelde game, is de prijs best te verantwoorden. Zeker wanneer je bedenkt dat er van het bedrag dat je betaalt maar een deel (als ik me niet vergis ongeveer de helft) naar de ontwikkelaar gaat. De rest is voor de uitgever, marketing, transport, de winkel waar je de game koopt, et cetera. Lange tijd heb ik dan ook geen vraagtekens gezet bij de prijs die ik betaal als ik een game koop. In vergelijking met een bioscoopkaartje is het eigenlijk zelfs best goedkoop. Dan betaal je zo twaalf euro voor anderhalf tot twee uur vermaak, terwijl je met de gemiddelde game als het goed is minimaal een uur of twintig (zo niet meer) zoet bent. Maar de laatste tijd is er een trend gaande waardoor ik me toch af ben gaan vragen of games niet goedkoper kunnen worden, terwijl ze misschien onder de streep dan nog meer opleveren ook.
Sales. Uitverkopen. Acties. En dan voornamelijk in de online winkels voor PC, PlayStation 4 en Xbox One. Nu zijn die er al langer natuurlijk, maar het moment waarop games tegen een flink gereduceerde prijs worden aangeboden, lijkt steeds sneller na de release te zijn. Voorbeeldje: Watch Dogs 2. Uitgekomen op 15 november vorig jaar, op moment van publicatie van dit artikel nog geen twee maanden geleden dus. Op Black Friday, een week na de release, werd de game al verkocht voor 45 euro. Een korting van 15 euro op de adviesprijs dus. Ongeveer een maand later was Watch Dogs 2 onderdeel van de Christmas Deals in de PlayStation store; nog geen veertig euro telde je neer voor een digitaal exemplaar. Momenteel betaal je bij de MediaMarkt standaard diezelfde prijs voor een fysiek exemplaar. Feitelijk gezien is de game dus amper voor de ‘normale’ adviesprijs van zestig euro verkrijgbaar geweest.
Naar de reden van deze prijsverlaging kunnen we alleen maar gissen. Tegenvallende verkopen, marketing-strategie, het kan van alles zijn. Vast staat in ieder geval dat Ubisoft met deze verkoopprijs de meeste winst denkt te behalen. Voor veertig euro zullen allicht meer mensen Watch Dogs 2 willen spelen dan voor zestig euro. Per game wordt dan minder winst behaald, maar uiteindelijk kan de totale omzet (en dus ook winst) alsnog hoger uitpakken doordat het spel meer wordt verkocht. Ongetwijfeld zal het gehele scenario van tevoren doorgerekend zijn door Ubisoft, en dat we deze trend tegenwoordig bij meer games zien, is tekenend. Ook bijvoorbeeld Battlefield 1 en Call of Duty: Infinite Warfare waren onderdeel van eerdergenoemde Christmas Deals voor de PlayStation 4.
Het lijkt alsof er iets aan het gebeuren is. Een trend die langzaamaan ontstaat. Zouden de uitgevers met de immer groeiende gamesindustrie inderdaad meer winst behalen door verkoopprijzen te verlagen en daardoor meer exemplaren te verkopen? Als het antwoord daarop ja is, hebben we een gulden snede: games die vanaf release voor een euro of veertig in de winkels liggen. Op de PC gebeurt dat natuurlijk al, dus dat zoiets ook voor consoles gaat gebeuren, is zeker niet ondenkbaar. Zo’n situatie zou alleen maar winnaars kennen. Had ik maar een glazen bol…
