Wát een jaar was het voor Nintendo. Van geplaagde fabrikant met de Wii U, naar twijfels over de Switch en uiteindelijk dé favoriet van iedereen voor dit najaar. Er mochten misschien twijfels zijn over de Switch, met de release van Breath of the Wild waren die eigenlijk al weg. Verkoopcijfers blijven fantastisch en ook de reviews voor de games die tussendoor verschenen waren meer dan prima. Om 2017 helemaal het jaar van Nintendo te maken, zet Nintendo dit najaar natuurlijk het paradepaardje genaamd Mario in. Super Mario Odyssey moet de game worden waardoor iedereen een Switch in huis wil halen. Is dat ook gelukt?
Met Super Mario Odyssey wil Nintendo teruggaan naar de roots van de 3D Mario platformers. Nintendo deelt Odyssey namelijk in in dezelfde categorie als Super Mario 64 en Super Mario Sunshine. In Odyssey keren de grote werelden waarin je voor een gedeeltje je eigen weg kunt gaan weer helemaal terug. In Odyssey heb je dan ook meer vrijheid dan ooit te voren. Natuurlijk is Peach weer eens ontvoerd, maar deze keer brengt de zoektocht naar de prinses Mario niet alleen in het Mushroom Kingdom. Er zijn nog veel meer verschillende rijken die Mario op zijn reis aan zal doen.
Die nieuwe rijken is al meteen een punt waarop Super Mario Odyssey revolutionair is. Wie een paar jaar geleden had gezegd dat Mario eens een Nintendo-versie van New York City zou bezoeken zou waarschijnlijk voor gek zijn verklaard. Toch loopt Mario nu rond in deze wereld, tussen een aantal ‘realistische’ mensen. Het is misschien een beetje gekkig om Mario in al die andere werelden rond te zien lopen, maar uiteindelijk is het een keuze die ontzettend goed uitpakt. Het is fantastisch om alle werelden die Mario te verkennen en alle geheimen die deze werelden verbergen te ontdekken.
De gameplay van Super Mario Odyssey draait dan ook voornamelijk om ontdekken. De gameplay draait eigenlijk op twee grote steunpunten. De eerste is het gebruik van Mario’s nieuwe maatje Cappy. Cappy is een bijzonder wezen uit het Hoedenrijk en is in Mario’s pet gaan zitten. Mario kan zijn pet nu op bijzondere manieren gebruiken. Zo heeft Mario een aantal nieuwe moves in zijn arsenaal. De belangrijkste move is dat hij Cappy op bepaalde vijanden en andere personages (die geen hoed dragen) kan gooien. Hierdoor kan Mario onder meer in de huid van een kikker, een Goomba, of nog heel veel andere figuren kruipen. Dit zorgt weer voor een hoop bijzondere momenten die je nog nooit eerder hebt meegemaakt in een Mario-game. Opnieuw (voor Nintendo in ieder geval) een gewaagde keuze, maar ook een keuze die weer geweldig uitpakt.
Het tweede punt waar de game eigenlijk om draait is het verzamelen van manen. In elk rijk zijn er vaak tientallen manen verstopt door het hele rijk heen. Sommige zijn makkelijk te vinden, maar sommige manen zijn ook ontzettend goed verstopt. In elk rijk is het de bedoeling dat je een bepaald aantal manen vindt, zodat je de vliegende hoed van Mario (genaamd de Odyssee) sterker kunt maken. En als je de vliegende hoed van Mario sterker kunt maken, kun je weer andere rijken bezoeken. Voor een groot gedeelte is het aan jou welke manen je verzamelt. Het is maar net welke je ook tegenkomt op je zoektocht naar manen. Wel zijn er een aantal missies die je moet doen en die als rode draad door het verhaal heen fungeren. Deze staan aangegeven op de kaart en bestaan onder meer uit boss-fights. Mocht je het benodigde aantal manen verzameld hebben en alle missies in dat rijk gedaan hebben, dan is aan jou de keuze. Ga je nog verder op zoek in het rijk, of ga je door in het rijk waar je nu bent. Dit zorgt voor een heerlijk gevoel van vrijheid en zorgt er ook voor dat je je eigen tempo kunt aanhouden.
https://www.youtube.com/watch?v=g4xW9aCg2zY
Wanneer je steeds meteen vertrekt in het rijk nadat je de benodigde manen hebt verzameld, ben je in ongeveer 10 a 15 uur door het verhaal van Super Mario Odyssey heen. Dan begint het echter pas. Toen ik de credits haalde had ik slechts een fractie van al het te verzamelen manen en paarse muntjes (elk rijk heeft een eigen valuta, en die muntjes zitten op speciale plekken verzameld). Laten we zeggen dat ik na het zien van de credits nog geen 20 procent van de game had uitgespeeld. Na dat de credits voorbij komen, zijn er nog een aantal toffe verassingen die de game in petto voor je heeft. Mocht je alles willen verzamelen, ben je sowieso meer dan 100 uur kwijt.
Ik merkte in ieder geval dat ik na de credits terug bleef komen naar Super Mario Odyssey. De werelden zien er fantastisch uit. De manen zijn op ontzettend leuke en slimme manieren verstopt. De soundtrack is geweldig. Het gebruik van Cappy zorgt voor heel veel nieuwe manieren om de Mario-gameplay te beleven. Bijna al deze manieren zijn een toffe toevoeging aan de game. Hoewel de missies die je moet doen om het verhaal redelijk goed te zijn, is Super Mario Odyssey zeker geen makkelijke game. Een aantal manen zijn namelijk verstopt achter verschikkelijk lastige platform-secties. Niet per se nodig om het verhaal tot een einde te brengen. Maar wil je alles verzamelen zul je deze uitdagingen aan moeten gaan. Moeilijk, maar het zorgt er wel voor dat je steeds weer een poging zult willen doen. En nog een… en nog een, totdat je uiteindelijk toch die maan te pakken hebt.
Is er dan helemaal niets negatiefs over Super Mario Odyssey te melden? Er is wel een klein puntje van kritiek. Een puntje wat eigenlijk niet zou moeten mogen bij een game op de Nintendo Switch. Nintendo lijkt de game namelijk gemaakt te hebben met de televisie-stand als uitgangspunt. Nintendo heeft het liefste dat jij de game met de twee losse Joy-Cons in je hand speelt. Een aantal moves van Cappy zijn namelijk gebonden aan bewegingsbesturing. Ik moet zeggen dat deze besturing – ondanks dat ik normaal gesproken geen fan ben van bewegingsbesturing – prima werkt. Maar niet iedereen speelt met de Joy-Cons in de hand. Misschien speel je wel liever met een Pro-controller of in handheld. Dan wordt er echter niet uitgelegd hoe je deze moves alsnog moet uitvoeren. Het is (op één enkele move na) allemaal mogelijk, maar je moet het wel opzoeken op internet. Dat past niet bij de toegankelijkheid die Nintendo voor ogen heeft met Super Mario Odyssey en de Switch. Geen enorm kritiekpunt, maar wel iets waar ik me aan ergerde.
Super Mario Odyssey zorgt er voor dat Nintendo haar fantastische launch-jaar met de Switch in stijl kan afsluiten. Nintendo keert aan de ene kant terug naar de roots van Super Mario 64 door je los te laten in grote en open werelden. Maar aan de andere kant doet Nintendo een hoop revolutionaire dingen, met name door de toevoeging van Cappy. Het zoeken van manen is een fantastische bezigheid en de prachtige werelden zorgen er voor dat je keer op keer terug komt naar Super Mario Odyssey. Super Mario blijft samen met Link de ster van Nintendo. Super Mario Odyssey zorgt in ieder geval voor de beste Mario-game in jaren, en misschien wel voor de beste Mario-game ooit.
