De Tales-serie is onderhand niet meer weg te denken uit de gaming industrie. Althans voor de liefhebbers van RPG’s dan. Tales of Zestiria is dan ook alweer het vijftiende deel wat Bandai Namco op de markt brengt. Net als zijn voorgangers mag het duidelijk zijn dat Tales of Zestiria deel uitmaakt van deze bekende JRPG-reeks.
Het verhaal in Tales of Zestiria draait om Sorey. Sorey is een jongen wie erachter komt dat hij The Sheperd is. The Sheperd heeft als doel om alle malevolence uit de wereld te helpen. Malevolence wordt gecreëerd door de negatieve emoties van de mensheid en neemt de vorm aan van Hellions. Hellions zijn monsters welke verschillende vormen aan kunnen nemen en Sorey heft dus als doel om ze uit te weg te ruimen. Natuurlijk doet hij dit niet alleen, hij krijgt hulp van verschillende personages. Een aantal van deze personen zijn Seraphim, een ras van mens en dierachtige welke niet gezien kunnen worden door het merendeel van de mensheid.
Het verhaal achter Tales of Zestiria spreekt voor zich en het plot is duidelijk vanaf het eerste moment. Wat dat betreft is het een vrij rechttoe, rechtaan verhaal met niet teveel plot twists en schokkende momenten. Daarnaast is het een game waarbij je van het ene in het andere avontuur valt. Je raakt hierdoor niet snel verveeld, de game speelt lekker weg en je blijft makkelijk doorspelen om tot het volgende punt te komen.
De groep personages welke bij Sorey horen wordt, naarmate het spel vordert, steeds groter en boeiender. Wat dat betreft heeft Bandai weer een aantal personages gecreëerd waardoor er een interessante wisselwerking tussen de karakters ontstaat. Niet alleen zijn er leuke momenten, maar ook serieuze momenten. Wat dat betreft weet Bandai weer precies de goede combinatie te treffen waarbij de personages een bepaalde aantrekkingskracht op je hebben.
Het vechtsysteem is vrij makkelijk onder de knie te krijgen. Zoals bij de ander Tales bestaat Zestiria uit een open wereld waarbij je vijanden vrij rondlopen. Wanneer ze je opmerken zullen ze naar je toe rennen om je aan te vallen. Het beste is natuurlijk wanneer je hén aanvalt. Zoals zijn voorgangers maakt ook dit deel gebruik van Artes. Er zijn twee type Artes; close quarters Artes en Long range Artes, dit verschilt per personage. Daarnaast heeft de Sorey de mogelijkheid om een Seraph op te roepen en hun krachten te gebruiken, dit heet Armatiztion en zorgt voor net dat beetje extra wanneer je in de problemen zit.
Een nadeel aan het vechtsysteem is dat je niet de mogelijkheid krijgt om de camera te draaien. Voor je het weet sta je in een hoekje gepropt waar je bijna niet meer uitkomt, behalve wanneer je je vijand verslaat. Het bewegen van en naar je vijand is daarnaast vrij linear en hierdoor heb je niet zoveel speelruimte. Soms brengt dit de nodige frustratie met zich mee.
Zoals hierboven benoemd bestaat Zestiria uit een open wereld waarbij je de vrijheid hebt om je door verschillende delen van deze wereld te wandelen. De main quest wordt aangeduid door een ster, waardoor het vrij makkelijk is om deze te vinden. Daarnaast zijn er een aantal side-quests, deze zijn niet verplicht. Zo kun je bijvoorbeeld op zoek gaan naar Normins. Deze beestjes kunnen je equipment upgraden met special skills. De Normins zijn over de hele wereld te vinden. Hoewel het niet nodig is om de Normins te zoeken is het natuurlijk altijd handig om extra skills te verkrijgen. Daarom is het de moeite waard om toch even uit je weg te gaan om deze kleine monstertjes te vinden.
Een handig foefje van je teamgenoten is dat je ze verschillende opdrachten kunt geven op de world map. Deze Support Talents zijn enorm handig. Zo kun je ze opzoek laten gaan naar geld of items. Ook kunnen ze items maken, je health in de gaten houden of er voor zorgen dat je extra zachtjes langs vijanden kunt sneaken. Ieder personage heeft een aantal van deze Support Talents om uit te kiezen. Deze toevoeging is eigenlijk best prettig. Je hoeft er niks extra’s voor te doen maar krijgt op deze manier toch wat extra, zoals bijvoorbeeld items en geld.
Als laatste wil ik even een moment nemen om stil te staan bij de geweldige muziek van Tales of Zestiria. De muziek zorgt elke keer opnieuw voor net dat beetje meer bij de gameplay. Waar je ook mee bezig bent, de muziek hebben ze er op aangepast. Je merkt duidelijk dat ze hier hun tijd in hebben gestoken en dit zorgt net voor dat beetje extra wat een game het waard maakt om je geld in te steken.
Tales of Zestiria is gewoonweg een game voor liefhebbers van JRPG’s. Wat dat betreft doet Bandai Namco met deze game wat het zo goed doet bij alle Tales-games en daarmee brengt het weer een game op de markt welke je niet links kunt laten liggen. De tot in de details uitgewerkte personages, de verhaallijn en de muziek maken de game een mooie, leuke en vooral boeiende ervaring. Hoewel er hier en daar wat puntjes zijn welke wat beter uitgewerkt kunnen worden (zoals de enorm irritante camera tijdens gevechten) zijn dit niet punten waarvoor je Tales of Zestiria mag laten liggen. Wat dat betreft zijn deze puntjes gemakkelijk te vergeten wanneer je je geheel in het verhaal bevind en je niets liever wilt dan zien hoe de personages hun avontuur tot een goed einde brengen.
[review pros=”+ Boeiende personages
+ Geweldige muziek
+ Interessant verhaal” cons=”- De camera draait soms wat onhandig
– Het verhaal is alleen wel wat voor de hand liggend” score=75]
