The Legend of Zelda: Majora’s Mask kwam voor het eerst uit in 2000. Nu, vijftien jaar later, gaat Link nogmaals op hetzelfde avontuur en net als Ocarina of Time is dit keer het platform van keuze de 3DS. Hoewel er kleine verschillen zijn toegepast in de game, is hij veelal hetzelfde en één ding is zeker niet veranderd; de vreselijke drie dagen waardoor je op de meest vervelende momenten terug in de tijd moet!
Wanneer je de game begint, krijg je meteen problemen met de Skull Kid. De grappenmaker zorgt ervoor dat je Epona kwijtraakt en verandert je in een Deku Scrub. Na een korte inleiding kan je al snel aan de slag en op zoek gaan naar een manier om weer terug te veranderen naar je eigen gedaante. Je krijgt hiervoor drie dagen, aan het eind waarvan je de Skull Kid weer ziet en de wereld op het punt staat om te eindigen. Link zou Link niet zijn als hij niks kon doen om dit tegen te gaan; wanneer je speelt op de Ocarina dan kan je de tijd terug draaien en al snel begin je weer aan het begin van de drie dagen die je net hebt doorlopen! Alles is hetzelfde als drie dagen geleden, niemand weet meer wat er is gebeurd en alles begint opnieuw. Het enige verschil is dat je weer veilig Link bent en je een Deku masker krijgt waarmee je weer in een Deku Scrub kan veranderen wanneer je wilt. Na drie dagen zal de Skull Kid weer op de klokkentoren te vinden zijn en staat de wereld weer voor het moment van de ondergang. Om de Skull Kid te verslaan ga je op avontuur naar vier verschillende uithoeken van het land waar je opdrachten moet uitvoeren om dichter bij je doel te komen.
Tijdens je quest verzamel je maskers waar bepaalde vaardigheden aan verbonden zijn; hoe meer maskers je hebt, hoe meer je dus kan doen tijdens de game. Ook heb je de mogelijkheid om met de Ocarina verschillende deuntjes te spelen waardoor je bijvoorbeeld de tijd langzamer kan laten gaan, tempels kan openen en van de ene naar de andere plek kan reizen zonder teveel tijd te gebruiken. Ook deze deuntjes verzamel je door het spel heen. Wat je ook, in het begin van het spel, krijgt is de Bomber’s Notebook. Hierin wordt bijgehouden welke side quests je nog moet uitvoeren, wanneer welke personages waar zijn en welke quests je al hebt uitgevoerd. Dit is enorm handig want op ten duur kan je natuurlijk echt niet meer onthouden waar nu precies iedereen te vinden is, op welke tijd en op welke dag.
Qua gameplay werkt Majora’s Mask op de 3DS erg prettig. De spullen die je nodig hebt staan op je touchscreen waardoor je er makkelijk bij kan en niet teveel hoeft te switchen tussen je Gear. Daarnaast heb je ook natuurlijk de mogelijkheid om de knoppen te gebruiken om bijvoorbeeld van masker of boog te wisselen. Je raakt echter enorm snel aan gewend aan de eerste optie en persoonlijk maak ik meer gebruik van mijn touchscreen om van spullen te wisselen dan de knoppen. De game is erg recht toe recht aan, maar dit vind ik dan ook wel de charme van The Legend of Zelda: interacties zijn met A, je zwaard opbergen met B, het hoeft allemaal niet te ingewikkeld te zijn (de tempels doorlopen is al ingewikkeld genoeg…) Verder werkt de game veelal zoals je gewend bent van elke andere Legend of Zelda game die ooit is uitgebracht. Je hebt dezelfde soort Gear, je springt, je rent en moet puzzels oplossen om verder te komen.
Ook qua looks en muziek blijft The Legend of Zelda eigenlijk altijd wel hetzelfde. Dit is dan ook de charme van de reeks. De lekker gekleurde wereld en vrolijke deuntjes zijn prettig om naar te kijken en luisteren. Hierin moet ik zelfs toegeven dat Majora’s Mask één van de weinige games is die ik tot nu toe constant met de muziek aan heb gespeeld.
Waar ik persoonlijk wel enorm gek van werd, en nog steeds keer op keer word, is de tijd die je krijgt voordat je weer terug in de tijd moet. Ik kan er persoonlijk echt geïrriteerd van worden dat je dat vreselijke gele aftelklokje onder in je scherm krijgt wanneer je nog snel even met iemand wil praten in de regio. Wanneer je namelijk terug in de tijd gaat moet je weer beginnen in de stad. Wanneer ik vind dat ik nog even met iemand moet praten wil ik dat meteen doen en niet wachten tot de tijd is terug gedraaid, ik naar die plek ben afgereisd, de persoon weer heb gevonden en DAN met hem of haar kan praten. Toen ik me in de eerste tempel bevond, in de laatste kamer voor de eindbaas en ik hier dus niet meteen doorheen kwam met nog maar één dag op de teller… tja, ik word dan lichtelijk gestrest. Voor mij heeft deze tijddruk dan ook geen meerwaarde voor de game, behalve het feit dat het past in de verhaallijn.
Nog een lastig puntje met de cyclus van drie dagen is dat je een keuze moet maken wat je gaat doen in de tijd die je hebt. Maak je de keuze om verder te gaan in het verhaal of maak je de keuze om side quests te gaan doen; beide ga je namelijk echt niet halen in de drie dagen. Wanneer je besluit om je focus te leggen op de verhaallijn dan moet je, voor mijn gevoel, hier ook echt mee doorgaan tot je aan je nieuwe dagen begint want anders blijf je als kip zonder kop rondrennen en kom je uiteindelijk helemaal nergens aan toe.
Wat ik ook echt even moet zeggen is dat Marjora’s Mask één van de weinige games is waarbij ik daadwerkelijk gebruik heb gemaakt van het 3D beeld van de 3DS. Bij veel games ga ik na een tijdjes scheel kijken of krijg ik hoofdpijn van het rare 3D gebruik, bij deze game is dat niet. De 3D functie is netjes verwerkt in de game en geeft soms voor mijn gevoel zelfs een extraatje. Dit vond ik dan ook echt een pluspunt want je hebt, naar mijn idee, geen 3DS om ten aller tijden in 2D te spelen.
Voor de spelers van de originele game die hem nogmaals willen spelen is The Legend of Zelda: Majora’s Mask voor de 3DS een aanrader. Sowieso voor jeugdsentiment (de meeste zullen in vijftien jaar toch wel van tiener naar volwassenen zijn gegaan) en daarnaast omdat het gewoon een leuke game is om te spelen. Voor nieuwe gamers die onbekend zijn met Majora’s Mask of The Legend of Zelda in het algemeen, maar wel een voorliefde voor dit soort games hebben, is het ook een titel om aan te schaffen. Wat dat betreft blijft The Legend of Zelda niet voor niks voor velen een Nintendo topper; het is gewoonweg een prettige en leuke game om lekker te spelen op je zondag middag of bijvoorbeeld in de trein. Hoewel de 3-dagen cyclus echt wat panische reacties uit kan lokken, is het het waard om daar doorheen te prikken want je krijgt er een geweldige game voor terug.
[review pros=”+ Een Legend of Zelda remake!
+ De 3D mogelijkheid is een daadwerkelijke toevoeging aan de game
+ Touchscreen is enorm handig om te gebruiken als menu” cons=”- De 3-daagse cyclus blijft vervelend” score=95]
