Kunnen we een jaar zonder een game met de LEGO handelsnaam er aan gekoppeld? Als het aan Warner Bros. ligt niet. Dit jaar kreeg ik tijdens Gamescom niet één, niet twee, niet drie maar gewoon vier LEGO-titels te spelen die spoedig gaan verschijnen. Mijn favoriete van deze allemaal? The LEGO Ninjago Movie Video Game!
Wanneer ik mijn collectie bekijk zie ik dat ik 23 titels in de kast heb staan die het woord ‘LEGO’ in de naam hebben zitten. Van deze 23 titels heb ik er 17 tot de volle honderd procent uitgespeeld. Je kunt er dus vanuit gaan dat ik mijn portie LEGO op gamegebied wel heb gehad. Toch blijven de games een onverklaarbare aantrekkingskracht op me hebben. Is het dat vrolijke, kleurrijke sausje dat zo afsteekt tegen de overige games die ik speel? Is het de gameplay die, hoewel steeds hetzelfde, leuk is om te spelen? Of is het toch de licentie die zich steeds aan LEGO weet te koppelen? Want waar LEGO veel franchises heeft mogen omarmen, heb ik veel series aan me voorbij zien gaan. Denk aan Lord of the Rings, Pirates of the Caribbean, Star Wars, Jurassic World en Harry Potter, bijvoorbeeld. Leuk gegeven is dat de game die ik persoonlijk het minst leuk vond, een game was die aan een eigen licentie was gekoppeld. Niet dat ik de game slecht vond, maar ik vond ‘em minder interessant tijdens het spelen. Ik heb het over The Lego Movie Videogame. Precies om die reden was ik stiekem een beetje bang dat ik deze nieuwe titel minder interessant ging vinden. Deze is namelijk ook op een LEGO film gebaseerd die later dit jaar gaat verschijnen.
In oktober verschijnt The LEGO Ninjago Movie in de bioscopen. Het brengt het avontuur van de gekleurde blokjes voor de derde keer op rij (na The LEGO Movie hadden we The LEGO Batman Movie die middels LEGO Dimensions weer een game kreeg) naar het grote scherm. Dit keer verkennen we echter de wereld der Ninja’s. En uiteraard zal de game rond dezelfde tijd in de winkel komen te liggen. Het woord filmgame komt dan ook meteen bovendrijven. Maar we weten dat de LEGO games best onderhoudend zijn tijdens het spelen en dat ze veel content bieden. Het is alleen dat ik The LEGO Movie Videogame wat kariger vond. Of Ninjago bij deze game aan gaat sluiten is nog niet te zeggen. Ik mocht namelijk maar één level spelen. Met een tweede speler erbij, dat dan weer wel.
Het level begon met een kleine trailer van de film. Natuurlijk om mij als speler even te wijzen op dat wat komen gaat in de bioscopen. Maar, voor filmtrailers bezoek ik de Gamescom niet. Wel gaf het een beetje context voor dat wat ik ging spelen. Want met één leveltje kan een game als deze niet het verhaal vertellen dat het wil doen. Logisch ook. Met twee Ninja’s ging ik dus op pad. De ene had twee zwaarden, de andere een grote hamer. Iets wat meteen merkbaar was tijdens de combat. Het mannetje met de zwaarden (de andere speler) was veel sneller in zijn moves, terwijl ik met mijn hamer trager was, maar veel sterker. De grotere vijanden waren dan ook allemaal voor mij terwijl de andere speler de snellere, minder krachtige van me af wist te houden. Het brengt het samenspel naar een nieuwe dimensie die we nog niet hadden in de LEGO-games. En dat is tof.
Tijdens het level, wat vliegensvlug ging overigens, vulde een combometer wanneer we goed aan het vechten waren. Wanneer deze gevuld was, was het mogelijk om een finisher los te laten op mijn geblokte tegenstanders. En hoewel het op het scherm erg tof oogde zat ik als een rammende idioot op de X-knop van de controller te drukken. Maar hey, het oogt leuk. Denk nu niet dat de actie hard is, dat de mannetjes gruwelijk sterven. Nee, we blijven hier een LEGO-game spelen. En die moet het goed doen bij jong en oud. Iets wat de serie in het verleden heeft bewezen te kunnen doen.
Wel merkte ik dat de game meer de focus had liggen op het vechten dan op het ontdekken en platformen van de vorige games. Natuurlijk, dit keer spelen we met ninja’s. Het zou wat zijn als ze heel de game met en drankje aan het strand gaan liggen natuurlijk. Ninja’s staan gelijk aan strakke aanvallen en veel vechten, dus dat is wat we gaan krijgen. In een scene zat ik zelfs op de rug van een gigantische draak, vliegend door de straten, vuurballen schietende naar iedereen die solliciteerde naar een enkeltje richting de eeuwige LEGO bouwvelden. Gelukkig moest ik ondertussen nog steeds de befaamde studs verzamelen, objecten kapot slaan om nieuwe dingen te bouwen en door de nodige humoristische scenes heen. Het blijft LEGO.
Of The LEGO Ninjago Movie Video Game een game gaat worden die we over vijf jaar noemen naast de Star Wars, Indiana Jones en Harry Potter’s van deze LEGO-wereld valt nog te bezien. Mijn eerste indruk was echter een hele positieve. De game is sneller dan ooit, de actie meer aanwezig en de humor blijft in het middelpunt van de aandacht. LEGO doet LEGO zoals LEGO al vaker LEGO doet, zeg maar. Alleen dit keer met ninja’s…
