Titanfall Review

Microsoft zet sinds de aankondiging hoog in op Titanfall. Het spel dat exclusief naar Xbox One en PC is gekomen (en binnenkort ook voor de Xbox 360 te verkrijgen is), voert sinds de onthulling de boventoon in alle marketing voor Microsofts nieuwste console. Nu het spel verkrijgbaar is, is het dan ook goed om te zien dat Titanfall het waard is geweest om als vlaggenschip voor de Xbox One te dienen.

Titanfall is de eerste game van ontwikkelaar Respawn Entertainment, de studio die letterlijk gerespawned is uit de as van Infinity Ward. Na de breuk met Activision rondom Call of Duty hebben de belangrijkste namen van Infinity Ward hun biezen gepakt en zijn ze met Electronic Arts in zee gegaan. Het resultaat is een game die op het eerste oog veel lijkt op Call of Duty, maar bijzonder fris aanvoelt. Jij bent een Pilot, een soldaat met een jetpack op zijn rug en de mogelijkheid om een grote Titan (een grote, dodelijke mech) te besturen. Op het slagveld strijd je met vijf medesoldaten (andere spelers) en een hoop computer gestuurde personages. De strijd tussen de IMC en de Militia woedt al een lange tijd, het is aan jou om een definitieve deuk in de toekomst van jouw tegenstander te slaan.

Doordat je tijdens de vele online gevechten naast de overige spelers ook vergezeld wordt door een hoop bots (soldaten die door de computer aangestuurd worden), voelt Titanfall groter aan. Het gevecht is groots, overal lijkt iets te gebeuren en iedereen vecht tot zijn laatste adem. Toch zijn de bots niet alleen in te zetten als target practice, ze vormen een belangrijk onderdeel van de gameplay. Zo zijn er de spectres, robots die voor beide kanten kunnen strijden. Natuurlijk kun je ze met een goed gemikte kogel uitschakelen, maar interessanter is het om ze te hacken zodat ze niet meer voor de tegenstander vechten maar zich juist tegen hen keren. Het is een keuze die je snel moet maken. Titanfall is een snelle game, een seconde te lang nadenken over een kogel of een hack kan jouw einde betekenen.

Hoewel de game gevuld is met personages die aangedreven worden door de computer, kent Titanfall geen singleplayer. Respawn heeft gekozen voor een multiplayer campagne waarin je negen missies twee keer speelt (één keer als IMC, één keer als Militia). Tussen de missies door krijg je via de radio delen van het verhaal te horen en terwijl je speelt spelen kleine filmpjes af in de rechterkant van je scherm. Deze filmpjes gaan compleet langs je, ze komen niet aan omdat jij op datzelfde moment aan het spelen bent. Je kunt je focus niet richten op het schermpje omdat dat jouw eigen dood kan betekenen. Maar gelukkig maakt dat niet zozeer uit. Het verhaal heb ik van beide kanten tot een einde gebracht en nog zou ik niet helemaal snappen wat Titanfall nu precies wil vertellen. Het verhaal doet er niet toe, het is niet belangrijk.

Is het een goede stap geweest om geen singleplayer te introduceren in deze franchise? Misschien. Titanfall draait om het spelen met anderen, het opbouwen van een mooie tactiek om uiteindelijk een Titan uit de lucht te laten vallen. Toch had ik graag een echt verhaal gezien in de wereld die Respawn hier toont. De wereld waarin je speelt is interessant. Zo druipt de sciencefiction van je scherm en zijn maps aangekleed met vreemde, vliegende wezens, gigantische beesten in de achtergrond en mooie gevechten in de ruimte. Graag meer van dit! Hier moet meer mee gedaan kunnen worden. Call of Duty draait ook om de multiplayer, maar toch zit daar ook een campagne in. Het kan dus wel. Toch?

Wanneer je de twee campagnes tot een einde hebt gebracht (het heeft me net geen drie uur gekost), merk je dat het een mooie training was voor de echte online stand van het spel. Met verschillende modi waar je uit kunt kiezen is het aan jou om te gaan en te staan waar je zelf wil. Favoriet was al snel Attrition, een mode die te vergelijken is met Team Deathmatch. Voor alles wat je doet krijg je niet alleen XP, maar ook tijd. Tijd is cruciaal, met dertig verdiende seconden voor een kill zorgt het ervoor dat jij dertig seconden minder lang hoeft te wachten tot de game zijn titel recht aan gaat doen. “Prepare for Titanfall”. Met je Pilot ben je bijzonder wendbaar. Je bent snel, springt makkelijk van gebouw naar gebouw en lopen langs muren is geen probleem. Wanneer je echter je Titan eindelijk kunt gaan gebruiken (een moment dat nooit gaat vervelen), is de game ineens traag, log, en minder dynamisch. Het zorgt voor een sterke balans tussen het spelen van de twee. Balans is het sleutelwoord in Titanfall. Zo is het als Pilot zijnde een uitdaging om een Titan te verslaan, maar niet onmogelijk. Teamwork kan belangrijk zijn.

Tijdens het spelen verzamel je ‘Burn Cards’. Deze zijn eenmalig in te zetten en dienen als perk voor zolang jij in leven blijft. Sterf je, dan ben je de kaart en de perk kwijt. Het is zaak om deze strategisch in te zetten. Het is een tactiek die beter uit lijkt te pakken dan de perks in bijvoorbeeld een Call of Duty. Iedereen heeft de beschikking over ze, maar nooit langer dan een leven. Je vecht voor je perk. Verder zijn er meer raakvlakken met Call of Duty te vinden. Je merkt dat de geschiedenis van Respawn uit deze serie voort is gekomen. Natuurlijk level je met de XP die je krijgt en kun je op level vijftig kiezen voor de volgende ‘generation’, te vergelijken met een prestige. Daarnaast verdien je steeds meer onderdelen voor het wapen naarmate je er meer mee speelt. Denk aan een zoom of een grotere ammunitieclip. Het helpt om naar level vijftig te gaan en daarna opnieuw te starten in de volgende generatie. Met een maximum van tien generations ben je wel even bezig.

Er is geen singleplayer, het verhaal is niet interessant en de twee campagnes voelen haast hetzelfde aan. Laat dit je niet aan het twijfelen brengen. Titanfall is een fantastische game geworden die zelfs mij, als iemand die niet graag shooters online speelt, al heel wat uren bezig heeft weten te houden. De game is snel, vloeiend en voelt fris aan. Call of Duty heeft er een hele grote concurrent bij. Prepare for Titanfall!

[review pros=”+ Snel, vloeiend en fris
+ Het gebruik van Titans gaat niet vervelen
+ Goed in balans” cons=”- Verhaal komt niet over
– Twee campagnes voelen hetzelfde aan
– Verslavingsfactor 10″ score=89]