Speel jij ‘CoD’? Dan speel je hem vast online. Met je vrienden, je clan of misschien met totaal onbekende personen. Misschien speel je heel serieus, misschien ben jij zo’n vervelend mannetje van dertien dat constant in zijn headset zit te schreeuwen. Maar je speelt wel ‘CoD’. Kun je je de tijd nog herinneren waarin we gewoon Call of Duty aan het spelen waren?
Als je al wat langer meedraait in de wereld der computergames, zegt de naam Medal of Honor: Allied Assault je vast nog wel iets. Het was een spel van Electronic Arts dat draaide op de befaamde Quake III-engine. Dat was dé engine in 2002. Het spel bracht ongekende scenario’s, waaronder de fantastische landing op de stranden tijdens D-Day. Kogels vlogen om je oren, het geluid was intens. Dit was de nieuwe standaard, dit was oorlog. De game verkocht zeer goed en bracht bakken geld binnen bij de ontwikkelaar. Activision dacht dat ze hetzelfde kunstje kon klaren en gaf de jonge studio Infinity Ward (waar veel medewerkers van EA inmiddels aan de slag waren gegaan) de opdracht om een ‘Medal of Honor killer’ te creëren. Op 29 oktober 2003 werd deze visie geboren onder de naam Call of Duty.
http://www.youtube.com/watch?v=sbaO9_DIdeY
Call of Duty sloeg in als een bom. Het verhaal werd verteld door de ogen van de Amerikanen, de Britten en de Russen. Elk volk had één doel voor ogen: Berlijn. De opmars tegen de Duitsers was groots, ongekend en episch. Daarnaast bracht Infinity Ward alles op een filmische manier in beeld waardoor jij als speler op het puntje van je stoel zat. Granaten vonden hun doel, lijken vlogen door de lucht, lichaamsdelen verloren hun aanhechtingspunten. Het was een vieze oorlog, nooit eerder werd de Tweede Wereldoorlog op zo’n manier gepresenteerd. Een grote groep gamers liet Medal of Honor los en dook vol in Call of Duty om nooit meer terug te keren.
Natuurlijk zijn er nog verschillende Medal of Honor-delen geweest die helemaal niet verkeerd waren. Zo hebben we veel plezier beleefd met Rising Sun, Airborne en Pacific Assault. Toch werd de kwaliteit van Allied Assault nooit meer behaald. Ook online liepen de servers ver leeg. Call of Duty definieerde de multiplayer op de PC, maar de volgende grote stap was nodig. Die stap kwam in 2005.
Net als zijn voorganger verscheen Call of Duty 2 op de PC. Het grote verschil met het eerste deel was echter dat Call of Duty voor het eerst beschikbaar werd gemaakt op meerdere platformen. Ook had het spel had de eer om als launch titel te dienen voor de Xbox 360. Infinity Ward had het zich niet makkelijk gemaakt. Met Call of Duty lag er een sterke basis, deel twee moest minstens zo goed worden. Daarnaast moest de game de actie grootser in beeld brengen, vooral op de Xbox 360. De game was dan ook niet voor niets één van de paradepaardjes van de console in haar vroege jaren.
http://www.youtube.com/watch?v=UMaOIhzCi-4
De campagne van Call of Duty 2 bracht de speler in Rusland, Noord-Afrika, Normandië en uiteraard Duitsland. Aan de opzet van de game was weinig veranderd, iets wat spelers des te meer toe konden juichen. De actie was intenser en op een grotere schaal, het verhaal emotioneler en heftiger dan ooit zagen we de gruwelen van de oorlog die ons allemaal heeft geraakt. Zand spat op, soldaten schreeuwen van de pijn, doden vallen om je heen. Call of Duty 2 bracht wederom de Tweede Wereldoorlog in shooters naar een hoger level. Ook online.
Ook het derde deel, dat een jaar later al verscheen en ontwikkeld was door Treyarch, toonde een shooter in de grootste oorlog die we hier ooit gekend hebben. Dit keer beleefde je de vele gevechten uit de ogen van de Amerikanen, Engelse, Polen en Canadezen. Grafisch had Call of Duty 3 niet een grote stap gemaakt, de game oogde op momenten net als zijn voorganger. Dat was dan ook een beetje de plaag van de gehele game, het voelde meer als een verplicht nummertje dan als een volwaardige, nieuwe, toffe game zoals deel twee dat was.
http://www.youtube.com/watch?v=HDfQ18eioM4
Deel drie was een klein smetje op het succes dat Call of Duty heette. Online bracht de game wel de nodige vernieuwing door voertuigen te introduceren. In de vorm van jeeps, motoren en tanks kon je je niet alleen snel over de map verplaatsen, ook gaf het je tactische voordelen en beschutting. De diverse modi zijn lang gespeeld, maar dat alles veranderde bij het volgende deel. Een deel dat behoorlijk veel vernieuwing bracht maar ook iets verloor.
Volgens velen is Call of Duty 4: Modern Warfare de beste in de serie. Call of Duty werd vanaf dit deel ‘CoD’ genoemd door de online community, een naam die elk jaar weer terug zou gaan keren. Call of Duty werd een bijzonder grote franchise die keer op keer, jaar na jaar, weer miljoenen blij maakt. Daar is niets mis mee, maar af en toe krijgen we het idee dat CoD vergeten is wat Call of Duty ooit was…
