Het is alweer bijna anderhalf jaar geleden dat ik Total War: Rome 2 mocht reviewen en ik was zeer te spreken over die game. Een grafische krachtpatser waarbij je al je tactisch vermogen nodig hebt om de gevechten tot een goed einde te kunnen brengen. Nu is de standalone uitbreiding Total War: Attila uitgebracht en is het de vraag of deze de lat weer hoger weet te leggen of op dezelfde manier doorgaat. Ik ging aan de slag met de game om dat uit te zoeken.
De graphics zijn weer prima in orde, zoals dat hoort bij een Total War game. Als je een beetje dikke game-PC hebt staan dan is het weer genieten geblazen wanneer vele honderden eenheden zich op je scherm naar elkaar toe bewegen om elkaar een kopje kleiner te maken. De animaties zien er weer goed uit en het is gewoon een feest om naar te kijken. Zeker als je helemaal inzoomt op het slagveld. In Rome 2 had ik het probleem dat ik niet ver genoeg kon uitzoomen om een overzicht te behouden op de gevechten en mijn manschappen. Dat is nog steeds wel het geval, maar de game lost dit op door dan vloeiend over te gaan in een landkaart waarbij de eenheden als een soort pionnen in beeld worden gebracht. Daarmee heb je in één oogopslag de gehele map in beeld en kan je precies zien wat je volgende zet moet worden. Denk er alleen niet te lang over na, want ondertussen gaat de game natuurlijk gewoon door.
Tussen deze real-time gevechten door ben je bezig met zaken als politiek, het versterken van je leger en het uitbreiden van de steden. Nieuw is dit keer dat je jouw steden beter kan verdedigen tegen aanvallende partijen. Door verschillende barricades op te werpen maak je het de tegenstander een stuk lastiger om jouw stad in te nemen. Een mooie aanvulling op de bestaande mogelijkheden van Rome 2, want als verdedigende partij heb je het vaak al moeilijk genoeg. Dus het is mooi meegenomen dat je nu meer kans maakt om jouw stad te behouden. Denk je van te voren dat het je toch niet zal lukken om de stad in handen te houden? Dan is er nog de mogelijkheid om de stad te verlaten en af te branden. Je geeft daarmee jouw stad op, maar zorgt er ook voor dat de tegenstander hem niet over kan nemen. Die krijgt nu de mogelijkheid om het stuk afgebrande grond te kopen, maar dat kost een behoorlijke bom duiten. Dus dat is lang niet zo interessant meer.
https://www.youtube.com/watch?v=jnqs4zXK0fQ&spfreload=10
De hele opzet van Attila lijkt iets makkelijker te zijn dan die van zijn voorganger. In mijn beleving zitten knoppen nu op een logischere plek en kan ik veel sneller mijn weg vinden in het menu. Dit kan echter misschien ook komen doordat ik natuurlijk al een beetje ervaring heb opgedaan in Rome 2. De games lijken dan ook veel op elkaar, wat niet zo gek is aangezien we het hebben over een standalone uitbreiding. Waar de opties wel zijn uitgebreid is het politieke gedeelte. Zo kan je nu jouw familie inzetten op belangrijke politieke functies. Dat gaat echter niet altijd zonder slag of stoot, want politieke tegenstanders kunnen je ook dwars zitten. Uiteindelijk ben jij wel de leider, dus jij bepaalt wat er gebeurt. Alleen ten koste van welke prijs? Dat is aan jou. Persoonlijk vind ik dit het minst interessante deel van de game, maar mijn interesse in politiek is dan ook minimaal. Als je wel geïnteresseerd bent in het tactisch spelletje op politiek niveau, dan is dit voor jou een welkome aanvulling op de gameplay van Rome 2.
Overigens lijken de opzet en indeling misschien makkelijker, de moeilijkheidsgraad is dat absoluut niet. Nog meer dan in Rome 2 wordt je tactisch inzicht gevraagd en worden fouten regelmatig genadeloos afgestraft. Dat komt niet zozeer door de sterke AI, maar vooral door de overmaat aan vijandelijke legers die je regelmatig zal treffen. Of het tekort aan eigen legers, het is maar hoe je het bekijkt. Hoe dan ook zal je echt alle zeilen bij moeten zetten om een beetje vooruitgang te boeken in de campagne van Total War: Attila. Er staat constant druk op de ketel van de vijanden en als er dan ook nog opstanden dreigen uit te breken in jouw steden, kan het lastig zijn om alles in toom te kunnen houden. Dit kan je zien als een uitdaging, maar ik denk dat de ontwikkelaars hier wel iets beter de balans in hadden kunnen vinden.
Total War: Attila is zeker een stap vooruit in vergelijking met Rome 2 en de nieuwe mogelijkheden zijn een mooie uitbreiding op de bestaande gameplay. Gamers die op zoek zijn naar een simpel RTS-spelletje kunnen deze titel echter beter links laten liggen. Dit is een RTS-game waar alleen de echte strategen plezier uit halen en dan vooral als ze ook nog een dikke game-PC in huis hebben staan.
[review pros=”+ Mooie graphics
+ Nieuwe opties” cons=”- Erg moeilijk” score=82]
