Het RTS-genre heb ik altijd al een warm hart toegedragen. Games als Command & Conquer en Company of Heroes staan altijd op mijn persoonlijke radar en ik kan me daar vele uren mee vermaken. De Total War-serie is echter aan mij voorbij gegaan, maar met Total War Rome II heb ik de kans om dat in te halen. En met mijn RTS-ervaring kan het nooit moeilijk zijn om de leiding te hebben over enkele honderden Romeinse soldaten tegelijk, toch?
De Total War serie staat bekend om het feit dat het vele honderden eenheden tegelijk op je scherm weet te toveren. Ook dit nieuwe deel in de serie weet dit weer goed voor elkaar te krijgen. Voor je het weet zie je tientallen soldaten inhakken op tientallen tegenstanders. Dit alles wordt heel gedetailleerd in beeld gebracht. Zo zullen soldaten hun schild omhoog houden wanneer ze onder vuur worden genomen door boogschutters en slaan ze met hun zwaard op hun schild om zichzelf op te peppen. Zet je de cavalerie in, dan stormen de ruiters met hun paarden het strijdgewoel tegemoet. Dit gaat niet netjes in rijen, maar elk paard gaat zijn eigen tempo. Valt tijdens het vechten de ruiter van zijn paard dan zal je het arme beest snel de benen zien nemen om het geweld te ontvluchten. Een erg fraai gezicht (mits het een paard van de vijand is) en het laat zien dat er nagedacht is over de details. Nadeel van al deze details is wel dat je een behoorlijk stevige pc moet hebben om dit allemaal vloeiend en op het hoogste grafische niveau te kunnen tonen. Bezit je echter een monster van een computer, dan staat je heel wat moois te wachten. Er zit ook niet voor niets een knop in de interface waarmee je direct inzoomt op de vechtende soldaten en alles kan bekijken alsof het een film is. Een leuke gimmick en eentje die je (vooral in het begin) regelmatig even zal gebruiken.
Je bent in de game niet alleen maar bezig om soldaten opdrachten te geven om elkaar een kopje kleiner te maken. Tussen de gevechten door ben je bezig op een soort Risk-bord om met jouw legers te schuiven, steden te versterken en de nodige resources te organiseren. Dit alles gaat turn-based, dus na jouw stappen doet de tegenstander zijn ding. Pas als twee legers elkaar treffen schakelt de game over naar het oorlogsgebied en mag je met jouw vechtersbazen aan de gang. Persoonlijk had ik niet zoveel gevoel bij het Risk-bord en vond ik het een vervelende verstoring van de directe gevechten met de tegenstander. Dat is immers waar het gebeurd en waar de actie te zien is. Het heeft echter wel veel invloed op het spel want je zult hier belangrijke keuzes moeten maken. Steun je jouw bondgenoot als die wordt aangevallen door een vijand of kies je ervoor om jouw soldaten naar een ander front te sturen? Keuzes waar je later de gevolgen van zult merken.
Tijdens de gevechten is het belangrijk om een goed overzicht te houden van het slagveld en de zwakke plekken van de tegenstanders te spotten. Als de vijand zijn flanken niet goed aan het verdedigen is, is dat een mooie plek om snel een flinke slag toe te brengen. Maar denk ondertussen ook aan de omgeving. Verberg een bataljon achter de heuvel zodat ze verborgen staan achter de vijand. Zet je boogschutters echter óp de heuvel zodat ze verder kunnen schieten. En vergeet niet om een aantal soldaten vooruit te sturen als scouts zodat je zelf niet verrast wordt door verborgen vijandelijke eenheden. Al deze onderdelen zorgen ervoor dat een gevecht niet zomaar gewonnen wordt door het leger met de meeste soldaten. Het gaat echt om de generaal die de juiste tactische keuzes maakt en zijn eenheden op de juiste manier inzet.
Om jouw eenheden goed aan te sturen zijn een goed overzicht en een intuïtieve besturing erg belangrijk. Helaas laat Total War Rome 2 hier een paar steekjes vallen. Voor een game waar soms honderden eenheden tegelijk in beeld zijn kan de camera helaas niet erg ver uitzoomen. Daardoor raakte ik in het heetst van de strijd bijvoorbeeld nog weleens een groep soldaten kwijt die ik achter een heuvel had geparkeerd. De besturing werkt over het algemeen best fijn, maar het gebeurde me te vaak dat een opdracht niet werd herkend. Op dat moment moest ik twee tot drie keer klikken voordat mijn soldaten mijn bevelen gehoorzaamden. Op een rustig moment kan dit niet veel kwaad, maar op het moment dat je aan het vechten bent met tientallen bataljons tegelijk is dit behoorlijk irritant.
Total War: Rome II is een mooie opvolger van het eerste deel. Grafisch is alles dik in orde en als je een flinke pc in huis hebt zal je versteld staan van de pracht van deze game. Tactisch is de game heerlijk uitdagend en zelfs de beste generaals zullen zich hier nog op stuk bijten. Het is echter jammer dat de controls soms niet meewerken. Dat had de score flink kunnen verbeteren
[review pros=”+ Een goede tactische uitdaging
+ Prachtige graphics,
+ gedetailleerde animaties” cons=”- Sterke pc nodig om van de grafische pracht te kunnen genieten
– De game herkent jouw opdrachten niet altijd” score=77]
