Afgelopen maanden is de Virtual Console op de Wii U overladen met oude titels die een nieuw leven hebben gekregen op Nintendo’s console. Tussen al deze games zagen de Japanners dat er nog wel een plekje vrij was voor de klassieker Super Castlevania IV. Het origineel verscheen in 1991 voor de Super Nintendo, dus dit is met recht een retrogame. Weet hij ons nu nog steeds te boeien?
Jouw belangrijkste compagnon in deze game is je zweep. Hiermee sla je kandelaars naar beneden, slinger je over afgronden en versla je vele vijanden. Deze zweep is dus jouw wapen tijdens de gehele game en je zult hem dan ook goed moeten beheersen. De controls zijn daarom zeer belangrijk en die steken gelukkig goed in elkaar. Geen ingewikkelde knoppencombinaties; simpele spring- en sla-knoppen doen hun werk prima. Helaas voelt het hoofdpersonage nog wel wat houterig aan, waardoor het me nog wel eens gebeurde dat ik in plaats van netjes aan de overkant te landen een afgrond in sprong. Dat is iets wat ik vaker tegenkom bij retrogames. Zou het kunnen dat ik verwend ben geraakt door de besturing met de analoge sticks? Of moet ik beter werken aan mijn timing? In ieder geval kan het geen kwaad om regelmatig op te slaan met behulp van de Virtual Console (geen wachtwoorden meer!), zodat je niet steeds helemaal opnieuw hoeft te beginnen.
http://www.youtube.com/watch?v=yceB-M-Dvug
Waar Super Castlevania IV echt in uitblinkt, is de complete presentatie van de game. Voor zijn tijd was het een grafisch hoogstandje en dat is nog steeds te zien. Natuurlijk zie je duidelijk dat het een verouderde game is, maar de hele stijl steekt goed in elkaar. In de levels zitten veel leuke elementen die zorgen dat je anders naar de game gaat kijken. In het eerste level zie je bijvoorbeeld een hek waar je voor langs loopt omhoog schuiven. Iets verderop zit er echter een deur in het hek, waardoor je aan de achterkant kunt komen. Lijkt heel simpel, maar je hebt daardoor ineens de mogelijkheid om nog even terug te lopen en wat extra punten en levens te verzamelen. Er zitten meer van dit soort ‘grapjes’ in de game verstopt die het geheel fris houden en zorgen dat het niet te snel gaat vervelen. Het is echter wel zo dat de levels allemaal recht-toe-recht-aan zijn. De game kent geen alternatieve routes door de levels. Dus hoe vaak je de game ook speelt, je loopt altijd precies dezelfde weg. Uiteindelijk is dit geen groot probleem voor de gameplay, maar het komt de herspeelbaarheid zeker niet ten goede.
De game is dus tof om te zien, maar gelukkig ook leuk om te spelen. Er is genoeg uitdaging, maar het wordt nooit onmogelijk. Een beetje platformliefhebber zal hier zijn hand niet voor omdraaien, maar die heeft de game waarschijnlijk al op de Virtual Console van de Wii gedownload. Wil je hem nog een keer spelen op de Wii U? Dan zal je helaas weer de portemonnee moeten trekken, want aankopen van de Wii worden niet overgezet naar de Wii U. Nintendo heeft hier nog een flinke stap te maken in de online functionaliteiten van hun consoles. Ze zijn op de goede weg, kijk bijvoorbeeld naar de gebruiksvriendelijkheid van de eShop, maar ze nog niet in de buurt van partijen als Microsoft en Sony.
Super Castlevania IV bewijst dat er nog steeds toffe retrogames verschijnen op de Wii U. De Virtual Console kent veel oude meuk, maar Super Castlevania IV weet zich goed te onderscheiden van de rest. Wie niet vies is van een beetje pittige platformer zal zeker kunnen genieten van deze prachtige game.
[review pros=”+ Grafische gimmicks
+ Toegankelijke game” cons=”- Geen alternatieve routes” score=76]
