Nu Warcraft een bijzonder grote naam was in de industrie en ontwikkelaars letterlijk niet meer om World of Warcraft heen konden, was het aan Blizzard om toch te vernieuwen binnen de franchise. De wereld zat te smeken om Warcraft IV, maar kreeg deze tot op de dag van vandaag niet. Nee, Blizzard stapte af van de verwachtingen en bracht haar gigantische serie naar twee kleinere games.
Het was op PAX 2013 dat Blizzard Hearthstone: Heroes of Warcraft voor het eerst liet zien aan het publiek. Iedereen dacht dat de studio door was gedraaid, dit kon toch niet waar zijn? Een kaartspel met een Warcraft-thema? Echt waar? Is dit de volgende game van de mensen achter World of Warcraft, Diablo en StarCraft II? Ook ik wist even niet wat ik ervan moest denken. Ik heb Blizzard heel hoog zitten, maar een kaartspelletje, daar zat ik echt niet op te wachten. Konden ze hun tijd niet beter steken in de nieuwe uitbreiding voor World of Warcraft, het laatste deel van StarCraft II of het toen binnenkort te verschijnen Diablo III: Reaper of Souls? Nu, drie jaar later, zijn we compleet van dit idee afgestapt. Hearthstone is een fantastische game die een groot bestaansrecht heeft.
De game, die in 2014 verscheen op PC en Mac (en later naar tablets en smartphones is gegaan), is een gratis digitaal verzamelkaartspel met haar roots in de Warcraft-lore. Vergelijk het met de Pokémonkaarten waarmee jij vroeger op het schoolplein stond te spelen. Je koopt nieuwe kaarten, hoopt op een mogelijkheid om een beter deck te creëren en vecht tegen andere spelers. Extra toevoeging is echter dat het in Hearthstone geheel mogelijk is om alle kaarten gratis te verzamelen (mits je bereid bent er behoorlijk wat uren in te steken), in plaats van ze te kopen met je eigen geld.
De spelregels zijn simpel: jij en je vijand hebben beide een aantal levenspunten. Doel is om deze terug te brengen naar nul. Dit doe je door met kaarten aan te vallen. Echter, niet elke kaart kan zomaar neergelegd worden. Er moet genoeg mana aanwezig zijn om de krachten los te laten. Ook kun je een kaart per beurt maar één keer aan laten vallen, daarna moet de kaart rusten tot de volgende beurt. Val je de tegenstander direct aan of zet je alles op alles om zijn kaarten eerst te verslaan? Per beurt krijg je er een manapunt bij met een maximum van tien. Hierdoor kun je in het begin van de game nog geen krachtige acties ondernemen, maar bouw je al snel je aanval op. Daarna is de keuze aan jou: offer je acht punten op om één kaart neer te leggen of leg je er vijf (met mindere krachten) op het bord van twee punten? Het duurt niet lang voordat je dit systeem helemaal doorhebt.
Met een slim matchmaking-systeem linkt de game je aan tegenstanders met een zelfde skill als jij bezit. Hierdoor is Hearthstone nooit moeilijk, maar wel uitdagend. Spelers tegenover je zijn net zo ver met de game als jij en zullen een groot gedeelte van jouw kaarten ook in hun bezit hebben. Wie is slimmer, wie is tactischer? Elke klasse (Priest, Hunter, Mage, enzovoorts) brengt zijn eigen stapel kaarten en mogelijkheden mee. Het is aan jou om elke klasse te levelen en het perfecte deck te creëren. Met goud dat je tijdens het spelen verdient (door quests af te ronden, jawel, het is net World of Warcraft!) is het mogelijk om nieuwe kaarten aan je collectie toe te voegen. De herkenbaarheid is met kaarten als [Stranglethorn Tiger], [Sylvanas Windrunner] en [Arcane Intellect] voor de World of Warcraft-speler direct aanwezig. Mensen die niet eerder met de franchise in aanraking zijn gekomen leren op een speelse manier een hele hoop over de gebeurtenissen uit ‘WoW’.
Hearthstone wist vriend en vijand te verbazen. Inmiddels spelen meer dan veertig miljoen spelers de game; een behoorlijk aantal. Blizzard heeft steeds nieuwe uitbreidingen gebracht om de spelers bezig te houden. Om nieuwe kaarten te ontdekken of om compleet nieuwe manieren van spelen te introduceren. Het is dan ook redelijk logisch dat Hearthstone momenteel één van de populairste eSport-titels is. Echter, deze plek moet gedeeld worden met een andere titel waarin Warcraft haar opwachting maakt. Een andere game van Blizzard die wederom gratis te spelen is, een hoge verslavingsfactor heeft en je uitdaagt om enorm wat uren te spenderen. We kunnen het natuurlijk alleen maar hebben over Heroes of the Storm.
Hoewel het woord Warcraft niet in de titel aanwezig is, biedt Heroes of the Storm de Warcraft-fans behoorlijk wat herkenning aan. De Hero Brawler (Blizzard noemt het spel geen MOBA) is anders dan games waarmee je snel de vergelijking wil trekken. Ja, net als in een MOBA speel je met teams tegen elkaar om de basissen te vernietigen van de tegenstander, heb je torens en minions klaarstaan om tegenstanders tegen te houden en doe je je best om jouw basis veilig te bewaken. Grootste verandering is echter dat je, in tegenstelling tot een echte MOBA, geen items kunt kopen. Het doel is om jouw team, met alle spelers die daar toe behoren, te levelen. Samenwerken is enorm belangrijk om zo doelen te bereiken en de maps te behalen. Wanneer je deze doelen gaat negeren verlies je niet alleen de pot, het is ook zomaar mogelijk dat je medespelers tijdens het volgende potje jou niet helpen wanneer je ze het hardst nodig hebt.
De verschillende maps die de game nu rijk is geven je de mogelijkheid om niet alleen tegen spelers van vlees en bloed te spelen, maar ook tegen de computer zelf. Een handige tool om het spel daadwerkelijk onder de knie te krijgen. Zodat je echt weet wat je doet, hoe de maps in elkaar steken en wat de verschillende doelen zijn die te behalen zijn. Zo is er een level waarin je zo veel (en zo snel) mogelijk piratengoud moet zien te vergaren. Hierdoor kun je een groot kanon inzetten om zo de torens van de tegenstander te veranderen in een ding uit het verleden. Of wat te denken van een gigantisch drakenstandbeeld dat in te zetten is om de basis van je tegenstander compleet in as te leggen? De fantasie die we kennen uit World of Warcraft sluit naadloos aan op de actie uit Diablo en StarCraft, zonder dat Heroes of the Storm een eigen gezicht mist. Want daar is de Warcraft-ingang dan ook; Heroes of the Storm combineert behoorlijk wat franchises van de studio in één game.
Kijk dan ook niet gek op wanneer je met Sylvanas uit World of Warcraft het op moet nemen tegen Diablo, tegen Valla, de Demon Hunter uit diezelfde Diablo of Tychus uit Starcraft. Sterker nog, de Lost Vikings maken ook hun opwachting (een heel oude game van Blizzard!). Het knappe is dat de stijl van de game de diverse werelden op een hele sterke manier weet te verbinden. Blizzard blijft steeds nieuwe helden toevoegen waardoor het spelen elke keer weer anders is. De game blijft gratis voor jou tenzij je, net als in Hearthstone, meer wil hebben. De digitale portemonnee is de oplossing.
En daarmee hebben we alle Warcraft-games besproken. Alle? Niet helemaal. De enige die in deze retrospectief namelijk ontbreekt is Warcraft Adventures: Lord of the Clans. Het was een zwarte humor bevattende point-and-click adventure, situerende in het Warcraft universum. Het speelde zich direct af na Warcraft II: Beyond the Dark Portal en als speler kroop je in de huid van Thrall. Met hem ging je op avontuur in Azeroth, ontsnapte je uit Durnhold Keep en moest je mede-orc’s te zien bevrijden. In je tocht besloot je om opzoek te gaan naar stamhoofd Grom Hellscream, maar voordat het zover was leerde Thrall veel over zichzelf en zijn geschiedenis. Het spel moest in 1997 verschijnen maar zag nooit het levenslicht. Blizzard achtte de game niet van een kwaliteit die de franchise eer aan deed. Enkele dagen voor de E3 van 1998 werd besloten dat de game de prullenbak in ging. Het boek Warcraft: Lords of the Clans is daarna geschreven om het verhaal toch te vertellen.
Nu World of Warcraft binnenkort haar volgende uitbreiding krijgt in de vorm van Legion en Warcraft: The Beginning de Nederlandse bioscopen onveilig weet te maken, staat de franchise er wederom erg sterk voor. Hoe lang World of Warcraft nog mee zal gaan is onbekend, maar een franchise als Warcraft is sterk genoeg om nog vele, vele jaren mee te gaan. For the Alliance!
