Toen Ubisoft op de E3 van 2012 haar nieuwste grote game Watch_Dogs uit de doeken deed, viel gelijk op dat de graphics er wel héél goed uitzagen voor die tijd. Geruchten dat de game in de maak zou zijn voor de next-gen consoles ontstonden dan ook snel, maar daar wilde Ubisoft destijds nog niks over bevestigen. Nu, ruim een jaar – en een bevestiging van Ubisoft – later, speelden we Watch_Dogs op de Gamescom. Op een PlayStation 4.
De demo die we te zien kregen, zette ons neer in Chicago, de stad waarin de game zich afspeelt, zonder dat we nog heel veel mogelijkheden hadden qua core-mechanics van de game. Want Watch_Dogs draait natuurijk om hacken. Alles en iedereen om je heen welteverstaan. Alles in de stad dat ook maar een beetje te maken heeft met techniek wordt gerund door CtOS, wat staat voor Central Operating System. Een stukje software dat alle techniek in de stad als het ware met elkaar verbindt. Stoplichten, mobiele telefoons, paaltjes die uit de grond omhoogkomen, vorkheftrucks, je kunt het zo gek niet verzinnen. Als je toegang hebt tot CtOS, heb je dus in principe toegang tot de hele stad.
Het eerste wat we dus moesten doen, was toegang krijgen tot dat systeem. We kwamen erachter dat het systeem zich in een goed beveiligd gebouw bevond. Beveiligd met onder andere beveiligingscamera’s. Nu was het hacken van beveiligingscamera’s al wel vanaf het begin mogelijk, dus hopten we van camera naar camera tot we een beveiliger in het vizier kregen die de toegangscode van het pand wist. Vervolgens was het zaak om op het beveiligde terrein van het gebouw terecht te komen, want het hacken van het CtOS was alleen mogelijk als je zelf de beveiligde deur in zicht had. De manier waarop we dat terrein op kwamen, mochten we helemaal zelf weten. Rambo-stijl door iedereen kapot te schieten? Kan, maar dat is natuurlijk niet waar deze game voor bedoeld is. Het was bijvoorbeeld mogelijk om een vorkheftruck te hacken en zo over de omheining heen te komen. We konden echter ook de vorkheftruck het terrein op laten rijden waardoor de guards hun post verlieten en we zo naar binnen konden lopen. Je fantasie is de limiet, je kunt dingen in Watch_Dogs helemaal doen zoals je zelf wilt.
Met de deur van het beveiligde CtOS-gebouw in zicht hadden we het systeem al snel gehackt en konden we toegang krijgen tot alles dat ook maar een beetje met elektronica te maken had. Ook tot het persoonlijke gegevens van mensen die voorbij liepen. Zo verzekerde de ontwikkelaar ons dat ieder individu dat je tegenkomt zijn eigen geschiedenis heeft en er zo wordt ingespeeld op je emoties. Wil je een alleenstaande moeder die bijna bankroet is nadat haar echtgenoot overleed wel hacken en haar het weinige dat ze nog heeft afhandig maken? Of ga je dan toch liever voor die baas van een multinational die zijn fortuin bij elkaar heeft gekregen door bonussen en het uitbuiten van zijn werknemers? De keuze is aan jou.
Terwijl Harmen bij Ubisoft met de game aan de slag mocht kreeg Kevin op de beursvloer een demonstratie van de multiplayer-optie die The Companion App te bieden heeft. De app biedt de mogelijkheid voor twee spelers om samen of tegen elkaar te spelen, waarbij eentje op de console speelt en de tweede op de tablet. De multiplayer mode die werd gedemonstreerd liet zien hoe de speler op de console de opdracht kreeg om binnen een bepaalde tijd langs een aantal checkpoints te komen. Ondertussen wordt hij opgejaagd door de politie én door de tweede speler. Die ziet op zijn tablet een kaart van de stad met daarop speler 1 en alle te hacken onderdelen van de stad, zoals verkeerslichten en bruggen. Speel je tegen elkaar dan moet de speler op de tablet proberen om de andere speler zoveel mogelijk tegen te werken door zijn route te blokkeren. Speel je samen dan is het zaak de politie zoveel mogelijk op afstand te houden.
Kevin mocht zelf ook even met de app aan de slag en na een beetje proberen merkte hij dat het best lekker werkt. Je moet goed inschatten welke kant de andere speler op gaat en hoeveel tijd het kost om een bepaald punt te hacken. Regelmatig was hij te laat, maar dat is een kwestie van wennen. De ervaring op de tablet is wel afstandelijker, omdat je alles op een kaart bekijkt die gevuld is met icoontjes. Kevin denkt dan ook dat deze vorm van multiplayer het leukste is wanneer je allebei in dezelfde kamer zit en direct op elkaar kan reageren. Al met al is het geen vernieuwende ervaring, maar wel een erg leuke twist aan de standaard multiplayer-opties.
Omgekeerd kan het echter ook voorkomen dat je zelf gehackt wordt. Dat is een stukje van de online multiplayer. Tijdens onze sessie was er een klein lannetje opgezet, wat we nog niet eens doorhadden totdat er een paar rare flikkeringen op het scherm verschenen en er een progress bar begon te lopen. “You’re being hacked”, zei de ontwikkelaar met een glimlach. Vervolgens zagen we op de plattegrond een gebied waarbinnen we de hacker konden vinden. Snel iedereen binnen dat gebied scannen voordat de balk gevuld was en proberen de hack af te ketsen. Toen we de hacker gevonden hadden, maakten we snel korte metten met hem. Hack aborted. De ontwikkelaar die speelde op de PlayStation 4 tegenover ons stak zijn hoofd om de hoek van het beeldscherm. ”Good job”. Nice.
We waren erg gecharmeerd van de open wereld van Watch_Dogs. Al het bovenstaande was namelijk niet eens een missie, maar gewoon gameplay die op ieder moment in de game kan gebeuren wammeer je niet met een missie bezig bent. Wat natuurlijk ook opviel waren de graphics. Natuurlijk, we zitten aan de vooravond van een nieuwe generatie consoles dus bijna alle graphics van next-gen games zien er goed uit, maar toch. De graphics zetten een bepaalde duistere sfeer neer die we in nog geen enkele andere game hebben geproefd. We weten ook niet of duister echt het juiste woord is, het is meer een sfeer die een onheilspellend gevoeld geeft, dat je constant op je hoede moet zijn. Dit wordt overigens onderstreept door het gebruik van de muziek, die ontzettend goed aansluit op de grafische stijl. Ja, wij zijn om. Wij willen Watch_Dogs, en snel!
Onze eerste speelsessie met Watch_Dogs heeft een zeer positieve indruk achtergelaten. Ondanks dat we te maken hebben met een open wereld game, is er toch constant wat te doen, zij het niet in missie-vorm. We zijn erg benieuwd hoe zich dat gedurende de complete game doorzet. De audiovisuele stijl is heerlijk en heeft een vibe die we in nog geen andere game tegen zijn gekomen. Nog maar tweeënhalve maand tot de release…
