De Wii was een systeem dat bol stond van minigame-compilaties. Het leek wel, en waarschijnlijk was het ook gewoon zo, dat het minigame-genre het best vertegenwoordigd was op de Wii. En ach, dat soort games verkochten nou eenmaal ook goed, dus wat hield ontwikkelaars tegen om zo’n game te maken. Nintendo pakte het helemaal slim aan door een set mini-games te bundelen met een Wii-controller. Deze bundel lag dan voor dezelfde prijs als een gewone Wii-mote in de winkel, dus je kreeg er eigenlijk een gratis game bij. Gevolg was Wii Play, een game die bijna 30 miljoen keer verkocht en daarmee op nummer vier belandde in de lijst van best verkopende Wii games. Op nummer 10 vinden we Wii Party, ook een minigame-collectie. Nintendo combineert nu het beste van twee werelden en komt met Wii Party U. Weet de game te overtuigen en weer meer mensen richting de Wii U te lokken?
Veel minigames heb ik nog niet gespeeld op mijn Wii U. Maar dat kan vooral komen omdat er nog zo weinig games voor de console zijn verschenen. Niet gek natuurlijk, want de Wii U is een beetje een flop. In mijn ogen komt Wii Party U ook iets te laat. Wii Play werd immers zo’n succes omdat iedereen tijdens de launch toch graag er een extra Wii-mote bij wilde kopen, niet omdat de games zo goed waren. Toch begon ik vol goede moed aan Wii Party U, want ik hou af en toe best van een potje minigamen met mijn vrienden. De game bestaat eigenlijk uit drie delen: TV Party, House Party en Gamepad Party.
TV Party is de mode waarin je waarschijnlijk de meeste tijd zult doorbrengen, maar het is ook de mode die je het meest bekend voorkomt. Het is eigenlijk een soort Mario Party, maar dan met je Mii in plaats van met Mario en Luigi. De mode heeft opvallend veel diepgang, met verschillende soorten ‘bordspellen’. Zo is er bijvoorbeeld aan de ene kant Highway Rollers, waarin het er echt op neer komt wie het beste is in de minigames. De winnaar krijgt namelijk meer dobbelstenen dan de nummer twee, terwijl het doel is om zo snel mogelijk aan de andere kant van het bord te komen. Aan de andere kant is daar bijvoorbeeld Mii Fashion Plaza (Mii-modeshow in het Nederlands). Hierin draait het juist meer om strategie. Je moet een outfit bij elkaar zien te krijgen. Elk vakje heeft zijn eigen thema en het is de bedoeling om een matchende outfit bij elkaar te krijgen. Je kunt wel extra kledingstukken winnen door minigames te winnen, maar die staat hier toch iets meer op de achtergrond.
De game doet echter niet heel veel nieuws. Dat zorgt voor twee dingen: aan de ene kant heb je het plezier dat een minigame collectie je kan brengen, maar de frustraties die vaak met zo’n game gepaard gaan zijn alsnog aanwezig. Toch slaat de balans vaak positief uit. Je merkt dat de meeste minigames met zorg zijn samengesteld. De meeste van de games zijn ook leuk om te spelen. Toch zijn er altijd van die games die toch vooral neerkomen op puur geluk. Op zich niet heel erg als je met vrienden speelt, maar wanneer je in je eentje bezig bent, dan is het toch wel frustrerend. Sowieso is de game niet echt geschikt om in je eentje te spelen. Dat gaat eigenlijk voor elke verzameling op, maar dat je bijvoorbeeld beurten van de computer niet kunt skippen is wel vervelend. Ik merkte dat, toen ik alleen speelde, ik me sowieso een beetje begon te ergeren. Bijvoorbeeld aan het feit dat steeds opnieuw het scorebord in beeld kwam en de uitleg soms wel heel kinderlijk is.
Dan is er nog de House Party-mode. Hierin wordt je console meer een hulpmiddel om gezelschapspellen te spelen. Zo is er onder andere een Pictonary-achtig spel en is er een soort Twister, maar dan met je vingers. Niet alle acht de spellen zijn even leuk, zo vond ik Waterdragers, een spel waarin je met je Wii-mote tussen je TV en de GamePad heen en weer moet lopen om water te gaan halen ronduit vervelend en saai, maar de meeste zijn toch wel erg leuk. Als laatste is er nog de GamePad Party, wat niet geheel verrassend, om de GamePad draait. Je speelt hier spelletjes echt op de GamePad, waaronder tafelvoetbal en een soort Memory. Het werkt allemaal best leuk en zorgt er voor dat de hoeveelheid content van Wii Party U nog maar eens groter groeit.
De Wii U kende nog niet zo veel mini-game verzamelingen en hoewel je dit soort games waarschijnlijk al een keer eerder hebt gespeeld op de Wii, moet ik toch concluderen dat Wii Party U zeker een toevoeging voor de Wii U is. Ik had in ieder geval meer lol met de game dan met Nintendoland. Natuurlijk, als je in je eentje speelt is er echt geen zak aan, maar dat is ook niet waar deze game voor gemaakt is. Wii Party U is een verzameling die met liefde is samengesteld en vol met content zit. Daarnaast moet je ook in je achterhoofd houden dat je voor 50 euro deze game én een Remote Plus krijgt, terwijl de standaardprijs voor zo’n Remote ook 50 euro is. De game krijg je er als het ware gratis bij, terwijl het zeker geen flutspelletje is! Zoek je nog een goede reden om een Remote te kopen, dan moet je nu meteen naar de winkel rennen. En zoek je de beste partygame voor de Wii U op dit moment, ook dan ben je bij Wii Party U aan het goede adres.
[review pros=”+ Een hoop content
+ Gratis bij een Remote!
+ Zorgt gegarandeerd voor een hoop plezier” cons=”- In je eentje is er geen bal aan
– Dit heb je al een keer eerder gespeeld” score=80]
